என்ன பண்றது என் லவ்வர் ஆச்சே!! - பாகம் 24

 இதான் க்கா நடந்துச்சு. I feel like a total slut now. கொஞ்சம் கூட self control இல்ல. ப்ச்ச்ச். அதுவும் ஒரு stranger கூட.

மலரின் குரலில் இயலாமை மிகுந்து காணப்பட்டது.

சௌமியா: யேய் அடி வாங்க போற பாரு, வாய்க்கு வந்த வார்த்தை லாம் பேசாத. எல்லாம் இங்க இருக்குற ஊமை குசும்பன சொல்லணும்.

பெருமூச்சு விட்டாள் சௌமியா, தொடர்ந்தாள்.

ஒரே நாள்ல யாராலயும் மாற முடியும், அதுவும் நல்ல சேர்க்கை இல்லன்னா ரொம்ப கஷ்டம்.

மலர்: நீங்க எனக்கு ஓவரா சப்போர்ட் பண்ணாதீங்க க்கா.

சௌமியா: பூ மாதிரி இருக்குற என் தங்கச்சி எப்போவும் பூவாவே இருக்கணும் ன்னு நினைக்கிறேன். நீ முதல்ல போன் கட் பண்ணிட்டு கிளம்பி வா. தனியா இருந்தா இப்படி தான் ஏதாச்சும் லூசு மாதிரி யோசிச்சுட்டே இருப்ப. வா டி.

மூர்த்தியும் கதிரும் மலரை ருசித்த நினைவுகள் அவளுக்கு நிழலாடியது

மலர்: அக்கா எங்க புலி இருக்கோ அங்க வந்து என்னை இறை ஆக சொல்றீங்க.

சௌமியா: நீ வாழ போற வீடே இது தான் டி. இப்படி சொல்லிட்டு வராம இருந்துடுவியா. நீ வா நான் பாத்துக்குறேன். ஏன் நான் இத்தன வருஷம் இருக்கல. மாமாவோ கிஷோரோ சின்னதா கூட என்னை அந்த எண்ணத்துல பாக்க மாட்டாங்க.. எல்லாம் நம்ம கைல தான்.

மலர்: ஆனா இப்போ கிஷோரும் நீங்களும் மாறிட்டீங்கள்ல. 

மறுமுனையில் அமைதி

மலர்: அக்கா இருக்கீங்களா. உங்களை ஹர்ட் பண்ண சொல்லலை க்கா. சம்டைம்ஸ் நம்ம கை மீறியும் போகும் ன்னு சொல்றேன் க்கா.

சௌமியா: ஆமா நீ பெரிய தத்துவ ஞானி பாரு. அதான் நான் உன்னை பாதுக்குறேன் ன்னு சொன்னேன் ல.

மலர்: சரிக்கா நான் வரேன்.. நீங்க தான் க்கா எனக்கு வேலி சரியா.. என் மனச என்னால கண்ட்ரோல் பண்ண முடியல.. நீங்க தான் பாத்துக்கணும்.

சௌமியா: ஆமா உன் புருஷன் ட்ட சொல்ல வேண்டியது லாம் என்கிட்ட சொல்ற. சரி வா பாத்துக்கலாம்..

மலர் பெருமூச்சு விட்டு கண்ணாடியில் தன் பிம்பத்தை பார்த்து கண்ட்ரோல் டி கண்ட்ரோல். என்று சொல்லி கொண்டாள். அவள் பார்வை அவளுடைய மார்புக்கு செல்ல, அவள் மார்பை மூர்த்தியும் கதிரும் கையால் கசக்கிய தருணங்கள் நினைவுக்கு வந்து உடலை சூடாக்க, தன் கன்னத்தில் இருமுறை தட்டி மனத்தை மாற்றி கிளம்பி வந்தாள்.

கிஷோர் வீடு வாசலில் நின்றாள்.. தயக்கத்துடன் நுழைந்து ஹாலை அடைந்ததும் அவள் விழி சௌமியாவை தேடியது.

காணவில்லை.

மெதுவாக அவளை ஒரு ஆடவன் நெருங்குவதை கூட உணராமல் சௌமியாவை விழிகள் உருண்டு உருண்டு தேடியது.. அந்த ஆடவன் அவளை இறுக்கி அணைத்து அவள் கழுத்தில் உதடு பதித்து நாக்கால் மெல்ல தொடவே, அவள் விழித்தாள். 

அவளுடைய காதலன் அவளை குறும்பு புன்னகை காட்டி சோபாவில் உக்கார்ந்திருந்தான், அவன் கை அவன் ஆண்மையை தடவி தயார் படுத்தியதை கண்ட அவளுக்கு முதல் முறை அருவருப்பு. 

தன் முலைகளை நெஞ்சை முட்டி நசுக்குபவன் எவனென அவன் தோளில் கை வைத்து தன்னிடமிருந்து விலக்கி பார்க்க அது கதிர்..

கதிர்: (அவளை கண்ணடித்து) நாங்க உன்னை ரொம்ப மிஸ் பண்ணோம் டி. ஏன் மூணு நாளா வரல. என் தம்பி உன்ன நினச்சு நெறய அழுதான்..

மலர்: இல்லையே கிஷோர் அழுத மாதிரி தெரியல.. என்று சொன்னவளுக்கு பின்னர் தான் புரிந்தது, மீண்டும் ஒரு அருவருப்பு உணர்வு, அதை வெளிக்காட்டாமல் முழுங்கி வெறுமென அவனை பார்த்து சிரித்தாள்.

பூனை போல் பதுங்கி வந்து அவளை பின்னால் இருந்து இன்னொரு ஆடவன் அணைத்தான்.. 

அவள் பார்வை சோபாவில் விழ, கிஷோர் அசையாமல் சிரித்த வண்ணம் இருந்தான். மூர்த்தி தான் பின்னால் ஊகித்து கொண்டாள்.

மூர்த்தி: மருமகளுக்கு மாமனார பாக்குறதுக்கு இப்போ தான் தோணுச்சா டி..

கேட்டவர், அவள் வெற்று நடு முதுகில் மீசை உரச இதழை அழுத்தினார், இடுப்பில் ஒரு உந்துதல் கொடுத்து அவர் அவளை எவ்வளவு நாடுகிறார் என்று காட்டினார்..

அப்பாவுக்கு மரியாதை கொடுத்து கதிர் மலரை விட்டு விலகி பின்னர் கைக்கடிகாரத்தை பார்த்து நேரமாச்சு நான் கிளம்புறேன் என்று வெளியில் எங்கோ சென்றான்.

சௌமியா எங்கடி இருக்க? மனதுக்குள்ளே கத்தினாள்.. 

அவளுக்கே ஆச்சரியம்!!! தான் எதிர்பார்த்ததை விட தன் உடல் இவர்களின் சீண்டல் கண்டு மசியவில்லை..

மூர்த்தி: என்னடி மறுமக வந்ததுல இருந்து எதுவும் பேசாம அமைதியா இருக்க, என்னடா? உடம்பு கிடம்பு சரியில்லையா

மலர்: அக்கா எங்க மாமா?

மூர்த்தி: சௌமியா கடைக்கு போயிருக்கா டி.

மலரின் கண்கள் மூர்த்தியின் முகத்தை பார்க்காமல் அங்கும் இங்கும் அலைந்தது.

மூர்த்தியோ மூன்று நாட்களுக்கு பின்னால் மலரை பார்த்த சந்தோசத்தில் அவள் உடலை உச்சி முதல் பாதம் வரை கண்களால் அவள் அழகை பருகினார்.

மூர்த்தி: கிஷோர் கொடுத்து வச்சவன் உன்ன கட்டிக்கிறதுக்கு.

மலர்: (அவள் காதில் விழவில்லை) என்ன மாமா.

மேலும் தொடர்ந்து அவர் மலர் முதுகில் நக்க, அவள் கண்களை மூடிக்கொண்டு உடலை மென்மையாக நெளித்து அந்த சிற்றின்பத்தை சுவைத்தாள். மேலும் அவள் குண்டி நடுவில் மாமனார் அவர் சுன்னியை அழுத்த, அவள் மனவலிமை உடைந்தது..

மலர்: மாமா வீட்டுக்கு வந்தவள நிக்க வச்சுட்டே இருக்கீங்க.

மூர்த்தி: மாமா உன்ன பாத்த சந்தோசத்துல எல்லாத்தையும் மறந்துறேன் டி.. வா உக்காருவோம்..

என்று அவளை பின்னாலிருந்து பிடித்துக்கொண்டே அவர் நகர்ந்து நகர்ந்து சோபாவில் உக்காந்து அவளை தன் மடியில் போட்டுக்கொண்டார்.

டிவியில் பாடல்கள் ஓட, அவர் கைகள் அவள் வயிற்றில் ஓடிக்கொண்டிருந்தது..

டிவியில் ஓடும் பாடலில் நாயகியின் முலைகள் குலுங்க, மூர்த்தி மலரின் மார்பை பார்த்தார்..  புதிதாக சால் அணியும் பழக்கம் ஏன் என்று நினைத்தார்.

மூர்த்தி: ச்சா பேன் ஓடுனாலும் ரொம்ப வேர்க்குது, 

என்று பேச்சு வாக்கிலே அவள் சாலை உருவி முகத்தை துடைத்தார்.. 

மூர்த்தி: மருமகளே என்ன சென்ட் டி அடிக்கிற.. இப்புடி மணக்குது உன்மேல..

மலர்: அது சென்ட் வாசம் இல்ல.. என் உடம்பு வாசம்..

(சொல்லிவிட்டு ச்சீ என்று கண்ட்ரோல் யுவர்செல்ஃப் என்றாள்)

மூர்த்தி: ஹாஹா.. அப்படியா டி தங்ககுட்டி என்று அவள் கழுத்தில் கூந்தலில் முகம் புதைத்து மோப்பம் பிடித்தார்.. 

மருமகளே கொஞ்ச நேரம் மாமா கூட ரூமுக்கு வாயேன்.. உனக்கு ஒரு சர்ப்பிரைஸ் இருக்கு..

மலர் தயங்கியவாறு "ரூமுக்கா என்ன மாமா.. என்ன சர்ப்பிரைஸ்"

மூர்த்தி: அட.. உள்ள வா மருமகளே.. 

மலர்: இல்.. இல்ல.. இங்கேயே சர்பிரைஸ் காட்டுங்க.. எல்லாரும் பாக்கட்டும்..

வள்ளி: மலரு தங்கம்.. மாமா ஆசையா உனக்கு மட்டும் காட்டனும் ன்னு கூப்பிடறாரு.. போய்ட்டு வா ம்மா..

மலர்: சரி அத்தை என்று மூர்த்தி பின்னால் மூர்த்தியின் கை பிடித்து கொண்டு நடந்தாள்.. ஒரு பீதியுடன் என்ன நடக்க போகுதோ என்று.. ரூமுக்குள் நுழையும் முன்பு கூட ஒருமுறை திரும்பி சௌமியா வருகிறாளா என்று பார்த்துபார்த்தாள், சௌமியா வரவில்லை, ஆனால் கதிரை போல கிஷோரும் வெளியில் எங்கோ சென்றான்.. மூர்த்தி கதவை மூடி தாழ்ப்பாள் போட்டார்..

மூர்த்தி: மலர் என்னாச்சு ம்மா வந்ததுல இருந்து ஒருமாதிரி சோகமா இருக்கியே.. உடம்பு கிடம்பு சரியில்லையா.. என்று மலரின் நெற்றி கழுத்தில் கையை தாராளகமாக தடவினார்..

மலரின் உடம்புக்குள் சூடு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ஏறியது.. 

மலர்: இல்ல மாமா நல்லா தான் இருக்கேன்.. 

மூர்த்தி: என்னமோ புள்ள ஒருமாதிரி இருக்கியே, சரி சாப்பிடியா..

மலர்: ம்ம் சாப்பிட்டேன் 

மூர்த்தி: நீ சும்மா சொன்னாலும் சொல்லுவ.. கைய கொடு என்று வலது கை விரல்களை மோந்து பார்த்தார்.. ம்ஹூம் ஒரு மனமும் வரல.. விரல்களை வாயில் நுழைத்து ஒன்று ஒன்றாக சப்ப மலர் கண்களை இருக்க மூடிக்கொண்டாள்..

மூர்த்தி அவள் விரலை தன்னிலை மறந்து முழுதாக இரண்டு சூப்ப மலர் தவித்துக் கொண்டிருந்தாள்.. 

மூர்த்தி: பொய் சொல்லாத மருமகளே.. நீ சாப்பிடவே இல்ல

மலர்: மாமா ஸ்பூன் ல சாப்பிட்டேன்.. தயங்கி தயங்கி சொன்னாள்..

மூர்த்தி உள்ளுக்குள் குதூகலத்துடன் மலரின் முகத்தை நெருங்கினார்.. இருவரின் உதடும் நெருங்கி வர.. மலரால் முகத்தை திருப்ப நினைத்தாலும் முடியவில்லை.. 

இருவரின் உதடுக்கும் ஒரு இன்ச் இடைவெளி.. மலர் கண்கள் மூடியது.. மூர்த்தியின் இரு கரங்கள் அவள் கன்னங்களை சிறை பிடித்தது.. 

மூர்த்தி நாக்கை நீட்டி அவள் உதட்டை மென்மையாக கோடு போட்டு நக்கினார்.. மலரின் சூடான் வேக மூச்சு மூர்த்தியின் மேல் பட.. வெறி வந்து அவள் மூடிய உதடுகளை நக்கினார்.. 

மூர்த்தி : வாய திற டி என் செல்ல மருமகளே.. 

அவளும் கைப்பொம்மை போல வாயை திறந்து காட்ட.. மூர்த்தி அவள் வாயை முதலை கவ்வுவது போல கவ்வினார்.. 

மலரால் அதற்கு மேலே தாக்கு பிடிக்க முடியவில்லை.. வெள்ளம் அடித்து செல்லும் பாதைக்கு அவளும் சென்றாள்.. 

