Sunday, September 20, 2020

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 28

 ராகுல்: இந்த ஒரு வார்த்தை போதும் ஆண்ட்டி.. உங்களோட கவலை எல்லாம் போக்க வேண்டியது என்னோட பொறுப்பு.. அப்புறம் ஆண்ட்டி நம்ம அங்கிளுக்கு வேலை எதுவும் இல்லை தான.. எல்லா வீட்டுலையும் ஹஸ்பண்ட் க்கு வேலை இல்லனா ஒஃய்ப் தான் வீட்டுக்கு ஹெட் ஆ இருப்பாங்க.. ஆனா இங்க நீங்க அவருக்கு ரொம்ப பயப்படுற மாதிரி தெரியுது..


மஞ்சு: அவருக்கு வேலை இல்லாதான் ப்பா ஆனா மனுஷன் கட்சி ல எதோ சின்ன பதவில இருக்காரு.. பெரிய தலைமை வரைக்கும் பழக்கம் வச்சிருக்காரு.. ஏதாச்சும் கட்சி நிதி ல இருந்து அப்பப்போ கொஞ்சம் கிடைக்கும், அது போக என்ன வேலையா இருந்தாலும் ஈஸியா முடிஞ்சுரும் கட்சி பேர்சொல்லி., அப்புறம் இதை கேளுங்க தம்பி, நம்ம ஊருல எங்க போனாலும் ஏதாச்சும் சில பசங்க ஆண்ட்டி ஆண்ட்டி ன்னு வந்து பாசமா பேசுவாங்க, கேக்காமலே உதவி ன்னு பண்ணுவாங்க.. அட யாருப்பா நீ? ன்னு கேட்டா கட்சி ல தொண்டன் ன்னு சொல்லுவாங்க.. அதனால என் வீட்டுக்காரர் வேலை இல்லனாலும் கெத்து தான்.. அதனால நான் பணிஞ்சு தான் போகணும்.. ஆனா எனக்கு இந்த மனுஷன் அரசியல் அரசியல் ன்னு போகாம உருப்படியா ஒரு வேலை பாத்தா நல்லா இருக்கும் ன்னு தோணுது..


ராகுல்: ஆண்ட்டி அந்த கேரட் எ நான் எடுத்து சாப்பிடட்டுமா


மஞ்சு: தாராளமா சாப்பிடு தம்பி.. இதெல்லாம் கேட்கணுமா? நானே எடுத்து தரேன்.


மஞ்சு கேரட்டை எடுக்க அவனும் கேரட்டை எடுக்க வந்தது போல தெரியாமல்  பிடிப்பது போல மஞ்சுவின் கையை பிடித்தான்.. அவன் கேரட்டை எடுக்க மஞ்சு அருகே வந்ததில், மஞ்சுவின் குண்டியை தன் தொடையால் அழுத்திக் கொண்டிருந்தான்.."சாரி ஆண்டி" என்று நகர்ந்து கேரட்டை சாப்பிட ஆரம்பித்தான்..


ராகுல்: ஓஹோ அதனால வெள்ளை வேஷ்டி சட்டை ல இருந்தாரா? (ச்ச இந்தாளு ரொம்ப இடைஞ்சலா இருப்பான் போல என்று மனதுக்குள் நினைத்து விட்டு) ஆண்ட்டி நான் சொன்ன தப்பா நினைக்க மாட்டீங்கள்ல. நான் எது சொன்னாலும் உங்க நல்லதுக்கு தான் சொல்லுவேன் ன்னு நீங்க புரிஞ்சுக்கணும்.. ஐ திங்க் உங்க ஹஸ்பண்ட் தான் நமக்கு பிரச்சனை.. அவரை முதல்ல காலி பண்ணனும்..


மஞ்சு: (அதிர்ச்சியாக) என்னப்பா காலி பண்ணனும்.. அவர் என்ன பிரச்சனை..


ராகுல்: ஹாஹா ஆண்ட்டி பயப்படாதீங்க!! உங்க ஹஸ்பண்ட் அவங்க ரெண்டு பேருக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கணும் ன்னு ஸ்ட்ராங் ஆ இருக்காரு.. எனக்கு என்னமோ அவர் மனசை மாத்த முடியும் ன்னு தோணலை.. அதனால அவரையே மாத்திட வேண்டி தான்.. அவருக்கு வேலை இல்லைதானே அவருக்கு வெளியூர்ல பெரிய வேலை ரெடி பண்றது என்னோட பொறுப்பு, ஆனா அவரை வேலைக்கு சம்மதிக்க வைக்க வேண்டியது உங்களோட பொறுப்பு.. நல்ல யோசிங்க ஆண்ட்டி, நல்ல சம்பளத்தோட வேலை வாங்கி தரேன்..


மஞ்சு: (அவன் கைகளை பிடித்து) தம்பி உங்க குடும்பம் எங்க குடும்பத்துக்கு எப்போவும் உதவி மட்டுமே தான் பண்றீங்க.. இதுக்கு நாங்க என்ன கைம்மாறு செய்ய போறோம் ன்னு தெரியல ப்பா..


ராகுல்: ஹாஹா எனக்கு உங்களோட பாசம் அன்பு மட்டுமே போதும் ஆண்ட்டி.. வேற என்ன வேணும் சொல்லுங்க.. லவ் யு ஆண்ட்டி..


மஞ்சு ஷாக்காகி ஹாஆஆ என்க..


ராகுல்: ஆண்ட்டி ஒன்னும் சாக் ஆகாதீங்க.. லவ் ன்னா பாசம் ஆண்ட்டி.. இப்போ ஐ லவ் யூ மம்மி ன்னு சொல்றோம் ல.. அது மாதிரி தான்.. ஏன் ஆண்ட்டி நான் உங்களை லவ் பண்ண கூடாதா?


மஞ்சு வுக்கு உடல் கொஞ்சம் வேர்க்க ஆரம்பித்தது. என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் "சரி தம்பி" என்று கூச்சத்தில் நெளிந்தாள்..


ராகுல்: என்ன ஆண்ட்டி உங்களுக்கு இப்படி வேற்குது (என்று அவள் நெற்றி, கன்னம், கழுத்தில் கையால் துடைத்தான்) மஞ்சு எதுவும் சொல்ல முடியாமல் வெகுளி தம்பி என்ற எண்ணத்தில் அமைதியாக இருந்தாள்..


இவ்வளவு நேரம் அடுப்பறையை எட்டி எட்டி பார்த்துக் கொண்டிருந்த கலை க்கு ராகுல் அவள் அம்மாவிடம் எல்லை மீறுவது போல தெரிய, எழுந்து கிஷோர் கையை பிடித்து அவனையும் இழுத்து கொண்டு போனாள்..


கலை: என்னம்மா சமையல் ரெடி ஆகிருச்சா..


மஞ்சு: (முகத்தில் கோபத்துடன்) ம்ம்ம்.. ஆகுது ஆகுது..


"இந்த ராகுல் என்ன பிளான் பண்ணி வச்சிருக்கான் ன்னு தெரியல.. அம்மாவை நெருங்கி நெருங்கி பேரசுரான்.. முதல்ல அம்மாவை இவன் கிட்ட இருந்து காப்பாத்தணும்" என்று மனதுக்குள் நினைத்த கலை அம்மா இங்க வா நான் சமைக்கிறேன்.. நீ கொஞ்சம் நேரம் ஹால் ல இரு.. 


"சரி பண்ணு" என்று அங்கிருந்து நகர்ந்து சென்றாள்.. "வாங்க தம்பி அவங்க ரெண்டு பெரும் பாத்துப்பாங்க.."


"ஐயையோ மறுபடியும் ரெண்டு பெரும் ஒண்ணா போறாங்களே" என்று யோசித்தவள்.."ம்மா, ராகுலை எனக்கு ஹெல்ப் பண்றதுக்கு வர சொல்லேன்"


மஞ்சு: அதான் அந்த தம்பி இருக்குல்ல டி..


கலை: அது அது கிஷோருக்கு சமையல் பத்தி எதுவும் தெரியாது..


மஞ்சு ராகுலுக்கும் எதுவும் தெரியாது டி..


ராகுல்: ஆண்ட்டி நான் போறேன்.. நான் அங்க இருக்குறதும் நல்லது தான்.. அவங்க ரெண்டு பேரை தனியா விட்டா ஏதாச்சும் கசமுசா பண்ணுவாங்க.. எனக்கு என்னமோ அந்த பையன பாத்தா பொருக்கி பையன் மாதிரி தெரியுது ஆண்ட்டி..