மலரும் மூர்த்தியின் வாயை கவ்வினாள். சாத்திய அறை அவர்களுக்கு அனைத்து தைரியத்தையும் கொடுக்க மூர்த்தி மருமகளை கட்டி அணைத்து முதுகை ஆரத்தழுவி அவள் உதடுகளை சப்பினார்.. மலரும் ஒத்துழைக்க மேல் உதடு கீழ் உதடு என்று மாறி மாறி ருசித்து சப்ப எவ்வளவு நேரம் போனதென்று தெரியவில்லை.. மூர்த்தி நாக்கை உள்ளே நுழைத்து அவள் நாக்குடன் சண்டை போட மலரும் முழுமையாக ஒத்துழைத்தாள்.. 

மூர்த்தி உதடுகளை விடுவித்து ஒரு இன்ச் இடைவெளி விட, மலர் கண்களை பூ இதழ் போல மெல்ல திறந்து "மாமா" என்றாள் கேள்வியாக..

மூர்த்தி: எச்சிய ஏன் டி தர மாட்டிங்கிற..

மலர்: (பவ்வியமாக) தரேன் மாமா..

அவள் கண்களை மூட, மூர்த்தி அவள் உதடுகளை மூடி எச்சில் பயணம் மேற்கொள்ள, அவள் எச்சில் தயாராக வைத்திருக்க நாக்கால் வழித்து சுவைத்து முழுங்கினார்.. மேலும் ஐந்து நிமிடம் அவள் உதடுகளை சுவைத்து விடுவித்தார்..

மூர்த்தி: பூரி சாப்பிடியா மா.. 

மலர்: (இதுக்கா இவ்ளோ என்று நினைத்து இதழோரத்தில் கள்ள சிரிப்புடன்) ஆமா மாமா..

சர்பிரைஸ் என்ன மாமா.

மூர்த்தி: ஒரு நிமிஷம் கண்ணை மூடு.

அவள் கண்ணை மூட மூர்த்தி பீரோவில் இருந்து ஒரு கவரை எடுத்து அவள் கையில் வைத்தான்..  அவள் கண்ணை திறந்து பிரித்து பார்த்தாள்..

அது ஒரு சாதாரண ப்ளவுஸ். மெல்லிய துணி. 

மலர்: என்ன மாமா ப்ளவுஸ் இருக்கு.. எனக்கா?

மூர்த்தி: ஆமா டி செல்லம் உனக்கு தான். இந்தா.. இப்போவே போட்டு காட்டு. என் மருமகளோட அம்சமான மார்புக்கு அழகான ஜாக்கெட்.

வாங்கி பிரித்து பார்த்த மலர் மகிழ்ச்சியாக"சூப்பரா இருக்கு.. ஆனா சைஸ் கரெக்ட் ஆ இருக்குமா ன்னு தெரியலையே..

மூர்த்தி: போட்டு பாக்காம எப்புடி மா தெரியும்.. போட்டு காட்டு மாமனார் சொல்றேன் எப்படி இருக்கு ன்னு.. உனக்காக உன்னோட அழகுக்கும் உன்னோட கலருக்கும் பாத்து பாத்து வாங்குனது..

நீங்க எதுக்கு வாங்கிருப்பிங்க எனக்கு தெரியும் என்று நினைத்துக் கொண்டாள்.

மலர்: சரி மாமா வெளிய இருங்க. போட்டுட்டு கூப்புடுறேன்.

மூர்த்தி: ஏன் டா மாமா இங்க இருக்கேனே..

மலர்: இங்கேயா!! வேண்டாம் மாமா.

மூர்த்தி: ஏன்டா வேண்டாங்கிற.. மாமா இருக்கிறது பிடிக்கலையா..

மலர்: அய்யோ அதெல்லாம் இல்ல மாமா.. நீங்க வெளிய இருங்க.. நான் போட்டு பாத்துட்டு சொல்றேன்.

மூர்த்தி: எதுக்கு ம்மா என்னை இப்படி விரட்டுற.. இன்னைக்கு காலைல இருந்து மூஞ்சி கொடுத்தே பேச மாட்டிங்கிற.. மாமா தான் உன்ன அரை குறையா பாத்திருக்கேன் ல. என்கிட்ட எதுக்கு கூச்சம்..

மலர்: மாமா உங்களுக்கு எப்படி புரிய வைக்க னு தெரியல..

மூர்த்தி எதுவும் சொல்லாமல் கதவை நோக்கி போக

மலர்: மாமா என்னாச்சு? ஏன் கோபமா போறீங்க.

மூர்த்தி: இல்ல.. உலகத்துல இல்லாத மருமக எனக்கு கிடச்சுட்டா ன்னு சந்தோசமா இருந்தேன்.. ஆனா நீயும் மத்த மருமக மாதிரி விரட்ட தான் செய்யுற..

மலர்: அப்படி சொல்லாதீங்க மாமா.. நான் ப்ரா போடல.. அதுதான் வெளிய இருக்க சொன்னேன்.. 

மூர்த்தி: (அருகில் வந்து) அய்யோ கழுத ப்ரா போடலனா மொலை தொங்கிரும் டி மறுமகளே.. 

மலர் வெட்கப்பட்டு முகத்தை வேறுபக்கம் திருப்பினாள்..

மூர்த்தி: நிஜமா ப்ரா போடலயா மலரு.. 

என்று கேட்டவாறே, கையை அவள் அக்குளின் கீழ் முலையின் பக்கவாட்டில் தடவி பாத்து "ஆமா போடல.. ஏன் ப்ரா போடல நீ" என்றார்..

 மலர்: மாமா

மூர்த்தி: சொல்லுடி மருமகளே ஏன் ப்ரா போடல.. இப்போ வயசு பிள்ள நீ, ப்ரா போடலனாலும் மொலை தொங்காமா நிக்கும்.. அதுக்குன்னு ப்ரா போடாம இருந்தா, வயசு கூட கூட உங்க அத்தை மொலை மாதிரி உன் மொலையும் தொங்கி போய்டும்..

மலருக்கு இதயம் படபடவென்று அடித்து வேர்க்க என்ன பேசவென புரியாமல் நிக்க..

மூர்த்தி: என்னமா ஆச்சு.. மாமனார் பிடிக்கலையா. வேண்டா வெறுப்பா நிக்குற.. 

மலர்: அய்யோ சத்தியமா அப்படி இல்ல மாமா. நீங்க பச்சையா பேசுறது எனக்கு கூச்சமா இருக்கு. எந்த பொண்ணா இருந்தாலும் கூச்சமா தான் இருக்கும்.

மூர்த்தி: அட கழுத நம்ம குடும்பம் மத்த குடும்பம் மாதிரியா இருக்கு. எவ்ளோ அன்னியோன்யமா பாசமா ஒற்றுமையா இருக்கு. நீ கூட இவளோ நாள் அப்படி தான் இருந்த. இப்போ என்ன ஆச்சு உனக்கு.

மலர்: அது அது ஒன்னும் ஆ மாமா நான் அப்படியே தான் இருக்கேன்.

மூர்த்தி: சரி நீ ப்ளவுஸ் போட்டுட்டு கூப்பிடு சரியா..

மலர்: சரி மாமா.

மூர்த்தி வெளியே போய் கதவை மூடிக் கொள்ள பத்து நிமிடம் கழித்து மலர் மகா லக்ஷ்மி போல வந்து நின்றாள்.

வள்ளி ஓடி வந்து அவள் நெற்றியில் விரல்களை வைத்து சொடுக்கு போட்டு திருஷ்டி கழிக்க, மூர்த்தியும் வாயை பிளந்து அவள் அழகை ரசித்து கொண்டிருந்தார்கள்.

மலர் சாவி கொடுத்த பொம்மை போல சோபா வில் மூர்த்திக்கு அருகில் அமர்ந்து மூர்த்தியை பார்த்து "நல்லா இருக்கா மாமா" என்றாள்.

மூர்த்தி: ரதி தேவதை மாதிரி அழகா ரொம்ப ரொம்ப அழகா இருக்குற மருமகளே.

மலர்: (சிரித்து விட்டு) நான் இல்ல மாமா சாரி நல்லா இருக்கா, ப்ளவுஸ் நல்லா இருக்கா.

மூர்த்தி: சாரி நல்லா இருக்கும்மா.. ப்ளவுஸ் எப்படி இருக்குன்னு சேலையை கழட்டி பாத்தா தான் தெரியும். 

என்று சொன்னவுடன் தாமதிக்காமல் அவள் முந்தானையை எடுத்து அவர் மடியில் வைத்து கொண்டார்.

மொலைகள் ரவிக்கையில் முட்டி நிக்க மூர்த்தி அவள் மொலையை கடித்து தின்பது போல் பார்க்க மலருக்குள் இருந்த அவள் அடக்கி வைத்திருந்த காம மிருகம் விழித்து கொண்டது.

மலர்: மாமா சேலையை உருவிட்டிங்களா.. சரி இப்போ சொல்லுங்க எப்படி இருக்கு

என்று நெஞ்சை தூக்கி காட்டினாள்.

மூர்த்தி: ரொம்ப அழகா இருக்கு டி மருமகளே பார்க்கும் போது.. ஆனா உனக்கு பிட்டிங் எல்லாம் கரெக்ட் ஆ இருக்கா.. சொல்லு..

மலர்: கரெக்ட் ஆ இருக்கு ன்னு தான் நினைக்கிறேன் மாமா.

வள்ளி: என்னங்க நீங்க அவளுக்கு என்ன தெரியும்.. நீங்க தான் தொட்டு பாத்து சரியா இருக்கா இல்லையா தெரிஞ்சுக்கோங்க.

மூர்த்தி: சரியா சொன்ன டி. மலரு கொஞ்சம் மாமா மடில வந்து உக்காந்துக்க..

சரி மாமா என்று வந்து அவள் உட்கார்ந்தாள்.

மூர்த்தி அவள் இரு தோள்பட்டையிலும் கை வைத்து தடவி கொண்டே இரு கை முட்டி வரையும் தடவினார், அவள் அக்குள்களில் விரலை விட்டு அமுக்கினார் 

மலர்: ஆ மாமா கூச்சமா இருக்கு.

பின்னர் மூர்த்தி அவர் கைகளை அவள் முதுகு பக்கம் கொண்டு வந்து அவள் முதுகை அழுத்தி தடவினார்.

மலர் பற்களை கடித்து அதை அனுபவித்து கொண்டிருந்தாள். அவர் கைகளை அவளுடைய இருபக்கவாட்டிலும் வைத்து அக்குள்ளுலிருந்து மேலே கீழே என தடவ அவளின் முலையின் பக்கவாட்டு சதையும் அவர் கையில் உணர அழுத்தி அழுத்தி தடவினார்.

மலர் அவர் நெஞ்சில் சாய்ந்து கொள்ள, மூர்த்தி அவரின் கையை அவள் பிளவுசில் ஊர்ந்து போக விட்டு அவள் இரு முலைகளையும் கப்பென பிடித்தார்.

மலர் கண்களை மூடிக்கொண்டு அவள் இடுப்பை அசைத்து அவரின் ஆண்மையை தேடினாள்.

மூர்த்தியும் கண்களை மூடி அந்த கொழுத்த இரண்டு முலைகளை மென்மையாக அமுக்கி அதன் தின்மையை உணர்ந்தார். அவளின் ஒரு முலைக்கு அவரின் ஒரு கை பத்தவில்லை. 

மூர்த்தி: இங்க ப்ளவுஸ் கொஞ்சம் லூசா இருக்கிற மாதிரி இருக்குமா.. உனக்கு எப்படி இருக்கு..

மலர்: எனக்கு தெரியல மாமா.. சரியா இருக்கிற மாதிரி தான் தோணுது.

வள்ளி: என்னங்க உங்களுக்கு தெரியல னா.. கைய வச்சு நல்லா அமுக்கி தான்பாருங்களேன்.

மலர்: ஆமா மாமா அத்தை சொல்ற மாதிரி நல்லா அமுக்கி பாருங்க..

மூர்த்தி: ஆ என் பழைய மருமக வந்துட்டா.. இப்போ பாருடி மருமகளே நான் எப்படி அமுக்குறேன் னனு.

மலர்: ம்ம் பாக்குறேன் மாமா அமுக்குங்க.

மூர்த்தி அவள் முலையில் இருந்த கைக்கு அழுத்தம் கொடுத்து அமுக்க, முதல் அமுக்களிலே அவளுக்கு வலி எடுத்தது. வலிக்கு இணையாக சுகமும் கிடைக்க, மாமனாரின் கையின் மேல் தன் கையை வைத்து அமுக்க சொன்னாள். மூர்த்தி இரண்டு கைகளாலும் மருமகளின் மொலையை பிடிச்சு பிசைந்து கொண்டிருந்தார்.. அஞ்சு நிமிடமாக மெய் மறந்து பிசைய அவளும் மெய்மறந்து மாமனார் நெஞ்சில் சாய்ந்து இருந்தாள். அவள் இரு முலைகளும் ரவிக்கையின் விளிம்பை தாண்டி பிதிங்கி கொண்டு இருந்தது.

மலர்: மாமா 

மூர்த்தி தன்னை மறந்து அவள் முலைய கசக்கி கொண்டிருந்தார்.

மலர்: மாமா அளவு கரெக்டா இருக்கா

மூர்த்தி: கூப்டியாமா 

மலர்: பிளவுஸ் அளவு கரெக்டா இருக்கா ன்னு கேட்டேன் மாமா.

மூர்த்தி: என்னால சரியா சொல்ல முடியல மருமகளே. ஆனா கண்டுபிடிக்க என்கிட்ட வெற வழி இருக்கு.