மஞ்சு கிஷோரின் அப்பாவியான முகத்தை உற்று பார்த்தால், ராகுல் சொல்வது போல இல்லாமல் அவளுக்கு கிஷோர் அப்பாவியாக தான் தெரிந்தான் இருந்தாலும் ராகுல் கேட்டதுக்கு ஏற்ப "ஆமா ஆமா பொம்பள பொருக்கி மாதிரியே இருக்கான்"


ராகுல்: ம்ம்ம் இப்போ தான் ஆண்ட்டி கரெக்ட்டா சொல்றீங்க.. அந்த பொம்பள பொருக்கி பக்கத்துல உங்க பொண்ண தனியா விடலாமா.. அதான் நான் போறேன் ன்னு சொல்றேன்..


மஞ்சு: தம்பி நீங்க இல்லேன்னா நான் என்ன பண்ணுவேன் ன்னே தெரியல ப்பா.. அவனை என் பொண்ணு பக்கத்துல வரவிடாம பாத்துக்க..


ராகுல்: ஒரு காலத்துலையும் அவனை உங்க பொண்ணு பக்கத்துல விடமாட்டேன்.. நான் தான் பக்கத்துல இருப்பேன்.. (என்று விஷமத்துடன் சொன்னான்)


மஞ்சு: என்னது ப்பா??


ராகுல்: நான் கூட பக்கத்துல இருந்து அவன் பக்கத்துல வர விடாம பாத்துக்குறேன் ன்னு சொன்னேன் ஆண்ட்டி.


அம்மாவை அவனிடம் அடுப்பறையில் தவித்துக் கொண்டிருந்த கலை, மறுபடியும் "ராகுல்" என்று கத்தினாள்..


ராகுல்: சரி ஆண்ட்டி உங்க பொண்ணு கூப்பிடுது.. நான் அங்க போய் உங்க பொண்ணை நல்லா பாத்துக்குறேன்..


ராகுல் உள்ளே வந்ததும் கலை அவனிடம் "இங்க பாரு ராகுல், நீ என்னையும் கிஷோரையும் அசிங்கமா பேசுனத்துக்கு தான் நான் அடிச்சேன்.. இப்போ எங்க அப்பா ஓகே சொல்லிட்டாரு.. எங்க ஃபேமிலி ல நல்லா போகுது.. ப்ளீஸ் நடந்ததை மறந்துட்டு ஃபிரண்ட்ஸ் ஆ இருக்கலாம்.. இல்லைனா கூட ஓகே ஆனா நீ எங்க ஃபேமிலி குள்ள வராத" என்றாள்..


ராகுல்: (உங்கம்மா கூட தனியா பத்து நிமிஷம் இருந்ததுக்கே உனக்கு அல்லு விடுது போல, இவ்ளோ நேரம் மொறச்சி மொறச்சி பாத்துட்டு இப்போ இப்புடி பம்முற என்று மனதுள் நினைத்து விட்டு) கலை நீங்க எத பத்தி பேசுறீங்க ன்னு எனக்கு ஒன்னும் புரியல.. நம்ம ரெண்டு ஃபேமிலிஸ் உம் ரொம்ப க்ளோஸ்.. நீங்க ஏன் இப்படி சொல்றீங்க.. It’s really shocking u know? Your mom would be mad if she hear you say this..


கலை: ஹே!! எங்கம்மா இதுல இழுக்காத.. உனக்கும் எங்களுக்கும் தான் பிரச்சினை.. 


கிஷோர் அவளை சமாதானப்படுத்தி "கலை இவன்கிட்ட பேசி எந்த பிரயோஜனமும் இல்ல.. நீ ஃபிரியா விடு" என்றான்.. ராகுலை உதாசீன படுத்திவிட்டு சமையலை கவனிக்க ஆரம்பித்தாள்:: 


ஆனால் ராகுல் அவளை சும்மா விடுவதாக இல்லை.. "கலை என்னை கூப்பிட்டிங்க நான் என்ன ஹெல்ப் பண்றது?"


கலை: நீ ஹெல்ப் உம் கிழிக்க வேணாம்.. அந்த ஓரத்துல குப்பையோட குப்பையா அப்படியே நில்லு.. சமைச்சு முடிச்சதும் நல்லா கொட்டிக்கிட்டு இங்க இருந்து கிளம்பு..


கலையின் வார்த்தைகள் ராகுலுக்கு சுர்ரென கோவத்தை உண்டாக அதை அடக்கி கொண்டு முகத்தில் பொய் புன்னகையை வீசி மிகவும் சத்தமாக "கலை நான் ஹெல்ப் பண்ணனும் சொல்லுங்க" என்று கத்தினான்..


இவன் எதுக்கு இப்படி கத்துறான் என்று முதலில் கலைக்கு புரியவில்லை ஆனால் மஞ்சு புரிய வைத்தாள்.. 


மஞ்சு: ஏய் என்னடி அந்த தம்பிய கூப்பிட்டு சும்மா நிக்க வைக்குறியா.. ஏதாச்சும் வேலை இருந்துச்சுன்னா கூச்ச படாம சொல்லு.. தம்பி நம்ம குடும்பத்துல ஒருத்தர் தான்..


தலையெழுத்து என்று அடித்துக்கொண்ட கலை "எனக்கு லெஃப்ட் இந்த பாத்திரம் லாம் இருக்குல்ல.. அதெல்லாம் எனக்கு ரைட் ல இருக்குற நல்லி ல கழுவி வை" என்று ராகுலிடம் சொன்னாள்.. மேலும் மனதுக்குள் "ஹெல்ப் ஆ கேக்குற போ பாத்திரத்தை கழுவு" என்று கருவிக் கொண்டாள்..


ஆனால் ராகுல் ஒரு பாத்திரத்தை மட்டும் கலையின் இடப்பக்கத்திலிருந்து எடுத்து கலையை கடக்கும் போது அவளுடைய இடுப்பில் மெதுவாக சுண்டு விரலால் உரசிக்கொண்டு நல்லிக்கு பக்கம்  சென்று கழுவி வைத்தான்.. 


கலை: ஏய் போகும் போது பாத்து போகமாட்ட.. உரசிட்டு போகுற..


ராகுல்: (முகத்தை அப்பாவியாக வைத்து) என்னது உரசிட்டனா?? அச்சோ எங்க கலை உரசினேன், உங்க முதுகுலையா?? இல்ல உங்க இடுப்புலயா?? இல்ல உங்க தொடைலயா?? இல்ல உங்க பெருத்த குண்டிலயா?? இல்ல உங்க பு" என்று நிறுத்தி விட்டு சிரித்தான்..


கலைக்கு முகத்தில் கோவம் வெடிக்க, அவனை அடிக்க சென்றாள்..கிஷோர் வேகமா கலையை பிடித்து இழுத்து "கலை விடுடி கோவப்படாத.. அவன் வேணும்னே வம்பு பன்றான்.. நாம கண்டுக்காம இருந்தா அவனே போரடிச்சு போயிருவான்." என்றான்..


கலை: இல்லைடா அவன் என்னை வேணும்னே உரசுரான் டா..


கிஷோர்: உன்னை பஸ் ல எத்தனை பேரு உரசிருக்காங்க.. ரொம்ப மோசமலாம் உரசிருக்காங்க.. அதுமாதிரி நினைச்சிட்டு இரு டி.. 


கலை: ஆமா டா.. நீ சொல்றது தான் சரி.. நான் கோவத்துல என்னோட நிதானத்தை இழந்துட்டேன்..


கிஷோர் கலையை பார்த்து கண்ணடித்து விட்டு "That’s my baby" என்றான்.. கலையும் சிரித்து விட்டு சமையல் வேலையை பார்த்துக் கொண்டிருக்க, ராகுல் இன்னொரு பாத்திரத்தை எடுத்து அவளை கடந்து செல்கையில் அவள் குண்டியில் ஐந்து விரல்களையும் படர விட்டு தடவி சென்றான்.. கலை தாம் தூம் என்று குதிப்பாள் என்று ராகுல் எதிர்பார்க்க, ராகுல் விரல் பட்ட இடத்தில அவளுக்கு தொடு உணர்ச்சியே இல்லாதது போலும் அவன் தொட்டதே தெரியாதது போலும் நின்று சமையலை கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள்.. 


ராகுல் எதுவும் புரியாமல் குழம்பினான்.. அவன் மனதுக்குள் "இவ என்ன அசையாம நிக்கிறா.. ஒரு வேல நான் அவ குண்டிய தொடலையோ?? இல்ல தொட்டேனே, அவ குண்டி நல்லா பஞ்சு மாதிரி சாப்ஃட் ஆ மெத்து மெத்து ன்னு இருந்துச்சே.. இன்னும் கூட அந்த ஃபீல் என் கைல இருக்கு.. சரி மறுபடியும் ட்ரை பண்ணலாம்" என்று நினைத்துவிட்டு 


மறுமுறை அவளை கடந்து செல்கையில் அவள் இரண்டு குண்டியையும் கையை விரித்து பிடித்து ஒரு முறை அமுக்கி விட்டு சென்றான்.. அனால் கலையிடம் இருந்து எந்த அசைவும் இல்லை, மறுமுறை அவள் குண்டியை தடவி குண்டி நடுவில் விரலை சொருகி தடவி விட்டு சென்றான்.. 


கலை அப்படியே இருந்தாள், என்ன இவள் என்று ராகுல் முழித்து கொண்டிருக்க, கிஷோருக்கு தெரியும் இதெல்லாம் அவளுக்கு ஒன்றுமே இல்லை என்று.. சமையலும் முடிந்திருக்க ராகுல் வெறுப்புடன் ஹாலுக்கு வந்தான்..

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 27

 இருகை கட்டை விரல்கள் இரண்டும் ஒன்றையொன்று முட்டிக்கொண்டும், மற்ற எட்டு விரல்களும் ஒன்றோடு ஒன்று பிண்ணிக்கொண்டும், உள்ளங்கைகள் இரண்டும் ஒன்றையொன்று அரக்கி கொண்டும் இருக்க,. கால் விரல்கள் பத்தும் தரையில் தட்டச்சு அடித்துக் கொண்டிருந்தது.. 


தலைக்கு மேலே இடைவிடாத கீச் கீச் சத்தம், கருவிழிகள் இரண்டும் விட்டத்தை நோக்கி உருண்டு, எப்பொழுது வேணாலும் மரணிக்கும் தருவாயில் சுற்றிக் கொண்டு கீச் கீச் சத்தத்தை கொடுத்துக்கொண்டிருந்த பழைய மின் விசிறியை நோக்கியது.. அந்த கருவிழிகளுக்கு கீழேயிருந்த நாசியானது, எதிரியை முட்டித்தூக்க காத்திருக்கும் காளை மாட்டை போல புஸ் புஸ் என மூச்சை வாரி இறைத்துக் கொண்டிருந்தது.. அந்த கருவிழிகளுக்கு மேலே அடர்த்தியான இரு புருவங்களும் சுருங்கி குத்தூட்டி போல கூர்மையாக இருக்க, அதற்க்கு மேலே இருந்த படர்ந்த பெரிய நெற்றியில் வியர்வை துளிகள் ஆங்காங்கே துளிர்த்து இருந்தது..


அந்த கருவிழிகளை உற்று நோக்கினால், அதில் வன்மமாய் ஏதோ திட்டம் தீட்டப்படுகிறது போன்ற தோற்றம் புலப்பட்டது.. அந்த வன்ம விழிகள் இடப்பக்கமாய் உருண்டு அந்த வீட்டின் அடுப்பறையை நோக்க, அங்கே மஞ்சு நின்று பாத்திரங்களை விளக்கி கோபமாக "தட் தொட்" என்ற சத்தத்துடன் வைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.. அவள் பின்னே அவள் தோளை மென்மையாய் தடவி சமாதானம் செய்து கொண்டிருந்தார் ராஜாராம்..


"அந்த பையன் யாருன்னே தெரியாது!! என்ன ஆளுங்க ன்னும் தெரியாது!! என்ன அர்த்தத்துல வீட்டுல இருந்து ஆள் கூட்டி வர சொல்லிருக்கீங்க!! அதுவும் அவளோட அம்மா என்கிட்ட ஒரு வார்த்தை கூட சொல்லாம உங்க இஷ்டத்துக்கு முடிவெடுத்திருக்கீங்க" என்ற மஞ்சுவின் அனல் பறந்த வார்த்தைகள் அந்த வன்ம விழிகளுக்கு சொந்தக்காரனின் செவியை வந்தடைய அவனுடைய முகத்தில் இறுக்கம் மறைந்து உதட்டில் புன்னகை பூத்தது..


யாரோ தன்னை பார்ப்பது போன்ற எண்ணம் அந்த வன்ம விழிக்காரனுக்கு தோன்ற, அவன் விழிகள் இப்பொழுது நேரெதிரே பார்வையை வீச, கலையின் விழிகள் வெகுநேரமாக அவனை எரித்து விடுவது போல பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. அந்த பார்வையின் உக்கிரம் தாங்க முடியாமல் பார்வையை நகற்றி பக்கத்தில் வீச அங்கே கிஷோர் அப்பாவியாக கலையை பார்த்து கொண்டிருந்தான், வன்ம விழிக்காரனின் உதட்டில் ஏளன சிரிப்பு தென்பட்டது..


அந்த வன்ம விழிக்காரன் ராகுல் அப்பாவி கிஷோரை ஏளனமாய் பார்த்துக் கொண்டிருக்க ராஜாராமின் உருவம் நடுவே வந்து நின்றது..


ராஜாராம்: என்ன மாப்ள, நான் சொன்னது நியாபகம் இருக்குல்ல.. சீக்கிரமே வீட்டுல இருந்து ஆள் கூட்டி வந்துருங்க.. என்ன??


கிஷோர்: சரி மாமா!! நான் கூட்டிட்டு வர்றேன்.. ஆனா (என்று தயங்கிக் கொண்டு அடுப்பறையில் இருந்த மஞ்சுவை பார்த்து) அத்தை க்கு என்னை..


ராஜாராம்: அவளா!! அவ சும்மா படபட ன்னு பேசுவாளே தவிர பெருசா ஒன்னும் கிடையாது.. அவளை நான் பேசி சமாளிச்சுருவேன்.. நீங்க எதுவும் கவலைப்படாம இருங்க.. என்ன??


கிஷோர்: ம்ம் சரி மாமா ..


ராஜாராம்: சரி மாப்ள.. எனக்கு வெளில கொஞ்சம் வேலை இருக்கு.. நான் கிளம்புறேன்..


கிஷோர்: மாமா நானும் கிளம்புறேன். டைம் ஆச்சு.. (என்று எழுந்து நிக்க)


கலை அவன் கையை பிடித்து இழுத்து உட்கார வைத்தாள்..


ராஜாராம்: மாப்ள என்ன அதுக்குள்ளே என்ன அவசரம்.. அவ சம்சாரம் சமைச்சிட்டு இருக்கிறா.. இருந்து சாப்பிட்டுட்டு போங்க..


கிஷோர் மறுப்பு எதுவும் சொல்ல முடியாமல் தலையை ஆட்டி "ம்ம்.. சரி மாமா" என்றான்..


ராஜாராம் ராகுல் பக்கம் திரும்பி "நீங்களும் இருந்து சாப்பிட்டுட்டு போங்க" என்று சொல்லிவிட்டு பதிலை எதிர்பார்க்காமல் கிளம்பி சென்றார்..


ராகுல்: நெறய வேலை பாக்கி இருக்கே.. அதுக்குள்ள எப்படி போவேன் அங்கிள் (வாயிற்குள் முணுமுணுத்து விட்டு அடுப்பறைக்குள் மஞ்சுவை நோக்கி நடந்து சென்றான்).


ஹாலில் கலையும் கிஷோரும் காதல் வார்த்தைகள் பரிமாறிக் கொள்ள, ராகுல் அடுப்பறைக்கு வந்து மஞ்சுவை பின்னாலிருந்து கவனித்தான்.. கட்டுக்கோப்பான உடலோடு நாட்டுக்கட்டை போல இருந்த மஞ்சுவின் முதுகை பக்கத்தில் வந்து நாக்கில் எச்சில் ஊர ரசித்துக் கொண்டிருந்தான்.. அவள் பின்கழுத்துக்கு வெகு அருகே முகத்தை கொண்டு வந்து அவள் வியர்வை வாசத்தை கண்ணை மூடி நுகர்ந்தான்.. கிஷோர் அப்படியே அவள் காதருகே வந்து முன்னால் எட்டிப்பார்த்தான் சேலையினூடே அவள் முலை தெரிகிறதா என்ற நோக்கில்.. ஆனால் மஞ்சு சேலையை இறுக்கமாக கட்டி இருந்ததால் எதுவும் தெரியவில்லை..


தன் பின்னால் ராகுல் வந்து நிற்பது எதுவும் அறியாமல் மஞ்சு முன்னே நின்று சமையல் வேலையை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.. 


அவளை ஒட்டி அருகே நின்று ரசித்துக் கொண்டிருந்த ராகுல், அவள் காதில் "ஆண்ட்டிடிடிடி!!!" மெல்ல அழைத்தான்..


வெடுக்கென பதட்டமடைந்த மஞ்சு சட்டென திரும்ப ராகுலின் மேல் முட்டி நிலை தடுமாறினாள்.. ராகுல் அவள் இரு கையையும் ப்ளவுஸோடு சேர்த்து கெட்டியாய் பிடித்து நிப்பாட்டினான்.. அவளை பிடிக்கும் சாக்கில் இரு விரல்களை அவள் அக்குள் குள்ளும் நுழைத்தான்..