மலர்: என்னது மாமா

மூர்த்தி: இதோ இப்படி தான் என்று அவள் பிளவுஸ் மேலிருந்து கையை உள்ளே நுழைத்தார். அவர் வலது கையால் பிரா அணியாத மருமகளின் இடது முலையை முழுமையாக பிடித்தார்.

மலருக்கு காமம் உடல் முழுக்க பரவி கிடக்க "ஆ மாமா" என்றாள்.

மூர்த்தி: பாத்தியா டி ஒரு கையே முழுசா விட்டுட்டேன்.. அந்த அளவு லூசா இருக்கு..

மலர்: மாமா ப்ளவுஸ் அளவு எவ்ளோ சரியா இருந்தாலும் ஒரு கை உள்ள போகும் மாமா.. அது வச்சு நீங்க ப்ளவுஸ் லூசு ன்னு சொல்லாதீங்க.

வள்ளி: எங்க அவ சொல்றதும் சரிதான் நீங்க ரெண்டு கையையும் உள்ள விடுங்க.

மலர்: ஐயோ அத்த வேண்..

வேண்டாம் என்று சொல்வதற்குள் தரையிலிருந்து தங்க புதையலை அள்ள கை விடுவது போல மூர்த்தி அவரது இடது கையை வலப்பக்கம் விட்டு வலது முலையை பிடித்தார்..

மலர் இமைகளை மெதுவாக மூடி மூர்த்தியின் மேல் முழுதாக சாய்ந்தாள். 

மூர்த்தியின் இமைகளும் மூடி அவன் முகம் மலரின் கழுத்தும் தோளும் சேரும் இடத்தில் முட்டியது.

அங்கே வள்ளியின் விழிகள் மட்டும் அகல விரிந்து அதை ரசித்துக் கொண்டிருந்தது.

இரத்த காட்டேரி இரத்தம் குடிப்பது போல மலரின் கழுத்தை மூர்த்தி கவ்வி, கையில் இருந்த அழகிய மருமகள் மலரின் பெருத்த முலைகளை அனுபவித்து பிசைந்து கொண்டிருந்தான். மூர்த்தியின் முகத்தில் அவ்வளவு பாவனைகள், மலரின் முகத்தில் குழப்பமான காமம் கொப்பளித்தது.

எதிரே இருந்த வள்ளி விருட்டென எழுந்தாள். எழுந்த வேகத்தில் அவள் அமர்ந்திருந்த நாற்காலி 2 அடிகள் பின்னே உந்தப்பட்டது.

என்ன சத்தம் என அறிய மலரின் இமைகள் கால்வாசி திறக்க ஒரு கை அவளை நோக்கி வந்தது. யோசிக்க நேரமில்லாமல் மலரின் கன்னத்தில் பளார் பளார் பளார் பளார்  என நான்கு அறைகள் விழுந்தது. 

தரையெல்லாம் தக்காளி, வெண்டைக்காய் வெங்காயம், உப்பு சிதறிக்கிடக்க, உக்கிரமான முகமும் கலங்கிய கண்களுமாய் சௌமியா நின்று கொண்டிருந்தாள்.

என்ன பண்றது என் லவ்வர் ஆச்சே!! - பாகம் 23

 வேகத்தடை ஆட்டோவை சற்று குலுக்கி விட, கிஷோர் அதை சாதகமாகமாக்கி மலரின் தோளை இடித்து அந்த மூன்றாவது மனிதன் மீது தள்ளினான்.. 

மலரும் அப்பாவியாய் அவன் மேல் போய் விழுந்தாள்.. அவன் ப்ப்ச் என்ற சத்தத்தோடு முகத்தை சுருக்கிக்கொண்டு திரும்பினான்.

மலரை கண்டதும் முகம் வியந்தது, அவள் இடித்து விலகிய பின்னரும் அவள் உடம்பின் மென்மையை மனதில் ருசித்துக் கொண்டு மலரிடம் சாரி மேடம் என்றான்..

மலர்: ஐயோ இங்க சாரி சொல்ல வேண்டியது நான் தான்.. சாரி சார், இந்த இவன் தான் ஸ்டெடியா இல்லாம என் மேல மோதி உங்க மேல தள்ளிட்டான்.. உங்களுக்கு ஒன்னும் இல்லையே..

அவன்: ஐயோ எனக்கு ஒன்னும் இல்லைங்க.. (என்று சொன்னவாறே வலது நெற்றியை அழுத்தி தேய்த்துக் கொண்டான்)..

மலர்: என்னாச்சு சார் தலைல ஏதாச்சும் அடி பட்ருச்சா?

அவன்: கம்பி ல தலை இடிச்சுருச்சு ன்னு நினைக்குறேங்க.. என்றபடி நெற்றியை தேய்க்கும் பொழுது விரலில் ஈரம் பட்டது போல் உணர்வு ஏற்பட விரலை எடுத்து பார்த்தவன் "ஐயோ இரத்தம்" என்று அலறினான்.. 

ஆட்டோக்காரன் பதறியடித்து பிரேக் உடைந்து போகும் அளவு ஓங்கி மிதித்து ஆட்டோ அந்த சாலையில் அடுத்த சென்டிமீட்டர் நகராமல் கிச்சென அப்படியே சடன் பிரேக் போட்டு நிறுத்தினான்..

ஆட்டோ சென்று கொண்டிருந்த வேகத்தில் சடன் பிரேக் போட்டதால் அந்த விசை மலரை முன்னுக்கு வேகமாக தள்ள, ட்ரைவர் சீட்டை நோக்கி பாய்ந்து கொண்டிருந்தாள்.. பயணியர் சீட்டில் இருந்த இரு ஆண்களும் கொஞ்சம் முன்னெச்சரிக்கையாக கம்பியை பிடித்து காலை முன் நீட்டி விழுந்து விடாமல் சுதாரித்துக் கொண்டனர்.. 

ஆனால் மலர் மட்டும் முன்னால் இடிக்க போய்க்கொண்டு இருந்தாள்.. அந்த அந்நிய ஆடவன், வலது கையால் கம்பியை கெட்டியாக பிடித்து இடது கையை மலரின் முதுகுக்கு பின்னால் இருந்து முன்னால் சுற்றி பிடித்து இழுத்து விழாமல் பார்த்துக் கொண்டான்..

அனைத்தும் இமை இமைக்கும் வேளையில் நிகழ்ந்தது.. 

ஆட்டோக்காரன் பின்னால் திரும்பி பார்க்கும் பொழுது கிஷோர் கண்ணை இருக்க மூடி கம்பியை பிடித்த படி இருந்தான்.. நடுவில் இருந்த மலர் அந்த ஆடவனின் நெஞ்சில் முதுகை வைத்து சாய்ந்து இருந்தாள், அவன் கை பின்னாலிருந்து முன்னால் விட்டு சரியாக மலரின் கொழுத்த முலை இரண்டையும் அமுக்கியபடி இருந்தது.. மலரின் கை அவன் தொடையை பிடித்தபடி இருந்தது.. 

ஆட்டோக்காரன் மூவரையும் மாறி மாறி பதட்டத்துடன் பாத்து "யாருக்குங்க ரத்தம்"

அவன்: இதோ இருக்கு பாருங்க என்று விரலை காட்ட அதில் ஒரு சொட்டு ரத்த துளி இருந்தது..

ஆட்டோக்காரன் கண்களை இமைக்காமல் 3 நொடி அந்த ஆடவனை பார்வையால் முறைத்துவிட்டு திரும்பி வண்டியை ஓட்டினான்..

மலருக்கு ஒரு நொடி உயிர் பயம் அவளை ஆட்கொண்டது.. பயத்தில் அவள் வேகமாக மூச்சு வாங்க, அவள் முலை ஏறி இறங்கியதை அந்த அந்நியன் தன் கையில் உணர்ந்தான்.. 

தன் முலை மேல் இருந்த அவன் கை மேல் தன் கையை வைத்து இருக்கையில் சாய்ந்து பெருமூச்சு விட்டாள்.. அந்த அந்நியன் கை முலையை அழுத்தி பிடித்திருப்பதை அப்பொழுது தான் உணர்ந்தவள், வெக்க புன்னகையுடன் அவன் கையை முலையில் இருந்து எடுத்தாள்..

இங்கே கிஷோர் அவன் உயிரே காப்பாத்துவத்திலேயே குறியாக இருந்து மலரை அந்த அந்நியன் பிடித்து காப்பாற்றியது போல என்னால் முடியலையே என்று வருத்தப்பட்டான்.. வருத்தம் எல்லாம் சில நொடி தான்.. அந்நியன் கை தன் காதலியின் பெரிய முலையை பிடித்திருப்பதை பார்த்ததும் பாண்ட் மேல் சுன்னியை அழுத்தி தடவிக் கொண்டான்..

மலர்: (ஹ்ம்ம் ஹ்ம்ம் பெரு மூச்சுடன் நெஞ்சில் கைவைத்து) ரொம்ப தேங்க்ஸ் ப்ரோ.. நீங்க மட்டும் பிடிக்கலனா நான் காலி.. அப்புறம் ஊ ஊ தான்..

அந்நியன்: இதுல என்ன இருக்கு ங்க.. இவ்ளோ அழகான பொண்ணுக்கு அடி பட விட்டா நான் நரகத்துக்கு தான் போவேன்.

கிஷோர்: (அக்கறையுடன் அவள் தொடையில் அடித்து) அப்டி அபசகுணமா பேசாத டி லூசு..

மலர்: போடா நெருப்பு ன்னு சொன்னா சுட்றுமா.. (அந்நியனிடம் திரும்பி) உங்க பேரு என்ன ப்ரோ..

அந்நியன்: ரவீந்தர் ங்க.. 

உங்க பேரு என்று கேட்பதற்குள் "என் பேரு மலர்" என்று கை கொடுத்தாள்..

ரவீந்தர் அவள் கையை பிடித்து அதன் மென்மையை ஆழ உள்வாங்கிக்கொண்டான்..

"இது என் பாய் பிரண்ட் கிஷோர்" என்று மலர் அறிமுகப்படுத்த.. கிஷோர்  கள்ளத்தனமாக மலரை இடித்து தள்ளிக் கொண்டு ரவீந்தர் க்கு கை கொடுத்தான்.. அவன் இடித்ததில் மலர் ரவீந்திரனுடன் நன்கு ஒட்டிப்போனாள்.. 

அதன் பின்பு கிஷோர் விலகி மலருக்கு இடம் கொடுக்காமல் இருக்க, மலருக்கும் ரவீந்தருக்கும் அது போதை கொடுக்க கிஷோரை தள்ளி போக சொல்லாமல் அப்படியே இருந்தனர்.. 

மலர் என்ன தான் சௌமியாவிடம் வாக்கு கொடுத்தாலும் அழகான அந்நிய ஆடவனின் நெருக்கத்தை தவிர்க்க முடியவில்லை.. மேலும் மலர் கிஷோரின் நோக்கத்தை எளிதாக புரிந்து கொண்டாள், இந்த ஆட்டோ சிற்றின்பத்தை தொடர்வதா? விடுவதா? என்று தயங்கிக் கொண்டிருந்தாள்.. 

ரவீந்தர் தயங்கி தயங்கி "மலர்" என்றான். சென்னை போக்குவரத்து இரைச்சலில் ரவீந்தரின் குரல் இளையராஜா பாடல் போல அவளுக்கு இனிமையாக இருந்தது.. 

"என்ன ரவி? ரொம்ப இடிக்குறேனா? தள்ளி போகவா?" என்று படபடவென பேசியவள்.. "ச்சீ நான் என்ன லூசு மாதிரி பேசிட்டேன்" என்று நொந்து கொண்டு விலக போனாள்..

ரவீந்தர் அவளை இழுத்து தன் மேல் போட்டுக்கொண்டு "ஐயோ அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லைங்க.. நான் சொல்ல வந்தது வேற.. சாரி மலர்"

மலர்: (புருவத்தை சுருக்கிக்கொண்டு) என்னாச்சு ரவீ எதுக்கு சாரி

கிஷோர் : ஆமா ப்ரோ எதுக்கு சாரி.. (மலரை மேலும் அவன் மேல் தள்ளினான்)

ரவீந்தர்: இல்ல நான் அப்போ தெரியாம மலரை அங்க பிடிச்சுட்டேன்.. சாரி..

மலர் என்ன சொல்வதென தெரியாமல் முழிக்க.. கிஷோர் "எங்க ப்ரோ பிடிச்சிங்க"

மலர்: டேய் சும்மா இரு டா

கிஷோர்: நீ சும்மா இரு டி.. எங்க ப்ரோ பிடிச்சிங்க.. 

ரவீந்தர்: இல்ல அது வந்து தெரியாம..

மலர்: நான் விழப்போனப்ப என் பிரஸ்ட்  ஐ பிடிச்சு தூக்கினார்.. (ரவீந்தரிடம் திரும்பி) தெரியாம தான பிடிச்சிங்க பரவால்ல விடுங்க..

கிஷோர்: என்னடி பரவால்ல ன்னு சொல்ற.. அவர் தெரியாம பிடிச்சார் ன்னு உனக்கு தெரியுமா.. தெரியாம பேசாத.. நான் பாத்தா கரெக்ட் ஆ சொல்லிருப்பேன்.. 

மலருக்கும் அடுத்த படி எடுத்து செல்ல உடல் துடித்தது.. 

மலர்: ஓ இப்போ நீ பார்த்து நியாயம் சொல்றதுக்கு அவரை மறுபடியும் பிடிக்கவா சொல்ல முடியும்.. தேவை இல்லாம பேசாத கிஷோர்.. அவர் என் உயிரை காப்பாத்திருக்காரு.. 

கிஷோர்: ஒருத்தரோட உள்நோக்கம் தெரியாம அவங்கள பாராட்ட கூடாது டி.. அவர் மறுபடியும் அங்க பிடிச்சு பாக்கட்டும்.. நான் சொல்றேன் தெரியாம தான் பிடிச்சாரா ன்னு..