மஞ்சு: தம்பி நீங்களா!!! என்ன இங்க வந்துட்டீங்க.. இங்க வேர்க்கும் ப்பா.. நீங்க ஹால் ல ஃபேன் க்கு கீழ  உக்காருங்க..


ராகுல்: நீங்க இங்கதான இருக்கீங்க.. (அவள் காதருகில் வந்து மெல்லமாக) அதுவும் முக்கியமா எனக்கு அங்க இருக்கவே பிடிக்கல ஆண்ட்டி.. அந்த பையனை பிடிக்கவே இல்ல.. அதான் இங்க வந்துட்டேன்.. 


மஞ்சு: அட ஆமாப்பா அவனும் அவன் மூஞ்சியும் எனக்கும் சுத்தமா பிடிக்கவே இல்ல.. நீங்க இங்கேயே இருங்க.. தம்பி உங்களுக்கு பின்னால அந்த கத்தி இருக்கு பாருங்க அதை எடுத்துக்கொடுங்களேன் இந்த வெங்காயம் வெட்டணும்..


ராகுல்: (அவள் விரல்களை தடவியபடியே) இந்தாங்க கத்தி.. சரி என்ன ஆண்ட்டி நீங்களும் அங்கிளும் ஏதோ சத்தமா பேசிட்டு இருந்தீங்க.. 


மஞ்சு: அந்த கொடுமைய ஏன் ப்பா கேக்குற.. நான் பெத்து வச்சுருக்கனே ராசாத்தி, அவ அந்த இருக்கானே அந்த பையனை லவ் பண்றாளாம்.. தம்பி கோச்சுக்காத உனக்கு பின்னாடி இருக்குற கூடைல இருந்து ரெண்டு தக்காளி எடுத்து கொடுப்பா..


ராகுல்: (நெஞ்சில் கை வைத்துக்கொண்டு) என்ன ஆண்ட்டி சொல்றீங்க நம்ம கலையா??  அதுவும் அந்த பையனையா?? ச்சா கலைக்கு என்னாச்சு.. (என்று சொல்லிவிட்டு இரண்டு தக்காளியில் ஒன்றை அவள் கையில் கொடுத்துவிட்டு இன்னொன்றை வேண்டுமென்றே மஞ்சுவின் காலடியில் நழுவ விட்டான்..) இருங்க ஆண்ட்டி நானே எடுக்குறேன் (என்று அவள் காலுக்கடியில் குனிந்து அவள் சேலையை கெண்டைக்காலுக்கு மேலே கொஞ்சம் தூக்கி அவள் கெண்டைக்காலை உரசியபடியே தக்காளியை எடுத்து மேலே வந்து அவளிடம் கொடுத்தான்..ராகுலின் உரசல் அவளுக்கு கூச்சத்தை ஏற்படுத்தியது.. தெரியாம உரசிருக்கும் என்று நினைத்துக்கொண்டாள்)


மஞ்சு: நான் சொல்றேன் தம்பி.. அவளுக்கு பைத்தியம் பிடிச்சிருக்கு.. அவளுக்கு மட்டும் இல்ல என் வீட்டுக்காரருக்கும் தான்.. அந்த பையன் வீட்டுல இருந்து பொண்ணு பாக்குறதுக்கு ஆள் கூட்டி வர சொல்லிருக்காரு..


ராகுல்: ஆண்ட்டி என்கிட்ட ஒரு ஐடியா இருக்கு.. இல்ல இல்ல வேணாம் இது உங்க ஃபேமிலி விஷயம்.. நான் தலைகிட கூடாது..


மஞ்சு: தம்பி என்னப்பா மூணாவது மனுசன் மாதிரி பேசறீங்க.. உங்கம்மாவும் நானும் சின்ன வயசுல இருந்து ஃபிரண்ட்ஸ் ப்பா.. அப்போ நீங்களும் நம்ம குடும்பத்துல ஒருத்தர் தான..


ராகுல்: இந்த ஒரு வார்த்தை போதும் ஆண்ட்டி.. உங்களோட கவலை எல்லாம் போக்க வேண்டியது என்னோட பொறுப்பு.. 


Saturday, August 22, 2020

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 26

 ராஜாராம் ராகுலிடம் நடந்து கொண்ட விதத்தையும் கிஷோரிடம் நடந்து கொண்ட விதத்தையும் கண்டு உள்ளுக்குள் சந்தோசத்துடன்  "ஆ.. ஆமாப்பா" என்று புன்னகையுடன் ராஜாராமிடம் சொன்னாள்..


சரி கலை நான் கிளம்புறேன் என்று கிஷோர் அங்கிருந்து விடைபெற முற்பட..கலை அவனை செல்லமாக முறைத்து அவன் கையை பிடித்து அழுத்தினாள்.. "இருடா அதுக்குள்ளே உனக்கு என்ன அவசரம்" என்று கலை மெதுவாக அவனிடம் சொல்லிவிட்டு ராஜாராமிடம் திரும்பி "ப்பா!! மேல மாடிக்கு வாங்களேன்.. உங்ககிட்ட கொஞ்சம் பேசணும்.."


கலை எதைப்பற்றி பேச அழைக்கிறாள் என்பதை ராஜாராம் உடனே ஊகித்துவிட்டு அடுத்த வினாடியே சோஃபாவில் இருந்து எழுந்து நின்றார்..


மஞ்சு: ஏய் தனியா? என்னடி தனியா? இங்க வச்சு பேச முடியாதோ?


ராஜாராம்: உன் முன்னாடி பேச புடிக்காம தான் தனியா பேசணும் ன்னு சொல்றா? கொஞ்ச நேரம் உன் ஓட்ட வாய மூடிக்கிட்டு உக்காரு.. நான் பேசிட்டு வந்து சொல்லுறேன்..


மஞ்சு முகத்தை திருப்பிக் கொண்டு முணுமுணுக்க, ராஜாராம் கலையை அழைத்துக் கொண்டு மாடிப்படி ஏறினார். அந்த ரம்மியமான மாலைப்பொழுதில் குளுமையான காற்று வீசிக்கொண்டிருக்க இருவரும் மொட்டைமாடிக்கு வந்ததும்,


"ப்பா!! ப்பா!! ஒரு நிமிஷம் இங்கயே இருங்க.. நான் கிஷோரையும் கூட்டிட்டு வந்துறேன்.. அவன் அங்க தனியா உக்காந்திட்டு இருப்பான்" என்றாள் கலை..


ராஜாராம்: "ஏன் கிஷோர் என்ன குழந்தையா? தனியா இருக்க மாட்டாரா??"


கலை உதட்டை பிதுக்கி "ப்ப்பாஆஆ!! பாவம் ல ப்பா!! தனியா உம்முன்னு உக்காந்திட்டு இருப்பான். இந்த அம்மா வேற வந்ததுல அவனை முறைச்சிட்டே இருக்கு"


செல்லம் கொஞ்சும் தன் மகளின் அழகை ரசித்த ராஜாராம் புன்னகையுடன் "சரிம்மா போய் கூட்டி வா"


"ஈஈஈஈ..." என்று பற்களை காட்டிவிட்டு அங்கிருந்து கீழே ஓடி வந்தாள்.. அங்கே கிஷோர் பாவமாக திருவிழாவில் தொலைந்த குழந்தை போல அமைதியாக உக்காந்திருக்க, அந்த குழந்தையை கடத்த போகும் பிள்ளைபிடிப்பவர்கள் போல மஞ்சுவும் ராகுலும் அவனை முறைத்து முறைத்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.


இறக்கைகள் இல்லாத தேவதையாக அங்கு வந்த கலை அவன் கையை பிடித்து இழுத்து மாடிக்கு அழைத்துச் சென்றாள்.. தன்னுடைய கையை அவளிடம் விட்டுவிட்டு பின்னாலிருந்து அவளை ரசித்துக் கொண்டு, அவள் கூந்தல் முடிகளின் உரசல்களை முகத்தில் வாங்கிக் கொண்டு, அவள் பெண் வாசனையை நாசிக்குள் இழுத்துக் கொண்டு, அவள் இழுத்த இழுப்புக்கெல்லாம் சென்று கொண்டிருந்தான்..


படிக்கட்டின் பாதியில் நின்ற கலை அவன் தோளை பிடித்து சுவற்றோடு சாய்த்தாள். சுடிதாரில் முட்டி நிற்கும் அவள் மார்பை கிஷோரின் நெஞ்சில் அழுத்தி அவன் மேல் சாய்ந்த கலை, இமைகள் பாதி மூடிய கண்களோடு அவனை காதலாக பார்த்து அவன் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். 