என்ன நடக்கிறது இங்க.. எந்த காதலனாச்சும் தன் காதலி மார்பை அந்நியனை விட்டு பிடிக்க சொல்லுவானா? என்று புரியாமல் விழி பிதுங்க பார்த்தான்..

மலர்: ஒன்னும் வேண்டாம்.. என் வீடு 2 நிமிஷத்துல வந்துரும்.. நாம என்ன எங்க வீட்டு பக்கத்துல இருக்குற ஆளில்லாத பார்க் இருக்கோம் ன்னு நினைப்பா உனக்கு..

கிஷோர்: ஆட்டோ அண்ணா.. நான் சொன்ன வீட்டுல விட வேண்டாம்.. அதை தாண்டி ஒரு பார்க் இருக்கும்.. அங்க விடுங்க..

மலர்: (ரவீந்தரிடம் திரும்பி) சரியான லூசு இவன்..

ஆட்டோ பூங்காவிற்கு வந்து நிற்க.. அது கொஞ்சம் பழைய பராமரிக்கப்படாத பூங்கா.. அங்கு இருந்த உடைந்த ஊஞ்சல்கள், சருக்கல்களில் குழந்தைகளும் பெற்றோர்களும் விளையாட வருவதில்லை.. இப்பொழுது அது ஒரு காதலர்கள் சரணாலயாமாக மாறியது.. 

மலர்: டேய் எதுக்கு டா தேவையில்லாம இங்க நிறுத்த சொன்ன.. 

என்று சொல்லிக்கொண்டே இறங்கினாள்..

ரவீந்தர் மட்டும் உள்ளேயே இருக்க.. கிஷோர் "ப்ரோ என்ன உள்ளேயே இருக்கீங்க.. வெளிய வாங்க"

ரவீந்தர்: ஐயோ வேண்டாம்.. உங்க வம்புக்கு நான் வரல.. அண்ணா ஆட்டோவை எடுங்க.. 

ஆட்டோ நகர கிஷோர் தடுத்து நிறுத்தினான்.. 

மலர்: ஹையோ ரவீ அவன் லூசு அவனை விடுங்க.. நீங்க வாங்க.. நாம பிரண்ட்லியா சுத்தி பாக்கலாம்..

ரவீந்தர் தயங்கி கொண்டே இறங்க.. மூவரும் உள்ளே போய் ஒரு புதர் மறைவில் உக்காந்தனர்...

கிஷோர்: ப்ரோ அப்புறம் என்ன ஆரம்பிங்க.. 

மலர்: டேய் லூசு நீ அடங்க மாட்ட

ரவீந்தர்: அட ப்ரோ விளையாடாம சும்மா இருங்க.. 

கிஷோர்: பாத்தியா டி.. எங்க திரும்ப கை வச்சா.. இவர் முன்னாடி வேணும் ன்னு தான் அழுத்தினார் ன்னு கண்டு பிடிச்சுருவேன் அப்டின்னு வேண்டாம் ன்னு சொல்றாரு..

ரவீந்தர்: ஐயோ யாருங்க நீங்க.. சத்தியமா அப்டி இல்ல..

கிஷோர்: அப்படினா அப்போ மாதிரியே பிடிச்சு காட்டுங்க..

ரவீந்தர்: அது என்ன சாதாரணமா பிடிக்க கூடிய இடமா.. மலர் நீங்களாச்சும் சொல்லுங்க..

மலர்: அது லூசு சொன்னா கேக்க மாட்டான்.. எதுவா இருந்தாலும் நீங்களே பேசிக்கோங்க..

கிஷோர்: உங்களுக்கு கொஞ்சம் கூட வெக்கம் இல்லையா.. பக்கத்துல ஒரு பொண்ணு உக்காந்தா.. இப்படி தான் அவ மாரை கசக்கி பிசைவிங்களா..

தன்னை அடுத்த ஆண் கையாள்வதை காண கிஷோர் எந்த அளவு செல்கிறான் என்று பார்க்க மலர் விரும்பினாள்..

ரவீந்தர்: (இரண்டு நொடி மௌனமாக முறைத்து பார்த்தான்.. அந்த வார்த்தைகள் அவனை சீண்டி விட்டது) இப்போ என்ன நான் பிடிச்சு காட்டனுமா.. ஆனா அது மலர் சொல்லாம நான் பிடிக்க முடியாது..

மலர் என்ன சொல்வாள்? சரி என்று சொன்னால் அவள் காதலன் முன்பே அவள் மார்பில் கை வைப்பதா? என்று அவன் இதயம் துடிக்க அதன் சத்தம் அவனுக்கு கேட்டது..

மலர்: (கேசுவளா) எதுக்கு டா கிஷோர் இதலாம்.. பாவம் ரவீ.. எப்படி நடுங்குறார் பாரு..

ரவீந்தர் மனதில் என்ன இவள் என்னை பாவம் என சொல்கிறாள்.. காதலனும் காதலியும் சேர்ந்து என்னை மானபங்க படுத்துவதற்குள் அவள் மார்பை பிடித்து விட்டு இங்கிருந்து ஓடி விட வேண்டும்.. 

ரவீந்தர்: மலர் நான் உங்களை தான் பாவம் ன்னு நினைக்குறேன்..

மலர்: அப்போ நீங்க ரெடியா?

கிஷோர்: பாத்தா தெரியல.. அவர் ரெடி ஆகிட்டார் டி.. ப்ரோ அப்போ மாதிரியே அவ மார்ப பிடிங்க..

மலருக்கு வலப்பக்கத்திலுருந்த ரவீந்தர் கொஞ்சம் திரும்பி வலது கையால் அவள் இடது முலை பக்கம் கொண்டு வந்து ஒரு இன்ச் இடைவெளி இருக்க அந்த பெரிய முலையை பிடிக்காமல் அப்படியே நிறுத்தினான்..

கிஷோர் நாக்கில் எச்சி ஊற, பேண்ட்டில் ஆண்மை விறைக்க தன் காதலி முலையை அந்நியன் அமுக்க போவதை ஆர்வமாக பார்த்தான்..

மலரும் நொடி நொடி நகர அவளுக்குள் இருந்த காமம் துளிர் விட்டு பூத்துக் கொண்டிருந்தது.. அவள் அண்ணி சௌமியாவிடம் பேசிய அனைத்தையும் மறந்து ரவீந்தரின் கை தன் முலையில் பட ஏங்கி கொண்டிருந்தாள்..

ரவீந்தரின் கை மலர் முலையை பிடிக்காமல் அப்படியே இருக்க.. கிஷோர் ரவீந்தரின் முகத்தை பார்க்க, அவன் முகத்தில் வேர்த்து ஒழுகி களேபரமாக இருந்தது..

"எவ்ளோ நேரம் இப்படியே வச்சுருப்பீங்க.. பிடிங்க" அவன் கையை பிடித்து அவள் முலை மேல் அமுக்கினான்..

அந்த பஞ்சு போன்ற முலை பந்தை அவன் கை அழுத்தி அமுக்கி இருந்தது.. இந்த காட்சியை பார்த்து கிஷோர் தன் சுன்னியை தடவ முடியாமல் தவித்தான்.. மலர் காமத்தில் மூழ்கி அவள் காம்பு விறைத்தது..

ரவீந்தரின் சுன்னி கடப்பாரை போல பேண்ட்டை முட்டி நின்றது.. பதட்டமாக இருந்தாலும் காமன் அவனுக்கு தைரியத்தை வரவழைத்தான்..

கிஷோர் ஆரம்பித்தான்: மலர் இப்படித்தான் பிடிச்சுருந்தாரா சொல்லு டி

மலர்: ஹான்ன்.. என்னடா கேட்ட.. 

கிஷோர்: இப்படித்தான் பிடிச்சாரா ஆட்டோ ல..

மலர்: (தன் முலையை அமுக்கியிருக்கும் அவன் கையை பார்த்து) இல்லடா.. இப்படி இல்ல..

ரவீந்தர்: மலர் என்ன இல்ல ன்னு சொல்றீங்க.. இப்படி தான் பிடிச்சு இருந்தேன்..

மலர்: ம்ஹூம் இதை விட அழுத்தமா பிடிச்சுருந்தீங்க.. எனக்கு எப்படி வலிச்சது தெரியுமா?

கிஷோர்: பாஸ் நீங்க பிடிச்சு காட்டுங்க.. 

ரவீந்தர்: நானா!!! அதெப்படி ப்ரோ உங்க கேர்ள் பிரண்ட் உடம்பு மேல நான் கை வைக்கிறது.. அதுவும் உங்க முன்னாடியே..

கிஷோர்: நீங்க தான் ஏற்கனவே கை வச்சு சக்கையா பிழிஞ்சு எடுத்துட்டிங்களே..

ரவீந்தர்: ஐயோ ப்ரோ அது தெரியாம பட்டுருச்சு..

மலர்: ரவீ அவன் திரும்ப திரும்ப அதையே தான் சொல்லிட்டு இருப்பான், உங்களை விடவும் மாட்டேன்.. சும்மா கை வச்சுட்டு எடுத்துருங்க..

ரவீந்தர்: அப்போ உங்களுக்கு எதுவும் ப்ராப்லம் இல்லையா மலர்..

மலர்: எனக்கு ப்ராப்லமே இவன் தான்.. நீங்க இல்ல.. என்ன பண்றது.. சொன்னா கேக்க மாட்டிங்கிறானே.. நான் கண்ணை முடிக்கிறேன்.. நீங்க கை வச்சுட்டு எடுத்துருங்க..

சொல்லிவிட்டு கண்ணை மூடிக்கொள்ள.. 5 வினாடிகள் கழித்து ஒரு கை அவளுடைய கழுத்தை மெதுவாக பிடிக்க, மலர் கண் திறந்து பார்க்க.. ரவீந்தர் கண்ணை இறுக்க மூடிக்கொண்டு பல்லை கடித்துக்கொண்டு முலை பிடிப்பதற்கு பதில் கழுத்தை பிடித்தான்..கிஷோர்அவன் கையை கழுத்திலிருந்து எடுத்துவிட்டு மலரின் முலையை பிடிக்க வைத்தான்.. முலையில் கை பட்டதும் ரவீந்தர் கையை படக்கென உருவிக்கொண்டான்..

பெருமூச்சு வாங்க கண்ணை திறந்த ரவீந்தர், உதடுகள் நடுக்கத்தில் தாளம் போட, பெரிதாக எச்சியை முழுங்கி "நா.. நான் பிடிச்சுட்டேன்.. கிளம்புறேன்" என்று வேகமாக எழுந்தான்..

அவன் முழுதாக கூட எழுந்து நிற்கவில்லை, அதற்குள் கிஷோர் அவன் கையை பிடித்து உட்கார வைத்தான்..

கிஷோர்: மலர் இப்படித்தான் பிடிச்சாரா ஆட்டோ ல..

மலர்: இப்போ பிடிச்சாரா.. எனக்கு பிடிச்ச மாதிரியே தெரியல டா..

கிஷோர்: என்ன பாஸ் நீங்க.. ஒழுங்கா பிடிங்க.. 

என்று அவன் கையை வலுக்கட்டாயமாக இழுத்து மலரின் இடது முலை மேல் பிடிக்க வைத்தான்.. ரவீந்தர் கையை உருவ முயற்சித்தும் முடியவில்லை.. கிஷோர் அவன் கையை இறுக்கமாக மலரின் முலை மேல் வைத்திருந்தான்.. ரவீந்தர் இழுக்க கிஷோர் தள்ள.. ரவீந்தர் கை மலரின் முலை மேல் இடித்து விலகி இடித்து விலகி செல்ல அது மலருக்கு புது சுகத்தை கொடுக்க கண்கள் சொருகினாள்..

மலரின் முலை மென்மை ரவீந்தரின் கூச்சத்தை விளக்கமாற்றை வைத்து விரட்டி அடிக்க, ரவீந்தர் கையை உருவ முயற்சிக்காமல் அவள் முலை மென்மையை உணர்ந்தான், விவரம் தெரிந்து அவன் பிடித்திருக்கும் முதல் முலை.. கிஷோர் தன் கையை எடுத்துக் கொண்டான்.. ரவீந்தரின் கண்கள் இன்னும் மூடியே தான் இருந்தது, கையின் விரல்கள் ஐந்தும் விரிந்து முலையை 2 மில்லி அழுத்தம் கொடுத்து பிடித்திருந்தது..

கிஷோர்: இப்படித்தான் பிடிச்சுருந்தாரா டி..

மலர்: இல்லடா.. இன்னும் அழுத்தமா..

ரவீந்தர் இதயம் துடிக்கும் சத்தம் மூவருக்கும் தெளிவாக கேட்டது.. ரவீந்தர் விரல்களால் அவள் முலையில் அழுத்தம் கூட்டினான்.. கிஷோர் கேக்க கேக்க மலர் இன்னும் இன்னும் என்று கேக்க.. ஒரு நிமிடம் கடந்திருக்கையில் ரவீந்தர் கை அவள் முலையை பிய்த்து எடுப்பது போல் பிடித்திருந்தான்.. மூவருக்கும் காமம் உடல் முழுவதும் நிரம்பி காது மூக்கு என உடல் துவாரங்கள் வழியாக வெளியேறி அந்த இடமே காம வாசனையில் நிறைந்தது.. கிஷோரின் கை அவன் சுன்னியை நாசுக்காக தடவிக் கொண்டான்

ஆட்டோவில் பிடித்ததை விட அதிகமாக அழுத்தி இருந்தான்.. 

கடைசியாக மலரின் வாயில் இருந்து ஆமா இப்படி தான் பிடிச்சுருந்தான் ன்னு வந்தது..

ரவீந்தர்: அவ்ளோதான் முடிஞ்சுருச்சு ல .. என்று கையை வேகமாக எடுக்க அவள் முலை துல்லிக்கொண்டு கசங்கிய நிலையில் இருந்து பழைய நிலைக்கு வந்தது

கிஷோர்: (அருமையான காட்சி தடைபட்ட வேகத்தில், பாவமாக) ஏன் ப்ரோ கைய எடுத்துட்டீங்க.. நான் பாக்கவே இல்லையே..