"ஏய் கலை!! உங்கப்பா இல்லேன்னா உங்கம்மா யாராச்சும் வந்துட போறாங்க டி"


அவன் பதற்றத்தை சட்டை செய்து கொள்ளாமல் "எங்கப்பா க்கு உன்னை பிடிச்சுருக்கு டா, ப்ளீஸ் டா சீக்கிரமே எனக்கு புருஷனாகிரு டா" என்று அவன் உதட்டில் முத்தமிட்டாள் கலை..


"எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு டி, ஆனா உங்கம்மா க்கு என்னை கொஞ்சம் கூட பிடிக்கல போலருக்கு.."


"ஆமா அதுல என்ன சந்தேகம்.. ஆனா அப்பாக்கு பிடிச்சுருக்குல டா அது போதும்.. அப்பா இருக்குற வரைக்கும் எல்லாம் நல்லபடியா போகும், எந்த பிரச்சனையும் இல்ல டா" மறுபடியும் அவன் உதட்டில் மெல்லிய முத்தம் இட்டு மறுபடியும் அவன் கையை பிடித்து மாடிக்கு இழுத்துச் சென்றாள். மாடியின் ஒரு ஓரத்தில் அவனை நிற்க வைத்து "ஹேய் கொஞ்ச நேரம் இங்கயே நில்லு.. நான் அப்பா ட்ட பேசிட்டு உன்னை கூப்பிடுறேன்" என்றாள்..


அந்த மொட்டைமாடியின் மறுபுறத்தில் கம்பீரமே தனது யதார்த்தம் என்பது போல் நின்று சாலையை ரசித்துக் கொண்டிருந்த ராஜாராமின் அருகில் வந்தாள் கலை..


அவள் அருகில் வந்ததும், ராஜாராம் :"அந்த தம்பி பேரு என்னம்மா சொன்ன கிஷோரா?? தம்பி என்ன பண்றார்?"


"ஒரு பெரிய MNC கம்பெனி ல நல்ல சம்பத்துல வேலை ப்பா."


"ஓ அப்படியா?? சொந்தமா தொழில் வச்சு நடத்துனா நல்லா இருக்கும், சரி சரி அது ஒண்ணுமில்ல அப்புறம் கூட பாத்துக்கலாம்.. தம்பிக்கு சொந்த ஊரு சென்னையா?" என தொடங்கி குடும்பம் என தொடர்ந்து கிஷோரின் ஜாதகத்தை தவிர மற்ற அணைத்து விஷயங்களையும் கலை மூலமாக விசாரித்து முடித்தார்..


பேச அழைத்து என்னவோ கலை.. ஆனால் மகளின் மனதில் இருந்ததை படித்ததை போல் ராஜாராமே அனைத்தையும் பேசி முடித்தார்..


கேள்விகள் மட்டுமே இவ்வளவு நேரம் ராஜாராமிடம் இருந்து பெற்றுக் கொண்டிருந்த கலை அவரிடமிருந்து ஒரே ஒரு பதிலை மட்டும் பெறுவதற்கு ஆவலாக எதிர்பார்த்து அவர் கண்களை பார்த்து கொண்டிருந்தாள்.. ராஜாராம் எதுவும் கூறாமல் அந்த மாடியின் மற்றொரு மூலையில் சுவற்றில் லேசாக சாய்ந்து என்ன நடக்கிறது என்று புரியாமல் இவர்கள் இருவரையும் கவனித்துக் கொண்டிருந்த கிஷோரை பார்த்தார்.


ராஜாராமின் பார்வை தன் மேல் விழுந்ததும், காவலர் உடல்தகுதி தேர்வுக்கு நிற்பவனை போல சட்டென நிமிர்ந்து நின்றான் கிஷோர். அதை பார்த்ததும் ராஜாராம் சிரித்து விட்டு தன் மகளை பார்த்து புன்னகை பூத்தார்.. முகத்தில் சந்தோசம் தவழ அப்பாவின் வாயில் இருந்து சம்மத வார்த்தைகளை கலை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்க.. 


ராஜாராம் "சரிம்மா!!!" என்றார்.. சட்டென பாய்ந்து அவள் அப்பாவை கட்டிப்பிடித்து அவர் நெஞ்சில் புதைத்து கொண்டாள்.. அவளையும் மீறி கண்களில் இருந்து சில ஆனந்த துளிகள் எட்டி பார்த்தது.. கலையின் தலையை ஆதரவாக பிடித்து தன் நெஞ்சோடு அனைத்துக் கொண்ட ராஜாராம், கிஷோரை பார்த்து "ஏன் அங்கேயே நிக்குறீங்க!! வாங்க இப்படி" என்றார் அந்த கம்பீரம் மங்காத குரலோடு..


கிஷோர் அருகில் வந்ததும் "என் மக சொல்ல வேண்டியதெல்லாம் சொல்லிட்டா.. நீங்க என்ன சொல்றீங்க" என்று கேட்டார்.. ராஜாராமின் நெஞ்சில் தன் தலையை சாய்த்தவாறே சற்று திருப்பி ஓரக்கண்ணால் கிஷோரை பார்த்து "சொதப்பாம தைரியமா பேசுடா" என்று வேண்டிக் கொண்டாள்..


"எனக்கு உங்களை பிடிச்சுருக்கு ரொம்ப" என்று முதல்முறை கலையிடம் சட்டென உடைத்ததை போல காரசாரம் குறையாமல் அதே பாணியில் "எனக்கு உங்க பொண்ணை பிடிச்சுருக்கு ரொம்ப" என்று சட்டென உடைத்தான்.. 


கலை பெருமிதத்தோடு சிரிக்க,, ராஜாராம் "அப்புறம் என்ன மாப்ள.. நீங்க சொல்லிட்டீங்க, இதே மாதிரி உங்கப்பா அம்மாவையும் சொல்ல வைங்க.. மேற்கொண்டு ஆக வேண்டியதை பார்க்கலாம்" என்றார்..

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 25

தன் வயதில் கிட்டத்தட்ட பாதி வயதுடைய இளைஞனை, இரு மார்பு பந்துகளும் பிதுங்கி ரவிக்கையின் மேல் விளிம்பை தாண்டுமளவு கட்டி அணைத்தாலோ அல்லது அந்த இளைஞனால் அணைக்கப்பட்டாலோ, எந்த ஒரு பெண்ணும் தடுமாறி தான் போவாள். 


மஞ்சுவும் அப்படித்தான்.. ஆனால் ராகுலால் அவள் பெரிய மார்பு பந்துகள் இரண்டும் நசுக்கப்பட்டதால், அவள் மனதில் காமம் ஏறவில்லை மாறாக கலக்கி விட்ட முட்டையை போல அவள் மனம் குழம்பிக் கொண்டிருந்தது. ராகுல் முதலில் அவளை கட்டி அணைத்த போது, விளையாட்டு, வெகுளி பையன் என்று நினைத்த அவள் மனம், ராகுல் அவள் உடலை நெருக்கி தன் உடலோடு இறுக்க இறுக்க குழம்பிக் கொண்டிருந்தது.. அவள் கைகள் இரண்டும் அவன் முதுகை பட்டும் படாமலும் பிடித்திருந்தது.. குழம்பிய மனம் அவனுடைய நடத்தையில் சந்தேகத்தை உருவாக்கி கேள்வி கேட்டு பதிலும் சொல்லிக் கொண்டது..


என்னாச்சு இந்த பையனுக்கு? வயசுல பெரியவங்க ன்னு கூட பாக்காம இப்படி கட்டி பிடிக்கிறான்? நோக்கம் வேற மாதிரி இருக்குமோ? அய்யோ ச்சீ சின்ன பையனை போய் இப்படி நினைக்குறேனே, மரகதத்தோட மகன் அப்படிலாம் இருக்க மாட்டான், அவ அப்டி வளத்துருக்க மாட்டா?  அவளோட மகன் எனக்கும் மகன் மாதிரி தான்.. ச்சீ என்ன பொம்பள நான்..


என்னதான் அவளுக்கு அவளே சமாதான படுத்தினாலும், ராகுலின் ஆண்மை அவளின் வயிற்றில் முட்டிய அந்த தருணத்தில் பெண்களுக்கே உரிய பாதுகாப்பு அமைப்பு (Defensive Mechanism) சக்கரத்தை சுழல வைக்க, அவள் கைகள் இரண்டும் அனிச்சையாக அவன் தோளை பற்றி மென்மையாக அணைப்பிலிருந்து விடுபட முயற்சிக்க, ராகுல் விடவில்லை, இறுக்கமாக இன்னொரு அழுத்தம் குடுக்க அவள் முலை காம்புகள் நசுங்கி அவளை இம்சித்தது..