ரவீந்தர்: உங்க முன்னாடியே உங்க லவ்வர் மொலைய அமுக்குறதுக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு ப்ரோ.. ஐயோ சாரி வாய் தவறி சொல்லிட்டேன்.. ப்ரெஸ்ட்..

கிஷோர்: மொலைய மொலை ன்னு தான சொல்லணும்.. நீங்க அப்படியே சொல்லுங்க.. ப்ரோ அவளும் சரின்னு சொன்னா நானும் சரின்னு சொன்ன அப்புறம் என்ன இப்படி பண்றீங்க .. என்று அவன் கையை எடுத்து மலரின் முலையில் வைத்தான்..

ரவீந்தர் வெறுமென கையை வைத்திருக்க கிஷோர் "அழுத்துங்க ப்ரோ" என்றான்.. பாதி மட்டும் ரவீந்தர் அழுத்தினான்.. முன்னாடி மாதிரி அமுக்குங்க ப்ரோ என்று கிஷோர் சொல்ல முன்பு போல மலரின் முலை அழுத்தி பிடிக்கப்பட்டது.. சுடிதார் கழுத்தில் இருந்து அவள் முலை சதை பிதுங்கி வெளிய வந்தது.. மலர் காமம் தாங்க முடியாமல் அருகிலிருந்த கிஷோர் தொடையை அழுத்தினாள்..

மூவர் முகத்திலும் காமம் வழிந்தது.. ஆனால் ரவீந்தர் ஆல் அடுத்த கட்டத்துக்கு கொண்டு சொல்ல தைரியம் இல்லை.. மலரிடம் அது அளவுக்கு அதீதமாக இருந்தது..

ரவீந்தர் கிஷோரிடம் "ப்ரோ கை எடுக்கட்டுமா.. யாராச்சும் வந்துட போறாங்க" என்றான்..

கிஷோர்: ப்ரோ அது நான் பாத்துக்குறேன்.. நீங்க கை எடுக்காதீங்க.. "என்று பின்னால் திரும்பி கண்களை உருட்டி 5 வினாடி பார்க்க மலர் ஆவ்வ்வ்வ்வ் என்று கத்தினாள்..

கிஷோர்: என்னடி ஆச்சு எதுக்கு கத்துற..

மலர்: நீ அந்த பக்கம் திரும்புனதும் இவரு என் மொலைய ரொம்ப கசக்கிட்டாரு டா.. (பொய் கூறினாள்)

ரவீந்தர்: ஐயோ சத்தியமா இல்ல ப்ரோ.. நான் அதே மாதிரி கைய வச்சிருந்தேன்.. மலர் விளையாடாதீங்க..

கிஷோர்: வாய திறந்தாலே பொய் பேசறீங்க ப்ரோ.. எப்படி என் ஆளு மொலைய கசக்குனீங்க மறுபடியும் கசக்கி காட்டுங்க.. நான் பாத்து என் மலர் எப்படி துடிச்சுருப்பா ன்னு தெரிஞ்சுக்கணும்.. வேண்டாம் நீங்க பேசியே நேரம் போக்குவீங்க.. மலர் நீயே காட்டு டி எப்படி கசக்குனாரு ன்னு

மலர் தன் முலையை அழுத்தி பிடித்திருந்த ரவீந்தர் கை மேல் தன் கை வைத்து அழுத்தி கசக்க வைத்தாள்..

அந்த சுகத்தில் மூவரும் மூழ்க 3 நிமிடம் கசக்கிய படியே நகர்ந்து முடிந்தது.. மலர் கையை எடுக்க ரவீந்தரின் கை தானாக அவள் முலையை பிசைந்து கொண்டிருந்தது..  மேலும் மலர் அவனின் மற்றொரு கையை எடுத்து இன்னொரு முலையில் வைக்க அவன் மறுப்பு தெரிவிக்காமல் முதல் கை கசக்கும் வேகத்தில் கசக்கினான்.. அவள் இரண்டு முலையும் நன்றாக கசங்க அவள் மார்பை தூக்கி காட்டிக்கொண்டிருந்தாள்.. மலரின் முகமும் ரவீந்தரின் முகமும் நேருக்கு நேராக ஒன்றை ஒன்று மோகத்தில் பார்த்துக்கொண்டிருக்க.. இரு முகத்திற்கும் இருந்த இடைவெளி குறைந்து கொண்டே வந்து அடுத்த இரண்டு நிமிடத்தில் இரண்டு உதடுகளும் ஒன்றோடு ஒன்று இணைந்தது.. வழக்கம் போல் மலரே முதல் அடியை வைத்து அவன் இதழ்களை கவ்வினாள்.. அவனும் கவ்வ உதடுகள் பின்னி பிணைந்து எச்சில்களை பரிமாறி கொண்டிருந்தது.. கிஷோரின் பேண்ட் ஜிப் எப்பொழுதோ இறங்கி இருந்தது.. அவன் கையை உள்ளே நுழைத்து ஜட்டியோடு அவன் சுன்னியை தடவிக்கொண்டான்..

அவன் இதழ்களை சப்பிக்கொண்டே அவன் தோள்களில் கையை வைத்து தன் மேல் இழுத்து தானும் பின்னால் சாய்ந்து புல் தரையில் விழுந்தாள்.. அவளோடு ரவீந்தரும் அவள் மேல் விழுந்தான் மெதுவாக.. வானத்தை பார்த்து மலர் படுத்திருக்க அவளை பார்த்து ரவீந்தர் அவள் மேல் படுத்திருந்தான்.. கூச்சம் இன்றி அவள் மேல் உடல் முழுவதும் கசக்கி கொண்டிருந்தான்.. அவளும் அவன் முதுகில் கைகளால் ஊர்வலம் சென்றாள்.. ரவீந்தரின் கை மெதுவாக தயங்கி தயங்கி அவள் சுடிதார் பேண்டின் மேலாக.. அவள் புண்டையில் மெதுவாக பட்டும் படாமல் படர்ந்தது.. மலரிடம் துளி கூட எதிர்ப்பு இல்லை.. ஆனால் அவள் கையில் இருந்த வாட்சில் அலாரம் அடிக்க, ரவீந்தரை மெதுவாக தன்னிடம் இருந்து பிரித்து எழுந்தாள்.. கிஷோரும் அந்த நேரத்தில் பேண்ட் ஜிப்பை மூடி நல்லவன் போல் மாறிக்கொண்டான்..

ரவீந்தர் எழுந்து உட்கார்ந்ததும் அந்த காதலர்களை பார்க்க முடியாமல் எதார்த்தமாக வேறு பக்கம் பார்ப்பது போல் இருக்க.. அவன் தோளில் கை வைத்து.. "See you next time bro" என்று ரவீந்தரின் சட்டை பையில் ஒரு துண்டு பேப்பரை வைத்து விட்டு மலரை அழைத்துக் கொண்டு பொடி நடையாக அவள் வீட்டிற்கு போய்க் கொண்டிருந்தான்..

கனவில் கூட நினைத்திடாத சம்பவம் நடந்து முடிந்தது அதுவும் ஒரு பேரழகியுடன் என்பதை எண்ணி பிரம்மை பிடித்தது போல் 15 நிமிடம் அப்படியே இருந்தான்.. மலரும் கிஷோரும் நடந்து சென்ற நடைபாதையை பார்த்த படியே.. இந்த பேரழகியுடன் நான் கழித்த பொன்னான தருணம் போல் இனியொரு தருணம் கிடைக்காதா என்று ஏங்கினான்..

பின்பு நினைவு வந்து தன் சட்டையில் கிஷோர் திணித்த துண்டு பேப்பரை எடுத்து பார்க்க அதில் மலர் என்ற பெயரும் அதுக்கு கீழே பத்து எண்களும் இருந்ததை பார்த்து ஏக்கம் போய் அவன் முகம் மலர்ந்தது..

என்ன பண்றது என் லவ்வர் ஆச்சே!! - பாகம் 22

"என்னது இது நான் பாக்குறது கனவா? இல்ல நனவா?" என்று நெஞ்சை பிடித்தபடி சுவரோரத்தில் சாய்ந்தபடி கிஷோர் நின்றிருந்தான்..

சௌமியா: ஏய் எப்போ டா வந்த இங்க..

கிஷோர்: நீங்க என் ஆளுக்கு முத்தம் கொடுத்து கரெக்ட் பண்ண ட்ரை பண்ணும் போது வந்தேன்.. 

சௌமியா: மூடு.. வந்துட்டான் பெரிய இவன் மாதிரி.. டேய் நீ மலரை அவ வீட்டுல கொண்டு போய் விட்டுட்டு வா டா..

கிஷோர்: ஏன் அண்ணி அதுக்குள்ள கூட்டி போக சொல்றீங்க.. அப்பா வேற பைக் எடுத்துட்டு போயிருக்காரு.. அவர் வரட்டும் வந்ததும் கூட்டி போறேன்..

சௌமியா: முதல்ல அவர் வர்றதுக்குள்ள இவள கூட்டி போ டா.. அதுதான் நல்லது.. ஆட்டோ எதுலயாச்சும் கூட்டி போ..

கிஷோர்: இவ ஏரியா வரைக்கும் ஆட்டோ ல போன ஐந்நூறு ரூபா புடிங்கிருவான்.. நான் ஷேர் ஆட்டோ ல கூட்டி போறேன்..

சௌமியா: ம்ம்ம் துரைக்கு தனியா போறதை விட  ஷேர் பண்ணி போறது தான் ரொம்ப பிடிக்குமோ.. எதோ ஒன்னு சீக்கிரம் போ டா..

சௌமியாவின் கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்த மலர் "அக்கா நான் கிளம்புறேன்.. உங்க கூட இன்னும் நிறைய பேச வேண்டி இருக்கு.. நீங்க கிஷோரை கூட்டிட்டு என் வீட்டுக்கு வாங்க க்கா"

எலியும் பூனையாய் இருந்த மலரும் சௌமியாவும் பிரிய மனமில்லாமல் பிரிந்து சென்றனர்.. மலரும் கிஷோரும் வீட்டில் இருந்து நடந்து பிரதான சாலைக்கு வந்து ஷேர் ஆட்டோவிற்கு காத்துக் கொண்டிருக்க.. காலியாக வந்த ஷேர் வந்த ஆட்டோக்களை எல்லாம் தவிர்த்து விட்டு, ஒரு பயணி மட்டுமே இருந்த ஷேர் ஆட்டோவில் மலரை ஏற்றி விட்டு அவள் பின் கிஷோர் ஏறினான்..

எரிய பின்பு தான் ஆட்டோவில் ஏற்கனவே இருந்த பயணியை இருவரும் கவனித்தனர்.. கருத்த இறுகிய உடலுமாய் இஸ்திரி போட்ட விறைப்பான அரை கைச்சட்டை மற்றும் காட்டன் கால்ச்சட்டையுடன் இருந்த அந்த மனிதனை "ஹ்ம்ம்.. மிலிட்டரி ல இருந்து லீவ் க்கு வந்துருப்பாரு போல" என்று கிஷோர் ஊகித்து கொண்டான்..

"என்ன இது மலரை அந்த ஆளு பக்கத்துல உக்கார வச்சுருக்கேன்.. மலரை இந்த பக்கம் வர சொல்லி இடம் மாறிக்கலாமா? வேணாமா?" அந்த "மாறிக்கலாமா? வேணாமா?" என்ற அந்த கேள்வியை தனக்குள் பத்து முறை கேட்டான்.. 

கிஷோரின் தலைக்குள், அவன் மூளைக்கு கீழே ஒரு மெல்லிய நரம்பு அதில், எறும்பின் உருவத்தில் லட்சம் மடங்கு சிறியதாக கிஷோரை போலவே அச்சு அசலாக இரு உருவங்கள் எதிரெதிர் பார்த்து நின்று கொண்டிருந்தது.. ஒரு உருவம் வெள்ளை உடையிலும் மற்றொரு உருவம் கருப்பு உடையிலும் இருந்தது..

அந்த இரு உருவங்களும் மேலே கிஷோரின் மூளையை பார்க்க.. கிஷோரின் மூளை பெரிய அண்டம் போல பிரம்மாண்டமாக  காட்சி அளிக்க, நரம்புகள் ஒவ்வொன்றும் ஒரு கிராமத்தையே விழுங்கி கொள்ளும் ராட்சத குழாய்கள் போல இருந்தது.. அந்த உருவங்கள் இரண்டும் துகள்களிலும் துகள்கள் போல மிக சிறியதாய் இருந்தது..

ஒரு உருவம் பேச ஆரம்பித்தது.. "டேய் வெள்ளை என்னடா இந்த பக்கம்.. எதுக்கு இங்க வந்த"

வெள்ளை: ஏன் கருப்பு என்மேல எப்போ பாத்தாலும் எரிஞ்சு எரிஞ்சு விழுற கொஞ்சம் பாசமா தான் பேசேன்.. கிஷோர் கூப்பிட்ட மாதிரி இருந்துச்சு அதான் வந்தேன்..

கருப்பு: கிஷோரை நான் பாத்துக்குறேன் நீ இப்போ கிளம்பு (என்று சொல்ல மேலே கிஷோர் மறுபடியும் அதே கேள்வியை கேட்டான்)

என்ன நடக்கிறது என்று புரிந்து கொண்ட வெள்ளை, ஒரு வித பதட்டத்துடன் மேலே கிஷோரின் மூளையை பார்த்து "ஹையோ கிஷோர்.. சீக்கிரம் இடம் மாறு" என்றது..

சட்டென வெள்ளையை கருப்பு தன் காலால் எட்டி உதைத்து கீழே தள்ளி விட்டது.. பின்பு மேலே பார்த்து கிஷோரிடம் "வேண்டாம் சும்மா இரு.. அவனும் பாக்க கும்முன்னு இருக்கான்.. உன் ஆளும் பாக்க கும்முன்னு இருக்கு.. உன் ஆளை ஏதாச்சும் செய்றானான்னு பாப்போம்.. நீ முடிஞ்சா மலரை அவன் மேல கொஞ்சம் தள்ளி விட்டு ஃபர்ஸ்ட் கியரை போட்டு விடு.. அடுத்தடுத்த கியரை அவங்க ரெண்டு போடறாங்களா ன்னு பாப்போம்" என்றது..

கீழே விழுந்த வெள்ளை படுத்தபடியே கருப்பின் காலை பிடித்து மன்றாடியது..

வெள்ளை: ப்ளீஸ் வேண்டாம் கருப்பு.. அப்படி பண்ண சொல்லாத.. மலர் எப்போவும் கிஷோருக்கு தான்.. 

கருப்பு: போடா புண்ட.. கிஷோர் மட்டுமே மலரை செய்றதுல என்னடா கிக்கு இருக்கு.. அடுத்தவனை செய்ய வச்சு பாக்குறது தான் செம கிக்கு.. இதெல்லாம் உனக்கு எங்க புரிய போகுது.. 

வெள்ளை: ச்சீய்.. அந்த கருமத்தை நான் புரிஞ்சுக்கவே வேண்டாம்.. (வெள்ளையின் முகத்தில் தவிப்பு தாண்டவமாட, மறுபடியும் மேலே மூளையை பார்த்து) ஹய்யோ கிஷோர் நான் பேசுறது கேக்குதா.. ப்ளீஸ் சீக்கிரம் இடம் மாறு.. 

ஆட்டோவில் கிஷோர் அசையாமல் அப்படியே உட்கார்ந்து இருந்தான்..

வெள்ளை: கிஷோர் கேக்குதா!! ஹய்யோ கிஷோர் என்னாச்சு உனக்கு.. ஏன் இப்போ கொஞ்ச நாளாவே நான் என்ன சொன்னாலும் உனக்கு கேக்க மாட்டிங்குது.. (வெள்ளை அழுக ஆரம்பித்தது) உன் நல்லதுக்கு தான் டா சொல்றேன்.. ப்ளீஸ் டா கிஷோர் இடம் மாறு.. கிஷோர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்............ (பெரியதாக கத்தி கண்ணீரை குடம் குடமாக இறைத்தது)

கிஷோருக்கு திடீரென நெஞ்சு சுர்ரென்று இருந்தது.. ஹய்யோ நான் ஏன் இப்படி ஆகுறேன்.. ச்சா நான் மலரை எவ்ளோ லவ் பண்றேன், ஆனா நானே இப்படி நினைக்குறேனே.. தப்பு.. ரொம்ப தப்பு என்று நினைத்தான்..

(வெள்ளை மிகுந்த சந்தோஷத்தில்) "கிஷோர் நான் சொன்னது கேட்ருச்சா!! ஆமா கிஷோர்!! சீக்" என்று வெள்ளை சொல்ல வந்த வார்த்தைகள் முழுமையாய் முடியும் முன்னரே வெள்ளை மயங்கி தரையில் விழுந்தது.. வெள்ளையின் தலையில் கருப்பின் கால் இருந்தது..

கருப்பு: என்ன டா சோழ முத்தா!!!!!!    காது ரெண்டும் கொய்ய்ய்ய்ய்....... ங்கிதா!! ஏன் னா மிதிச்ச மிதி அப்படி..

ஓத்தா!! உன்ன பாவம் பாத்து விட்டுட்டே இருந்தா எனக்கு ரொம்ப இடைஞ்சல் கொடுக்குற.. வாழ்க்கை ல ஒண்ணுமே என்ஜாய் பண்ண விட மாட்டிங்குற.. அதான் வுட்டேன் தலைலயே ஒன்னு.. மிதிச்ச மிதில இன்னும் கொஞ்ச நாள் ஏந்திக்கவே கூடாது.. அதுக்குள்ள நான் எப்படியாச்சும் மலரை இன்னொருத்தன் கிட்ட ஓலு வாங்க வச்சுருவேன்.. நீ எந்திச்சு அதை பாத்துட்டு செத்து போயிரு..

வெள்ளை அரைகுறை மயக்கத்துடன் பாவமாக படுத்து கிடக்க, எதோ ஒன்றை கருப்பு இடைவிடாமல் மேலே கிஷோரின் மூளையை பார்த்து கத்துவது வெள்ளையில் காதில் கேட்டது.. ஆனால் பாதி மயக்கத்தில் இருந்த வெள்ளையால் அதை புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.. 

படுத்து கிடந்த வெள்ளை மிகுந்த சிரமத்துடன் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நகர்ந்து ஒரு பக்கம் திரும்பியது.. அங்கு இரு நிலவு ஒட்டி இருந்ததை போல கிஷோரின் கண்கள் இருந்தது.. வெள்ளை அந்த கிஷோரின் கண்களை பார்த்தது.. உள்ளிருந்து கிஷோர் கண்கள் வழியாக வெளியுலகத்தை வெள்ளை பார்த்து கொண்டிருக்க.. அதில் மலர் அம்சமாக தெரிந்தாள்.. அடுத்து எது நடக்க கூடாது என்று வெள்ளை நினைத்ததோ அது நடந்தது..

எப்படி நடந்தது என்று வெள்ளையால் முழுதாக தெரிந்து கொள்ள முடியவில்லை.. ஆனால் வெள்ளை பார்த்த வரையில் ஒன்று புரிந்தது.. மலரின் தோளில் ஒருவருடைய தோள் வேகமாக மோதி தள்ளியது.. அதனால் தள்ளப்பட்ட மலர் அந்த பக்கம் இருந்த ஆடவனின் மேல் மோதி சாய்ந்தாள்..

வெள்ளை மிகுந்த வருத்தத்துடன் "சாரி கிஷோர்.. I failed you" என்று கண்களை மூடிக் கொண்டது..

என்ன பண்றது என் லவ்வர் ஆச்சே!! - பாகம் 21

 சௌமியா பதட்டம் குறையாமல் மலரிடம் "ஏய் என்ன.. என்ன சொல்ற.. நீ எதுக்கு என்மேல கோவப்படனும்" என்றாள்..

சௌமியா வின் கேள்விக்கு பதில் கூறி அவளை சங்கட படுத்த வேண்டாம் என விரும்பிய மலர், எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக சௌமியா வை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.. 

சௌமியா வை சங்கட படுத்த கூடாது என்று மலர் ஒருபக்கம் கரிசனம் காட்ட, மறுபக்கம் சௌமியா மறுபடியும் வார்த்தைகளால் மலரை சுட ஆரம்பித்தாள்.. சௌமியாவுக்கு பதட்டத்தில் அவள் வாயில் இருந்து வெளியேறும் வார்த்தைகளுக்கு நிதானம் காட்ட மறந்தாள்.. வார்த்தைகள் ஈட்டியாய் பாய்ந்து மலரை குத்தி கிழித்தது..

சௌமியா: நீயே ஒழுக்கம் கெட்டவ.. எவ புருஷன் கிடைப்பான் ன்னு அலையுற அரிப்பெடுத்த சிறுக்கி நீ.. கொஞ்சம் கூட வெக்கமே இல்லாம நடுக்கூடத்துல ரெண்டு ஆம்பளைக்கு நடுவுல உக்காந்து.. ச்சீய் சொல்றதுக்கே எனக்கு நாக்கு கூசுது.. அப்படி பட்ட நீ என் மேல கோவப்பட என்ன டி இருக்கு.. என்ன.. என்ன கேட்ட கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி.. எனக்கு என்ன பிடிக்கும் ன்னு கேட்டில்ல.. நல்லா கேட்டுக்கோ டி.. நீ முதல்ல இங்க இருந்து போகணும்.. போய்ட்டு திரும்ப வரவே கூடாது.. போடி இங்க இருந்து..

வார்த்தைகள் அனைத்தும் உண்மையாய் இருந்தாலும் அது மலரை மிக கோரமாக தாக்கியது... கண்களில் நீர் ஊற்ற உதட்டில் மெல்லிய சிரிப்புடன் சௌமியா வை பார்த்து கொண்டிருந்தாள் மலர்.. 

மலர்: அக்கா என் மேல இருக்குற கோபம் முழுசா போகுற வரைக்கும் நீங்க என்னை திட்டுங்க க்கா.. நான் கிஷோரை லவ் பண்றேன்.. இந்த குடும்பத்துல தான் நான் வாழ்வேன்.. எனக்கு இந்த குடும்பமும் வேணும் நீங்களும் வேணும் க்கா.. திட்டுங்க கோவம் போற வரைக்கும் திட்டுங்க க்கா..

சௌமியா திட்டாமல் வேகமாக மூச்சிரைத்த படி மலரை முறைத்து கொண்டிருந்தாள்.. மலரின் அந்த முகம் சௌமியாவின் உதட்டை மூடி, கொடுஞ்சொற்கள் வராதபடி தடுத்தது..

சில வினாடிகள் அங்கு அமைதி நிலவ, மலர் பேசினாள்.. "நான் காலை ல தண்ணி குடிக்க கிச்சனுக்கு போனப்போ உங்க ரூம் தொறந்து இருந்துச்சு க்கா.. வேணும் ன்னு எட்டி பாக்கல.. யதார்த்தமா கண்ணு திரும்புனப்போ பாத்தேன் உங்களையும் கிஷோரையும்" என்று சாந்தமான முகத்துடன் சிறிது கூட வெறுப்போ கசப்போ இல்லாமல் சொன்னாள்..

இம்முறை சௌமியாவுக்கு பதட்டம் புது உச்சத்தை தொட, முழு உடலும் நடுக்கம் கொண்டது.. என்ன தான் கிஷோரிடம் "புருஷன் முன்னாடியே செய்யலாம்" என்று சொன்னாலும், தான் சுத்தம் பறிபோனவள் என்ற உண்மையை மலர் அறிந்து கொண்டாள் என்று தெரிந்ததும் வெலவெலத்து போனாள்.. குடும்ப பெண் அல்லவா!!

"ஏய்!! என்.... என்ன!!!" என்று வார்த்தைகள் திக்கி திக்கி வர அதற்கு மேல் எதுவும் பேச முடியாமல் சௌமியா திணறினாள்.. கண்களில் நீர் கோர்த்து கொண்டிருந்தது.. சிலையாக நின்றாள்.. அவளுடைய திணறலை கண்டு வருத்தம் கொண்ட மலர் அதற்கு மேல் பார்க்க முடியாமல் சௌமியாவை வேகமாக கட்டி அணைத்தாள்..

சௌமியாவுக்கும் அது தேவையானதாக இருந்தது.. உண்மை வெளிப்பட்ட பின்னர் சௌமியாவால் மலரை நேருக்கு நேர் பார்க்க முடியவில்லை.. 

சௌமியாவின் தலையை தன் தோளில் மென்மையாக சாய்த்தவள் "அக்கா சாரி க்கா.. உங்களை கஷ்ட படுத்தனும் ன்னு நான் எதுவும் சொல்லல க்கா.. ப்ளீஸ் க்கா என்னை மன்னிச்சுருங்க க்கா.. எனக்கு கோவம் லாம் எதுவும் இல்லக்கா" என்றாள்..

தான் இவ்வளவு திட்டியும் விரட்டியும் ஏன் இவள் என் பாசம் வேண்டுகிறாள், என்னிடம் மன்னிப்பு வேண்டுகிறாள்.. இவளை மன்னிக்கும் அளவுக்கு எனக்கு அருகதை எனக்கு இருக்கிறதா.. என்னவனை கண்டிக்க முடியாமல் இவள் மேல் கோவம் காட்டிறேனே.. அவளுக்கு சொந்தமானவனை நான் முழுதாய் எடுத்துக் கொண்டு விட்டு அவளை திட்டவும் செய்கிறேனே.. என்று சௌமியா வின் மனம் பல கசப்பான உண்மைகளை கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் உள்வாங்கி கொண்டிருந்தது..

"உன்னை ஒழுக்கம் கெட்டவள் என்று திட்டினேனே.. அந்த ஒழுக்கத்தில் உனக்கும் கீழாக நான் தாழ்ந்து விட்டேனே.. நாலு சுவருக்குள் நடந்ததால் நான் நல்லவளாய் மாறி விடுவேனா" என்ற ஆணித்தரமான உண்மை அவள் ஆழ்மனதில் இருந்து வெளிப்பட்டு அவள் உணரும் போது.. அவளையும் அறியாமல் கண்கள் கண்ணீரை வாரி இறைத்து மலரின் தோளை நனைத்தது..

சௌமியாவின் கண்ணீரை தோள்களில் உணர்ந்த மலர் "அக்கா அழுறீங்களா!! ஏன் க்கா அழுறீங்க.. அழாதீங்க க்கா.. ப்ளீஸ் க்கா.. என்மேல தான் க்கா எல்லா தப்பும்.. நீங்க ஏன் அழுகுறீங்க" என்றாள்.. ஏற்கனவே பாதி அழுத முகத்துடன் இருந்த மலர் இப்பொழுது அழுதாள் முழுமையாக..

உண்மைகளையும் உணர்வுகளையும் தங்களுக்குள் மறைத்து அடக்கிக் கொண்டிருந்த இரண்டு பெண்களும் இப்பொழுது மறைக்க எதுவுமின்றி ஒருவரையொருவர் கட்டி அணைத்து ஒருவர் தோளை மற்றொருவர் கண்ணீரால் நனைத்தனர்..

"நீ தான்.. நீ தான் டி.. உன்னால தான் எல்லாம்.. நான் இவ்ளோ நாள் ஒழுங்கா தான் இருந்தேன்" என்று சௌமியா கதறி அழுது கொண்டே கட்டிபிடித்தபடி மலரின் முதுகில் அடித்தாள்..