சங்கட சூழ்நிலையில்  விடுபட முடியாமல் அவள் தவிக்க, புலியின் உருமலைப் போன்று தொண்டை செருமும் சத்தம் கம்பீரமாக வீட்டு வாசலில் இருந்து வந்தது..


அனைவரின் விழிகளும் வாசலை நோக்க, கலையின் தந்தையும் மஞ்சுவின் கணவனுமான ராஜாராம் வெள்ளை வேட்டி சட்டையில் மிடுக்காக கம்பீரமாக நின்று கொண்டிருந்தார்..


ராஜாராமை பார்த்து ராகுலின் உடலில் நரம்பு மண்டலம் மொத்தத்திலும் சின்ன நடுக்கம் பரவ, அவன் கைகள் தானாக மஞ்சுவை விடுவிக்க, அவள் நழுவி இரண்டு அடிகள் நகர்ந்து நின்றாள்.. நடுவீட்டில் வேறொரு இளைஞனுடன் கட்டிப்பிடித்து நின்றதை கணவன் கண்டது, அவளுக்கு உடல் முழுவதும் நடுக்கத்தை கொடுக்க, உடலில் வியர்வை பூத்து அவளால் அந்த இடத்தில நிற்க முடியவில்லை.. அவளின் கணவன் ராஜாராமை நேருக்கு நேர் பார்க்க முடியாமல் தரையை பார்த்தபடி "என்னங்க உக்காருங்க, நான் போய் காபி போட்டு கொண்டு வரேன்" என்று நடுங்கிய  சொல்லிவிட்டு  நகர்ந்து சென்றாள்..


இவ்வளவு நேரம் ராகுலின் அட்டகாசத்தால் செய்வதறியாது தவித்துக் கொண்டிருந்த கலை சோஃபாவிலிருந்து துள்ளிக் குதித்து போய் அவளுடைய அப்பாவை கட்டிப்பிடித்து அவள் முகத்தை அவர் மார்பில் புதைத்து கண்களில் தேங்கி இருந்து சில துளி கண்ணீரை அவருடைய வெண்மை சட்டையில் துடைத்துவிட்டு தலையை நிமிர்ந்து அவர் முகத்தை காக்க வந்த தெய்வத்தை போல் பார்த்தாள்.


ராஜாராம்: (கலையின் தலையை ஆதரவாக தடவி கொடுத்து சிரித்தவாறு) அட!!! என்னடா தங்கம் அப்பாவை ரொம்ப வருஷம் கழிச்சு பாக்குற மாதிரி ஓடி வந்து கட்டிப்பிடிக்குற.


கலை: "ஒண்ணுமில்ல வந்து உக்காருங்க ப்பா" என்று அவர் கையை பிடித்து இழுத்து ஒரு தனி சோஃபாவில் உக்கார வைத்துவிட்டு ராகுலை பார்த்து முறைத்தாள்..


பதற்றத்தால் வியர்த்த நெற்றியை துடைத்துக் கொண்டிருந்த ராகுலின் பக்கம் ராஜாராமின் கண்கள் சென்றது. அதை உணர்ந்த ராகுலும் அவரை பார்த்து பற்கள் தெரிய சிரித்தான்..


ராஜாராம் பதிலுக்கு தன் உதட்டின் இரு ஓரத்தையும் சின்னதாய் அகட்டி கடமைக்கென சின்ன புன்னகை காட்டி விட்டு பேச ஆரம்பித்தார்.. 


ராஜாராம் என்பவர் விருந்தோம்பல் அறிந்த நல்ல குணமுடைய சிறந்த மனிதர். அப்படிப்பட்டவர் ராகுலிடம் இப்படி நடந்து கொள்வதன் காரணம் என்ன? மஞ்சுவும் ராகுலின் அம்மா மரகதமும் சிறுவயது முதலே தோழிகள், ஆதலால் இரு குடும்பத்தாரும் ஒருவருக்கொருவர் நன்கு அறிமுகம்.. ராகுலின் குணாதீசியங்களில் ஓரளவை ராஜாராம் முன்கூட்டியே அறிந்தவர் தான், அதுவே இன்று ராகுல் அவரின் மனைவியை அனைத்திருந்த விதத்தை கண்டு கோபமுற்றதே அவர் நடத்தையின் காரணம்..


"என்ன தம்பி!! நம்ம வீடு பக்கம்?"


"இல்ல அங்கிள், அது.. அ..:" ராகுலுக்கு எங்கே இருந்து ஆரம்பிப்பது என தெரியாமல் திணறினான். மஞ்சுவிடம் நேர்த்தியாக சொன்ன அனைத்தையும் தலைகீழாக உளறினான்.. "அங்கிள் அது.... ஆண்ட்டி க்கு மேனேஜர் போஸ்டிங் கொடுக்க நாங்க மு... முடிவு பண்ணிருக்கோம்" திக்கி திக்கி சொன்னான்.


ராஜாராமோ மஞ்சுவை போல தாம் தீமென்று குதிக்கவில்லை.. மாறாக அவர் புருவங்கள் இரண்டும் சுருங்கியது, கை விரல்கள் பத்தும் ஒன்றோடு ஒன்று பின்னியது, சோஃபாவில் சாய்ந்திருந்த அவரின் முதுகு நிமிர்ந்தது.. அவரின் விழிகள் ராகுலை உற்று நோக்கி ஆராய்ந்தது..


ராஜாராமின் திடகாத்திரமான தோற்றமே ராகுலுக்கு சற்று பதற்றத்தை ஆரம்பம் முதலே கொடுத்துக் கொண்டிருக்க, ராஜாராமின் இந்த பார்வை அவனை மேலும் ஆட்டியது..


ராஜாராம் பேச ஆரம்பித்தார்..


"அப்படியா!! எதுக்கு மேனேஜர் போஸ்டிங் இப்போ??" ராஜாராம் சோஃபாவில் உக்காந்தவாறே பின்னால் திரும்பி அடுப்பாங்கரையில் காஃபி போட்டுக் கொண்டிருந்த மஞ்சுவை ஒருமுறை பார்த்து விட்டு திரும்பி ராகுலிடம் "மேடம் அப்படி என்ன சாதிச்சுட்டாங்க??"


"என் அம்மாவை ஏமாத்துன மாதிரி, முடிஞ்சா எங்கப்பா வ ஏமாத்தி பாருடா பாப்போம் நாயே!! ஒழுங்கா ஓடி போயிரு.. இல்லேன்னா எங்கப்பா கிட்ட உதை வாங்கிட்டு தான் போவ" என்று கலை தன் மனதுக்குள் கருவிக்கொண்டு ராகுலை முறைத்துக் கொண்டிருந்தாள்..


"அ... அது அங்கிள்" என்ற ராகுல் எச்சியை தொண்டைக்குள் முழுங்கினான்.. "அங்கிள் போன வருஷம் நல்ல ப்ராஃபிட், அதுல ஆண்ட்டி நல்லா ஒர்க் பண்ணாங்க.. அதான்.." சொல்லிவிட்டு ராஜாராமை பார்த்து மறுபடியும் பல்லை இளித்துக் காட்டினான்.. கலையின் வேலை பறித்து மஞ்சுவிடம் நாடகமாடியதை போல் அவனால் ராஜாராமிடம் ஆட முடியவில்லை, அவன் ராஜாராமிடம் பேச்சை வளர்ப்பதை முற்றிலுமாக தவிர்த்தான். விட்டால் போதும் இங்கிருந்து இப்பொழுது ஓடி விடலாம் என்றிருந்தான்..


ராஜாராமின் கம்பீரத்தையும் தெளிவையும் கிஷோர் ரசித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.. மறுபக்கம் ராகுலின் இந்த பதற்றத்தையும் ஆச்சரியத்துடன் பார்த்து வியப்புற்றான்..


ராஜாராம்: அதே கூர்மையான பார்வையுடன் "ம்ம்ம்ம்..." என்றார்.. அந்த ம்ம்ம் என்ற ஒலியே சிங்கத்தின் சின்ன உறுமலை போன்று தோன்றியது ராகுலுக்கு.. மேலும் அவனை கேள்வியால் துளைக்க விரும்பாமல்  "சரி.. சாப்பிட ஆண்ட்டி ஏதாச்சும் கொடுத்துச்சா" என்றார்.


ராகுல் வாயை திறப்பதற்குள், கையில் தட்டுடனும் அதில் ஐந்து டம்ளருடனும் வந்த மஞ்சு "இல்லங்க, தம்பியும் இப்போ தான் வந்துச்சு.. அதான் எதுவும் குடுக்கல" என்று சொல்லிவிட்டு எல்லாருக்கும் காஃபி கொடுத்துவிட்டு  கடைசியாக பாவமாக உட்கார்ந்திருந்த கிஷோருக்கும் முறைத்துக் கொண்டே கொடுத்தாள்..


அப்பொழுது தான் கலைக்கு அருகிலிருந்த கிஷோரை கவனித்த ராஜாராம் கையிலிருந்த காஃபியை கீழே வைத்துவிட்டு முகத்தில் சின்ன புன்னகையுடன் "தம்பி யாரும்மா? இவ்ளோ நேரம் நான் கவனிக்கவே இல்ல" என்று கலையிடம் கேட்டார்..


"அப்பா!! இது கிஷோர்.. இவர்ர்ர்ர்..." என்று அடுத்து என்ன சொல்வதெனயறியாமல் தயங்கிக் கொண்டிருக்க 


அவளது தயக்கத்தை பார்த்து மனதில் ஒன்று ஊகித்த ராஜாராம் உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டு வெளியில் சாதாரணமாக "உன்னோட பிரண்ட் ஆ!! ம்மா"


அவருக்கு தன் மகள் கலையின் மீது அதீத நம்பிக்கை எப்பொழுதும்.. எதை தேர்ந்தெடுத்தாலும் சரியாக இருக்கும் என்று ஆழமான நம்பிக்கை அவருக்கு.. இங்கு நாம் கவனிக்க வேண்டியது, என்னதான் கலை அவளுடைய வாழ்க்கைக்கு ஒரு முரண்பாடான, உலகத்துக்கு ஒவ்வாத ஒரு கொள்கையை பிடித்துக் கொண்டிருந்தாலும் அந்த கொள்கையுடனே வாழ்க்கையை வாழ, அவள் தேர்தெடுத்த கிஷோர் பத்துக்கு பதினைந்து பொருத்தத்தில் இருந்தான். ஆக இங்கு ராஜாராம் தன் மகள் மீது கொண்டிருந்த நம்பிக்கை சரிதான் போலும்.. மேலும் ராஜாராம் அவருடைய கூர்மையான பார்வையை கிஷோரின் மேல் சில வினாடிகள் மேய விட்டு ஆராய்ந்து நல்ல சாதுவான பையன் தான் என்று முடிவுக்கு வந்திருந்தார்..


ராஜாராம் ராகுலிடம் நடந்து கொண்ட விதத்தையும் கிஷோரிடம் நடந்து கொண்ட விதத்தையும் கண்டு உள்ளுக்குள் சந்தோசத்துடன்  "ஆ.. ஆமாப்பா" என்று புன்னகையுடன் ராஜாராமிடம் சொன்னாள்..

Friday, June 19, 2020

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 24

குளிர்சாதனப் பெட்டியில் இருந்து ஒரு பால் பாக்கெட்டை எடுத்து அதன் நுனியை கத்திரிக்கோளால் வெட்டி, அதை ஒரு சட்டியில் ஊற்றி கீழே ஸ்டவ்வை பற்ற வைத்தாள் கலை..

சட்டியில் இருந்த பால் கொதிக்க கொதிக்க கலையின் மனமும் கொதித்து கொண்டிருந்தது.. போயும் போயும் இவனுக்கு பால் காய்ச்சி கொடுக்க வேண்டியதா போயிருச்சு.. என்னோட வேலையை போக வச்ச இவனுக்கு நான் பால் காய்ச்சி கொடுக்கணும், எல்லாம் என்னோட நேரம்.. 

நல்ல கொதி நிலைக்கு வந்த பால் பொங்கி நுரை வந்தது. அந்த நுரையை பார்த்ததும் அவளுக்குள் ஒரு வித்தியாசமான எண்ணம் தோன்றியது. நுரையோடு நுரையாக எச்சிலை துப்பி ராகுலுக்கு கொடுத்து விடலாமா என்று, பின்னர் தன் அன்பு அம்மாவுக்கும், ஆசை காதலனுக்கும் இந்த பாலை தான் கொடுக்க வேண்டும் என்று அதை அப்படியே களைத்து விட்டாள்.. 

பாலில் ஹார்லிக்ஸ், சீனி எல்லாவற்றையும் கலந்து கொண்டே ஹாலில் எட்டிப் பார்த்தாள் என்ன நடக்கிறது என்று.. 

கலையும், கிஷோரும் வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும், கலையின் அம்மா மஞ்சு வேக வேகமாக ஒரு ஆர்வத்துடன் சின்ன சந்தோசத்துடன் பேசினாள். வீட்டிற்கு விருந்தாளி வரும்போது எல்லா அம்மாக்களிடம் இருக்கும் அதே பரபரப்பு தான் மஞ்சுவிடமும் இருந்தது.

"ஏய் கலை எங்கடி போன, ராகுல் தம்பி வந்துருக்கு பாரு, வேகமாக கிச்சனுக்கு போயி ஹார்லிக்ஸ் போட்டு கொண்டு வா, (கிஷோரை பார்த்தவள்) சரி இந்த தம்பி யாரு உன் பிரண்ட் ஆ.. உக்காருங்க தம்பி, கலை ஹார்லிக்ஸ் போட்டு கொண்டு வருவா, இருந்து குடிச்சுட்டு போங்க" என்றாள்.. 

அப்பொழுது உள்ளே சென்றவள், இப்பொழுது தான் வெளியே வந்தாள். கையில் ஒரு சில்வர் தட்டுடனும் அதில் ஹார்லிக்ஸ் நிரப்பப்பட்ட நாலு டம்ளருடன் ஹாலுக்கு வந்து மேசையில் வைத்துவிட்டு கிஷோர் அருகில் உட்கார்ந்து கொண்டாள். கிஷோருக்கு ஒரு டம்ளரை எடுத்து கொடுத்துவிட்டு தானும் ஒன்று எடுத்துக்கொண்டு பருகினாள்.

ராகுலின் கன்னத்தை கலை பழுக்க வைத்த விடயம் முதல், அவள் வேலை பறிபோனது வரை மஞ்சு அறிந்திருக்கவில்லை, ராகுலும் அதை பற்றி சொல்லியிருக்கவில்லை என்று மஞ்சுவின் நடவடிக்கையில் இருந்து கலைக்கும் கிஷோருக்கும் தெளிவாய் புரிந்தது..

இது எதுவும் சொல்லாமல் இவன் ஏன் இங்கு வந்திருக்கிறான் என்று கலை மனதுக்குள் புலம்பி கொண்டிருக்க, அனைவரின் டம்ளரும் காலியாகி டேபிளில் வைக்கப்பட்டது.. மெதுவாக மஞ்சு ஆரம்பித்தாள்..

"அப்புறம் தம்பி மரகதம் எப்புடி இருக்கிறா? அவளை பாத்தே ரொம்ப நாள் ஆச்சு, அவளையும் ஒரு நாள் வீட்டு பக்கம் வரச்சொல்லுங்க"

"அம்மாவுக்கு என்ன ஆண்ட்டி, ஜம்முன்னு இருக்காங்க, அவங்க தான் வேளச்சேரி பிரான்ச் ஐ முழுசா பாத்துக்குறாங்க. அதனால கொஞ்சம் பிசியா இருக்காங்க"

"சரி தம்பி!! அப்புறம் என்ன விஷயம் அதிசயமா நம்ம வீட்டுக்கெல்லாம் வந்துருக்கீங்க?"

கலையும் கிஷோரும் படபடப்புடன், பதற்றத்துடன் ராகுல் என்ன சொல்ல போகிறான் என்று கவனித்தனர்.

என்ன சொல்ல போகிறான்? நான் அடித்ததை சொல்வானா? அதனால தான் உங்க பொண்ணு க்கு வேலை போக வச்சேன், அதே மாதிரி உங்க வேலையும் போக வைக்க போறேன் என்று சொல்வானோ? என்றெல்லாம் காலை சிந்தித்து கொண்டிருந்தாள்..

"ஆக்ட்சுவலா ஆண்ட்டி நான் கலை கூட பேசலாம் ன்னு தான் வந்தேன்" என்றவன் கலையிடம் திரும்பி "ஏன் கலை என்னாச்சு உங்களுக்கு, ஏன் ஸடன்னா வேலைய விட்டு நின்னீங்க. சுபர்ணா கிட்ட கூட நீங்க சரியா ரீசன் சொல்லல ன்னு சொல்லி வருத்தப்பட்டா"

ஒரு பெரிய குண்டை லாவகமாக கலையின் மேல் வீசி விட்டிருந்தான்.. இதை சற்றும் எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை.. கிஷோர் பேயறைந்தது போல் திகைத்து போய் இரு கை விரல்களை ஒன்றுடன் ஒன்றாக பின்னி அமைதி காத்தான்.. 

"ராகுலை அடிச்சேன், அதனால அவன் தான் என்னோட வேலை போக வச்சான்" என்ற உண்மையை சொல்ல முடியாமல் ராகுலை பார்த்து முறைத்துக் கொண்டிருந்தாள் கலை.