சௌமியா அடிக்க அடிக்க மலர் அதை இன்பமாய் வாங்கி கொண்டு அவளை மேலும் இறுக அணைத்து "அக்கா உங்களுக்கு என்ன க்கா.. இப்போவும் நீங்க நல்லவங்க தான் க்கா.. அழாதீங்க க்கா" என்றாள்..

அடித்து ஓய்ந்த சௌமியா ஆதரவாய் அவள் முதுகை பிடித்துக் கொண்டாள்.. "இல்ல டி.. நான் நல்லவளே இல்ல.. புருஷன் இருக்கும் போதே அவனோட தம்பி கூட படுத்து கிடந்தேன்.. எனக்கு என்ன டி அருகதை இருக்கு உன்னை ஒழுக்கம் இல்லாதவ ன்னு சொல்றதுக்கு"

மலர்: அக்கா ப்ளீஸ் க்கா.. ஏன் க்கா இப்படிலாம் பேசுறீங்க.. நீங்க என்னோட அக்கா வா என்னை எவ்ளோ வேணாலும் திட்டிக்கோங்க உங்களுக்கு உரிமை இருக்கு க்கா.. நீங்க கிஷோர் கூட இருந்தது எனக்கு ஒன்னும் கோவம் லாம் இல்ல க்கா.. நான் உங்க ரெண்டு பேரையும் அப்படி பாத்துட்டு என்ன பண்ணேன் தெரியுமா க்கா

சௌமியா அவள் முகத்தை மலரின் தோளில் புதைத்தபடியே அவள் என்ன சொல்லப் போகிறாள் என்று ஆர்வமாய் காத்திருந்தாள்.. 

மலர்: நான் சிரிச்சுட்டு போனேன் க்கா.. நீங்க ரெண்டு பெரும் சந்தோசமா இருந்தீங்க அப்போ.. எனக்கும் சந்தோசமா இருந்துச்சு க்கா அதை பாத்து

மலரின் அணைப்பிலிருந்து வெடுக்கென விலகிய சௌமியா அவளை சட்டென இரண்டடி தள்ளி விட்டாள்.. முகத்தில் கோபத்துடன் "ஏன் டி.. அப்போ தான் நீ என் புருஷன் கூட படுத்தா நான் எதுவும் சொல்ல மாட்டேன் ன்னு தான"

மலர்: ஐயோ அக்கா சத்தியமா இல்ல.. நான் ஒரு நாளும் அத்தான் கூடயோ மாமா கூடயோ அப்படி இருக்கணும் ன்னு நினைச்சது இல்ல க்கா..

மலரை பார்த்து எள்ளலாக புன்னகைத்த சௌமியா "ம்ஹும்.. அப்புறம் ஏன் டி அந்தாளு உன் உடம்புல கண்ட கண்ட இடத்துல கை வைக்கும் போது சிரிச்சுக்கிட்டே உடம்ப காட்டுற" என்றாள்..

மலர்: அக்கா நான் என்னக்கா பண்றது.. நான் வந்த முதல் நாள்ல இருந்தே அத்தானும் மாமாவும் என்னை ஒரு மாதிரி பாத்து தொட்டு தொட்டு தான் பேசுறாங்க.. எங்க நான் அவங்களை ஏதாச்சும் சொன்னாலோ அவங்களை தடுத்தாலோ.. அவங்க என்னை வேண்டாம் ன்னு சொல்லிருவாங்களோ ன்னு பயமா இருக்கு க்கா.. 

சௌமியா: என்னடி இது லூசு மாதிரி பேசுற..

மலர்: அக்கா நான் ஒன்னும் லூசு இல்ல.. நான் கிஷோரை ரொம்ப லவ் பண்றேன் க்கா.. அவன் கூட தான் வாழனும் ன்னு முடிவுல இருக்கேன்.. இந்த வீட்டுல தான் நான் வாழனும் ன்னு இருக்கும் போது அவங்க ரெண்டு பேரையும் நான் எப்படி க்கா முறைக்குறது.. நீங்களே சொல்லுங்க க்கா.. நான் தனியா இருக்கும் போதா அவங்க என்னை தொட்டாங்க.. அத்தையும் கிஷோரும் கூட தான இருந்தாங்க.. அவங்க எதுவுமே சொல்லலையே.. நீங்களும் எதுவும் சொல்லவே இல்ல.. சரி இங்க இதுதான் கேசுவல் ன்னு நினச்சேன்.. ஏன் க்கா நான் வர்றதுக்கு முன்னாடி மாமா வும் கிஷோரும் உங்களை அப்படி பண்ணிருப்பாங்க.. இப்போ நான் வந்ததுக்கு அப்புறம் மாமாவும் அத்தானும் என்னை தொடறாங்க ன்னு நினச்சேன்.. அப்படி தானக்கா..

சௌமியா ஹையோ பைத்தியமே.. அப்படிலாம் ஒரு மயிரும் இல்ல டி.. எந்த உலகத்துல டி நீ இருக்குற.. மூர்த்தி மாமா கை மட்டும் என்மேல பட்டுச்சுன்னா அவர் கைய நான் வெட்டி போட்ருவேன்..

மலர் அதிர்ச்சியாக மாறி போனாள்.. அழுகை ஆர்ப்பாட்டம் முடிந்து இவ்வளவு நேரம் இருவரும் நிதானமாக பேசி கொண்டிருந்த மலர் மறுபடியும் அழுக ஆரம்பித்தாள்.. "அப்புறம் ஏன் க்கா நீங்க எதுவும் சொல்லல.. அத்தையும் எதுவும் சொல்லல.. கிஷோரும் எதுவும் சொல்லல.. போங்க நீங்க தான் என்னை மோசம் பண்றீங்க" என்றாள்..

Avengers படத்தில் and I................................ am.................................. Iron Man என்று Tony Stark விரலை சுடக்கும் பொழுது எப்படி ரசிகர்கள் வாயை பிளந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்களோ அது போல சௌமியாவின் கண்கள் விரிந்து மலரை ஆச்சரியமாக வியப்பாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.. அவள் மனதில் தோன்றிய கேள்வி "என்ன பெண் இவள்?? எங்கிருந்து வந்தாள்?? பத்து வயதில் கோமாவுக்கு சென்று இப்பொழுது தான் எழுந்து வந்தாளோ?? எதுவுமே புரியாமல் பேசுகிறாள்" என்று சிந்தித்து கொண்டிருக்க மலரின் அழுகை சத்தம் அவளை எழுப்பியது..

மலர்: சொல்லுங்க க்கா நீங்க ஏன் எதுவும் சொல்லல..

"நான்... நான்............... ஏன்" என்ற சௌமியாவுக்கு அதற்கு மேல் வார்த்தைகள் வரவில்லை.. ஏன் பதிலுமே இல்லை.. மலர் கேட்ட கேள்வியையே சௌமியா அவளுக்குள்ளே கேட்டுக்கொண்டாள்.. நான் சொல்லிருக்கணுமே.. இந்த வீட்டு மூத்த மருமகளா நான் சொல்லிருக்கணும்.. நான் அமைதியா இருந்து இந்த சின்ன பிள்ளையை அந்த ரெண்டு காட்டு மிராண்டிகளுக்கும் இரையாக்க பாத்துட்டேனே என்று அவளுக்குள் சொல்லிக் கொண்டாள்..

மலர்: கிஷோரும் ஒன்னும் சொல்லல.. அவன் பக்கத்துலயே உக்காந்து ஆஆஆ ன்னு அப்படி பாத்துட்டு இருந்தான்.. பன்னி..

சௌமியா: இல்ல டி.. இதெல்லாம் உனக்கு பிடிக்கும் ன்னு நினைச்சிட்டு உன்மேல இருக்குற லவ் ல உன்னை எதுவும் சொல்ல முடியாம அமைதியா இருந்தான்.. அதனால தான் ஒரு தடவ கோவப்பட்டு உன்னை உங்க வீட்டுல கூட விட்டுட்டு வந்தான் ல டி.. ஆனா இப்போ அந்த நாய்க்கு வேடிக்கை பாக்க பிடிக்குது போல.. என்ன கருமமோ..

மலர்: ஓ இதுக்கு தான் அவன் என்னை விட்டானா?? அவன் எதுவுமே சொல்லலை க்கா.. எனக்கு எப்படி க்கா தெரியும்.. ஒருவேல நான் மாமாவுக்கும் அத்தானுக்கும் நல்லா கோ ஆப்ரேட் பண்ணல அதனால தான் கோவ படுறான் ன்னு நினச்சேன்.. அதனால தான் நான் திரும்ப வந்ததும் ரொம்ப.. ரொம்ப (தயக்கத்துடன் நிறுத்தினாள்)

சௌமியா: சரி சரி விடு.. ரொம்ப இடம் கொடுத்துட்ட..

மலர்: அப்போ அத்தை ஏன் க்கா எதுவும் சொல்லல..

சௌமியா: அது தான் டி எனக்கும் தெரியல.. ரொம்ப வித்தியாசமா நடந்துக்குறாங்க.. அவங்க மனசுல என்ன ஓடுது ன்னே புரிஞ்சுக்க முடியல..

மலர்: (சின்ன அழுகையுடன்) போங்க நீங்க எல்லாரும் என்னை மோசம் பண்ணிட்டிங்க..

சௌமியா மெதுவாக இரண்டடி நடந்து மலரை மென்மையாக கட்டி அணைத்து ஆதரவாக அவள் பின் தலையை தடவிக் கொடுத்தாள்.. மலரும் கட்டி அணைத்துக் கொண்டாள்..

சௌமியா சற்று விலகி மலரின் முகத்தை தாங்கி பிடிப்பது போல் அவள் இரு கன்னங்களையும் இரு கைகளால் பிடித்து அவள் கண்களில் இருந்து வழிந்த கண்ணீர் காய்ந்து போயிருந்த தடத்தை கட்டை விரலால் துடைத்தாள்.. "நீ ரொம்ப பாவம் டி.. அப்பிராணி பொண்ணு.. என்னை மன்னிச்சுரு.. நான் உன்னை ரொம்ப திட்டிட்டேன்.. உன்கிட்ட இருந்து இந்த வீட்டை காப்பாத்தணும்ன்னு தப்பு கணக்கு போட்டுட்டேன்.. ஆனா இந்த வீட்டு ஆளுங்க கிட்ட இருந்து தான் உன்னை காப்பாத்தணும் டி.. இனிமேல் நான் இருக்கேன் உனக்கு.. அவங்க எப்படி உன்னை தொடறாங்க பாப்போம்"

மலர் ஒரு பொம்மை போல "சரிக்கா" என்று சௌமியா வின் தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள்..

சௌமியா: சரி டி போனதெல்லாம் போகட்டும், இனிமேல் அவங்க உன்னை தொட வந்தாலே விரலை உடைச்சு விட்டுரு.. 

மலர்: அக்கா இது தான் க்கா நீங்க எல்லாரும் பண்ற தப்பு.. தொடுற அவங்களை எதுவும் சொல்ல மாட்டீங்க.. ஆனா என்னை தான் குறை சொல்றீங்க. அவனும் அப்படி தான் என்னை அன்னைக்கு வீட்டுல கொண்டு போய் விட்டான்.. நீங்களும் கொஞ்ச நேரம் முன்னாடி அப்படிதான் திட்றீங்க... அதுவும் இல்லாம இது வரைக்கும் நான் சும்மா இருந்துட்டு இனிமேல் தொட கூடாது ன்னு சொன்னா அவங்க கோவப்பட்டு என்னை வேணாம் ன்னு சொல்லுவாங்க.. நான் மாட்டேன் போங்க க்கா..

"அவங்களை எதுவும் சொல்லாம என்னை மட்டும் சொல்றீங்க" என்ற மலர் வார்த்தைகளில் இருந்த உண்மை சௌமியா வின் வாயை அடைத்தது.. 

மலரின் கன்னத்தில் மென்மையாக முத்தம் இட்டு.. "சரி டி.. இனி நான் பாத்துக்குறேன்" என்றாள்..

என்ன பண்றது என் லவ்வர் ஆச்சே!! - பாகம் 20

 கொல்லைப்புற பாத்ரூம் கதவு மூடியிருக்க, உள்ளே இருந்து வினோதமான சளக் சளக் சத்தம் 10 நிமிடமாக இடைவிடாமல் வந்து கொண்டிருந்தது..

கதவை திறந்து கிஷோர் முகத்தில் களைப்புடனும், மெல்லிய திருப்தியுடனும் வெளியே வந்து வாளியில் இருந்த தண்ணீரை குனிந்து கைகளால் அல்லி முகத்தில் தெளித்து விட்டு நிமிர, முகத்தில் கோபத்துடன் சௌமியா நின்றாள்..

கிஷோர்: (சட்டென பதட்டத்துடன்) அண்.. அண்ணி... எ.. எப்போ வந்தீங்க??

சௌமியா: ம்ம்.. (அவன் சுன்னியை பார்த்தபடி) வந்தாச்சு அப்போவே.. ச்சீய்ய்ய்... ரொம்ப மோசமா மாறிட்ட டா.. நீ இப்படிலாம் மாறுவ நான் கனவுல கூட நினைச்சு பாத்தது இல்ல..

கிஷோர்: (முகத்தில் இருந்த தண்ணீரை துடைத்தபடி சௌமியாவின் முகத்தை நேரடியாக பார்ப்பதை தவிர்த்தான்) அது அது வந்து அண்ணி!! அது!! (அதற்கு மேல் பேச அவனுக்கு வார்த்தையில்லை)..

சௌமியா: காலைல தான் எனக்குள்ள இறக்கி விட்ட, அதுக்குள்ள இப்போ மறுபடியும் இறக்கி விட்டுருக்க, உள்ள நிறைய ஸ்டாக் இருக்கோ?

கிஷோர்: வந்து.. அண்ணி அது காலைல வந்து..... தெரியாம......

சௌமியா: என்ன தெரியாம!! ஓவரா நடிக்காத டா.. செய்யும் போது அவ்ளோ வெறியா இருந்த.. செஞ்சதுக்கப்புறம் என்னை பாத்தாலே ஓடி ஒளிஞ்சுக்குற..

கிஷோர்: அண்ணி.. இல்ல உங்கள இவ்ளோ அப்படி பாத்தது இல்ல.. இன்னைக்கு அப்படி நடந்தததுக்கு அப்புறம் உங்களை நேரா பாக்கவே கூச்சமா இருக்கு..

சௌமியா: ஹ்ம்ம்ம்!! உனக்கு மட்டும் இல்ல, எனக்கும் கொஞ்சம் அப்படித்தான் இருக்கு.. ஆனா கூச்சத்தை பாத்தா வேலை ஆகாது.. ஆனா ஒன்னுடா உங்கண்ணன் எட்டடி பாஞ்சதுக்கு நீ பதினாறடி பாஞ்சுட்ட.. இதெல்லாம் நடக்கும் எதிர்பார்த்து தான் இருந்தேன், ஆனா இன்னைக்கே நடக்கும் நினச்சு கூட பாக்கல டா..

(அவன் நெஞ்சை தடவியபடி) சரி விடு.. முத தடவை ல அதான் அப்படி இருக்கு, போக போக சரி ஆகிடும், நீயே என்னை விரட்டி விரட்டி வருவ பாரு..

கிஷோர்: அது அது அண்ணி.. இனிமே எதுக்கு அண்ணி? அம்மாவுக்கும் அப்பாவுக்கும் தெரிஞ்சா??

சௌமியா: ஹய்யோ பொல்லாத அம்மா அப்பா, நான் உங்கப்பா லைன் ல குறுக்க வராத வரைக்கும் அவர் நமக்கு குறுக்க வர மாட்டாரு.. அவருக்கு மலர் பக்கத்துல இருந்தா போதும், இடியே விழுந்தா கூட அசைய மாட்டாரு.. உங்கம்மா இருக்காங்களே!! நாம முன்னாடியே பண்ணா கூட "என்னப்பா ட்ரெஸ் போடாம விளையாடிட்டு இருக்கீங்க கேப்பாங்க" போல.. உங்கம்மா வ புரிஞ்சுக்கவே முடியல டா..

கிஷோர்: அண்ணி அப்போ அண்ணன்?

சௌமியா: ஆமா உங்கண்ணன் மட்டும் பெரிய ஒழுங்கு, நம்மள இப்படி பண்ண வச்சதே அந்தாளு தான்.. நமக்குள்ள நடந்துருச்சு ன்னு அவருக்கு இன்னும் தெரியல ன்னு நினைக்குறேன்.. எதோ அரசல் புரசல் ஆ இருந்துட்டு விலகிட்டோம் ன்னு நினைச்சிட்டு இருக்காரு.. இப்போதைக்கு அப்படியே இருக்கட்டும். ஒரேடியா ஷாக் கொடுக்க வேண்டாம்.. ஆனா அந்தாளு முன்னாடியே ஒரு நாள் செய்ய வேண்டி இருக்கும், நீ ரெடியா இரு சரியா?

கிஷோர்: ம்ம்ம்.. சரி அண்ணி..

மூர்த்தி வெளியே நண்பரை பார்க்க சென்றிருக்க, கதிர் அவன் அறையில் குழந்தையுடனும், வள்ளி அடுப்பறையில் பாத்திரங்களுடனும் கொஞ்சிக் கொண்டிருக்க, வீட்டின் கூடத்தில் மலர் மட்டும் தனியாக உட்கார்ந்து இருந்தாள்.. தொலைக்காட்சியில் பாடல்கள் ஓடிக்கொண்டிருக்க அவள் மனம் அதில் லயிக்காமல் எங்கோ அலை பாய்ந்து கொண்டிருந்தது.. கண்கள் தொலைகாட்சி பெட்டியை பார்த்தாலும், அவள் மனம் அவளுக்கு கிடைக்காத ஒன்றை நாடி ஏங்கியது..

வீட்டில் இருந்த அனைவரின் பாசமும் தாராளமாக கிடைத்த பின்பும் மலருக்கு ஏதோ ஒன்று குறைவது போல் அவள் மனதை நெருடிக் கொண்டே இருந்தது.. அது சௌமியா தான்.. மலரை ஒரு புழுவை போல பார்ப்பதும், அவள் அருகில் வந்தாலே விலகி ஓடுவதுமாக, சௌமியாவின் தீண்டாமை மலரை மெதுவாக வதைத்து கொண்டிருந்தது.. சௌமியா விடம் நட்பு பாராட்ட விரும்பி அவளை தேடி கண்கள் வீட்டை அலச, சௌமியா கிஷோரின் பேச்சு சத்தம் மெல்லியதாக கொல்லைப்புறத்திலிருந்து அவள் காதை வந்தடைய முகத்தில் சிரிப்புடன் எழுந்தாள்..

"என்னது கொழுந்தனும் அண்ணியும் கொல்லைப்புறத்துக்கு வந்து குசுகுசு ன்னு பேசிட்டு இருக்கீங்க" என்று அங்கு வந்த மலர் சிரித்து நக்கலாக சொன்னாள்..

சௌமியா: (சிறிது சிறிதாக மலரின் மேல் தேங்கி இருந்த கோவம் கொஞ்சமாக வெடித்தது போல்) என் கொழுந்தன் கூட நான் என்ன வேணா பேசுவேன் உனக்கென்னடி? நான் என்ன உன்னை மாதிரி அடுத்தவ புருஷனை திருடுறவ ன்னு நினைச்சியா??

கலையான வட்ட முகத்தில் விரிந்த கண்களுடன் புன்னகை பொங்க மகிழ்ச்சியுடன் அங்கு வந்தவளுக்கு சௌமியா கடுஞ்சொற்களை வீச, மலருக்கு உடல் முழுவதும் கூசிப்போனது.. வாழ்க்கை முழுவதும் செல்லத்தை மட்டுமே பிரதானமாக கொண்டு வளர்ந்து வந்த மலரை சௌமியா வின் சொற்கள் கடுமையாக தாக்கியது. அவள் விரல்கள் மெல்லியதாக நடுங்க, இரு கைகளையும் பின்னால் வைத்து மறைத்து கொண்டாள்.. இருந்தாலும் பொங்கி வந்த அழுகையை அடக்க அவள் முகம் மிகவும் போராடியது.. அதில் அவள் உதடுகளும் கொஞ்சம் நடுங்க கண்களில் நீர்த்துளி தேங்கி இருந்த கோலத்தை காண முடியாமல் சௌமியா தன் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள்..

மலரின் கோலம் கிஷோரின் மனதை பிசைய, "என்ன அண்ணி??" என்று மெல்லியதாக வருத்தத்துடன் சௌமியாவிடம் சொன்னான்.. சௌமியா பதில் எதுவும் எதுவும் சொல்லாமல் வேறு பக்கம் பார்த்தபடி அப்படியே நின்றாள்.. மலரை திட்டுவதற்கு அவளிடம் வார்த்தைகளும் காரணங்களும் எக்கச்சக்கமாக இருந்தாலும் அதற்கு மேல் மலரை காய படுத்த விரும்பாமல் அமைதியாக இருந்தாள்.. இதற்கு மேலும் தான் திட்டுவதற்குள் மலர் இங்கிருந்து சென்றுவிட வேண்டும் என்று விரும்பினாள்.. 

ஆனால் மலரோ ஒரு இன்ச் அசையாமல் அப்படியே நின்று கலங்கிய குரலுடன் "கிஷோர் நீ உள்ள போயேன் நான் அவங்க கூட பேசணும்" என்றாள்..

சௌமியா இருந்த கோவத்தில் அவளிடம் இவளை விட்டால் அடித்தாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை என்ற உண்மை அறிந்த கிஷோர் அங்கிருந்து செல்ல விரும்பாமல் "மலர் நான் இருக்கேன்.. நீ சும்மா பேசு" என்றான்..

மேலும் கலங்கிய தழுதழுத்த குரலுடன் "ப்ளீஸ் போயேன் கிஷோர்" என்று கண்களில் வழிந்த துளிகளை கையால் துடைத்தாள்.. செல்ல மனமில்லாமல் மலரின் சொல்லை மறுக்கவும் முடியாமல் மனதில் ஒரு தவிப்புடன் கிஷோர் அங்கிருந்து சென்றான்..

அக்கா

மலரின் அந்த குரல் சௌமியாவின் கோவத்தை கொஞ்சம் கரைத்தாலும் திரும்பாமல் அப்படியே நின்றாள்..

கண்களில் வழிந்த கண்ணீர் துளியை துடைத்த கையால் சௌமியாவின் கையை பிடித்து "அக்கா" என்றாள்..

மலரின் கைகளில் இருந்த கண்ணீர் துளி சௌமியாவின் கையையும் நனைத்து அவள் மனதையும் நனைக்க, அவள் மனதில் இருந்த கோபம் தற்காலிகமாக விலகிச் சென்றது.. சௌமியா திரும்பி மலரை பார்த்து "இப்போ நான் என்ன சொல்லிட்டேன் இப்படி அழுற".

கண்களை துடைத்துக் கொண்டே "இல்ல க்கா நான் அழல.. காத்துல தூசி வந்து கண்ணுல பட்ருச்சு.. அதான் உறுத்துது"

சௌமியா: நீ பண்ற விஷயத்துக்கும் எனக்கிருக்கிற கோவத்துக்கும் இப்போ நான் சொன்னதெல்லாம் ஒண்ணுமே இல்ல.. ஆனா நீ இதுக்கே இப்படி அழகுற.. 

மலர்: நான் என்னக்கா பண்ணேன் உங்களுக்கு கோவம் வர்ற மாதிரி.. மாமா அத்தை அத்தான் எல்லாரும் என்மேல பாசமா இருக்காங்க.. நீங்க மட்டும் தான் என்கூட முகம் கொடுத்து பேச மாட்ரீங்க.. அதான் உங்க கூட பேசலாம் ன்னு வந்தேன்.. ஆனா அதுக்கும் என்னை திட்றீங்க.. நான் என்ன பண்ணா உங்களுக்கு பிடிக்கும் ன்னு சொல்லுங்க க்கா.. நான் அதையே பண்றேன்..

"நீ எங்க குடும்பத்தை விட்டு வெளியே போனாலே போதும்" என்று தன் மனதில் எழுந்த வார்த்தைகளை அடக்கி விட்டு "எனக்கு பிடிச்ச மாதிரி பண்ணனும் ன்னு நீ எதுக்கு மா நினைக்கிற.. உனக்கு பிடிச்ச மாதிரியே இருந்துக்கோ.. அதான் எல்லாரும் பாசம் காட்டுறாங்கல்ல.. அப்புறம் நான் பாசம் காட்டுனா என்ன? காட்டலைனா என்ன? நீ உன் இஷ்ட படியே இரு" என்றாள் சௌமியா..

மலர்: அப்படி இல்லக்கா!! எனக்கு சின்ன வயசுல இருந்தே எல்லாம் கிடைச்சிருக்கு க்கா.. எனக்கு ஏதாச்சும் கிடைக்கல ன்னா என்னால தாங்க முடியாது க்கா.. அதுனால எனக்கு எல்லாரோட பாசமும் வேணும் க்கா.. உங்களோட பாசமும் வேணும்.. நீங்க இப்படி என்கூட இருந்தா.. என்னால சத்தியமா நிம்மதியா இருக்க முடியாது க்கா.. 

சௌமியா பேசாமல் அமைதியாக இருக்க.. மலர் தொடர்ந்தாள்.. "நான் அன்னைக்கு போட்ருந்த உங்க ப்ளவுஸ் இன்னைக்கு குப்பை தொட்டில பாத்தேன் க்கா.. அது நான் போட்ருந்தேன் ன்னு தான ப்ளவுஸ் அழகா இருந்தும் குப்பை தொட்டில போட்ருக்கீங்க.. என்மேல அவ்ளோ வெறுப்பா க்கா"

சௌமியா: அது அது.. இல்ல அது கிழிஞ்சுருச்சு அதான் போட்டேன்..

மலர்: பொய் சொல்லாதீங்க க்கா.. எனக்கு தெரியும்.. நான் ஒன்னும் அந்த அளவு ஏமாளி இல்ல க்கா.. என்மேல ஏன் கோவமா இருக்கீங்க ன்னு சொல்லுங்க க்கா..

சௌமியா வெடுக்கென சிரித்தாள்.. "யாரு நீயா ஏமாளி.. நான் இந்த வீட்டுலயே பெரிய ஏமாளி.. நான் எதுக்கு கோவமா இருக்கேன் ன்னு உனக்கே தெரியும்"

மலர்: உங்க மனசுல என்ன இருக்குன்னு நானே அஸ்ஸம்ப்சன் பண்ண விரும்பல க்கா.. நீங்களே மனச தொறந்து சொல்லிடுங்க.. அது மனசுக்குள்ள இருக்குற வரைக்கும் உங்களுக்கு என்மேல கோவம் போகாது..

சௌமியா: (நக்கலாக சிரித்து விட்டு) உன் புருஷனை உன் முன்னாலேயே ஒருத்தி வந்து திருடுவா.. அதை கண்ணால பாத்தும் உன்னால ஒன்னும் பண்ண முடியாம இருப்ப.. அப்போ புரியும் உனக்கு நான் எதுக்கு கோவப்படுறேன் ன்னு..

கண்களை சுருக்கி சௌமியாவை பார்த்த மலர் "அப்போ அக்கா நான் ஒன்னும் உங்க மேல கோவப்படலையே க்கா.. உங்களை ஒரு வார்த்தை கூட எதுவும் கேக்கல.. ஆனா நீங்க மட்டும் ஏன் கோவப்படறீங்க" என்றாள்..

சௌமியாவுக்கு பக்கென்றது..