எல்லாரையும் விட மஞ்சுவுக்கு தான் பலத்த அதிர்ச்சி.. வீட்டிற்கு வரும் இரு சம்பளத்தில் ஒன்று நின்று போனால், அந்த வலி அவளை பயங்கரமாய் தாக்க, பக்கத்தில் இருந்த கலையின் கையை பிடித்து இறுக்கினாள்..

"யேய்!! என்னடி பண்ணி வச்சுருக்க, எதுக்கு வேலையை வேண்டாம் ன்னு சொல்லிருக்க.. உங்கப்பன் சொத்து நெறய சேத்து வச்சிருக்கான் ன்னு நினைப்போ, இல்ல உனக்கு கலெக்டர் வேலை காத்துக்கிட்டு இருக்கா"

ஆனந்தத்தால் வந்த சிரிப்பை கஷ்டப்பட்டு அடக்கிய ராகுல் "இருங்க ஆண்ட்டி கோவப்படாதீங்க, நானே கேக்குறேன்" என்று சொல்லிவிட்டு மறுபடியும் கலையிடம் திரும்பி "உங்ககூட வேலை பாக்குற பொண்ணு வேற மாதிரி சொல்லுது கலை. நீங்க யாரையோ லவ் பண்ணுறீங்க ன்னும், அதனால வேலை பிடிக்கல ன்னு வேலை விட்டு நின்னதாவும் சொல்லுது. அது உண்மையா கலை" 

கலை மற்றும் கிஷோரின் நிலையை ராகுல் வெகுவாக மோசமாக்கி விட்டிருந்தான். வேலை போன விஷயத்தை பக்குவமாக பேசி, பின்பு வனிதா வின் தந்தை மூலமாக வேறு ஒரு நல்ல வேலை பெற்று, பின்பு தன் காதலை வெளிப்படுத்தலாம் என்று கலை தீட்டியிருந்த எண்ணத்தை ராகுல் வெறும் இரண்டு கேள்விகளில் தவிடுபொடியாக்கி விட்டான்.. 

மஞ்சு திகைத்து போய் உட்சபட்ச கோபத்தில் கலையை பார்வையாலே எரிக்க, அவள் வாயை திறக்குமுன் ராகுல் கேள்வி எனும் பேரில் அடுத்த குண்டை தூக்கி எறிந்தான்.

"ஆமா கலை, உங்க பக்கத்துல இருக்காருல்ல இவர் யாரு?" கலை மௌனமாய் ராகுலை முறைக்க, அவன் "ஒருவேளை இவர் தான் (இரண்டு வினாடி இடைவெளி விட்டு) உங்க" என்று இழுத்து நிறுத்தினான்.. (ராகுல் வந்ததில் இருந்து கிஷோரை சிறிதும் தெரியாதவன் போல நடந்து கொண்டான்)

கிஷோர் ஒரு வார்த்தை கூட பேச முடியாமல் அப்பாவியாய் திகைத்து இருந்தான்.

பெரிதாய் மூச்சை இழுத்து விட்ட மஞ்சு ஒரு பத்திரகாளியாகவே மாறியிருந்தாள்.. இவ்வளவு நேரம் கலையை மட்டுமே கோவ பார்வையை வீசியவள் இப்பொழுது கிஷோர் மேலும் வீசினாள்.. 

"சொல்லுடி முண்ட, யாரு இது?"

"அம்மாஆஆ" கலை கண்களில் நீர் கோர்த்தது.. அவளின் காதல் என்று அழகிய குளத்தில் ராகுல் பெரிய பாறாங்கல்லை தூக்கி போட்டு பெரிய அதிர்வை உண்டாக்கினான்..

"ராகுல் தம்பி இருக்குன்னு பாக்குறேன், இல்லேன்னா எனக்கு இருக்குற ஆத்திரத்துக்கு உன்னை வெளக்கமாத்தாலயே சாத்தியிருப்பேன்.. ஒழுங்கா சொல்லு டி யாரு இது?"

கிஷோர் சங்கடத்தில் நெளிந்தான்..கலையின் கண்களில் இருந்து சில துளி கண்ணீர் வடிந்து கீழே சொட்ட அதை கண்டு ராகுல் ஆனந்தம் கொண்டான்.. இப்போதைக்கு இது போதும், இவளையெல்லாம் ஒரேடியா அழ வைக்க கூடாது, கொஞ்சம் கொஞ்சமா அழ வச்சு அதை ரசிக்கணும் என்று நினைத்த ராகுல் சூழ்நிலையை மாற்றுவதற்கு அவனுடைய திட்டத்தில் அடுத்த காயை நகர்த்தினான்..

"ஆண்ட்டி!!! கூல் கூல். ஏன் இவ்ளோ கோவப்படுறீங்க.. இந்த காலத்துல லவ் பண்றதுலாம் நார்மல் ஆண்ட்டி.. எனக்கும் கலை மேல சின்ன கோவம் தான். நான் சுபர்ணா ட்ட பேசி கொஞ்சம் கஷ்டப்பட்டு வாங்கி கொடுத்த வேலையை இப்பிடி வீசி எறிஞ்சுட்டு வந்துருக்காங்களே ன்னு.. (உள்ளுக்குள் சிரித்தான் அவ வேலையை போக வச்சதே நான் தான்) சரி முடிஞ்சு போச்சு, வேலை போச்சு, இனி என்ன பண்ண?" என்றவன் கலையின் முகத்தில் இருந்த கண்ணீரை பார்த்து ரசித்து ஆனந்தம் கொண்டு மேலும் தொடர்ந்தான்.

"அம்மா பாத்துட்டு இருக்குற வேளச்சேரி பிரான்ச் பெருசாக்கலாம் ன்னு பிளான் ல இருக்கோம், இன்னும் நெறய ஸ்டாஃப் வேலைக்கு வைப்போம், அதுக்கு எக்ஸ்ட்ரா சூப்பர்வைசர் வேணும், கலைக்கு இஷ்டம் இருந்தா அந்த சூப்பர்வைசர் வேலையை பாக்கலாம்.. இல்ல லவ் தான் பண்ணனும் வேலை பாக்க மாட்டேன் ன்னு நினைச்சாங்க ன்னா அது அவங்க இஷ்டம்"

மஞ்சுவின் கண்களுக்கு ராகுல் ஒரு கடவுள் போல தெரிந்தான். "தம்பி" என்று கண்களில் நீர் மல்க ராகுலை நன்றியாய் பார்த்து அவன் கைகளை பிடித்து நன்றி தெரிவித்து விட்டு "இனிமேல் அவ லவ் ஏதாச்சும் பேச்சு எடுத்தா அப்புறம் இருக்கு அவளுக்கு" என்றவள் ராகுலிடம் திரும்பி "தம்பி என் வேலை உங்கம்மா கொடுத்தது, இப்போ அவ வேலை நீங்க கொடுக்குறது, மொத்தத்துல உங்க குடும்பம் தான் ப்பா எங்களுக்கு ரொம்ப உதவி பண்றீங்க"

"அச்சோ ஆண்ட்டி, உங்க வேலை பத்தி நீங்க சொன்னதுக்கப்புறம் தான் நியாபகம் வருது, நீங்க இருக்குற போரூர் பிரான்ச் ல லாஸ்ட் இயர் செம்ம ப்ராஃபிட், அங்க இருக்குற எல்லாரும் உங்களை பத்தியும், உங்க ஹார்ட் ஒர்க் பத்தியும் சொன்னாங்க, ஆல்ரெடி அங்க இருக்குற மேனேஜர் "பாலா" க்கு வயசு ரொம்ப ஆகி போச்சு, அதுனால ஒரு ஏனெர்ஜெட்டிக் ஆன ஒருத்தங்களை மேனேஜர் ஆ மாத்தலாம் ன்னு பிளான். உங்களை தான் மேனேஜர் ஆக்கணும் ன்னு நானும் அம்மாவும் நினச்சு வச்சிருக்கோம். உங்களுக்கு ஓகேயா ஆண்ட்டி"  சொல்லிவிட்டு ராகுல் எழுந்து நின்றான்..

உடனே மஞ்சுவும் எழுந்து நின்றாள், ராகுலின் தேள் குணம் அறியாமல் ஆனந்தத்தில் அவள் கண்களில் நீர் சேர்ந்தது. பேச வார்த்தையில்லாமல் "தம்பி எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலப்பா" என்றாள்..

ராகுல் எதுவும் பேசாமல் மஞ்சுவின் செழிப்பான உடல் வனப்பை ஆராய்ந்தான், சேலை ஒதுங்கி அவள் வலது முலை ராகுலின் கண்ணை பறித்தது. மஞ்சுவை பார்த்து ராகுல் இரு கைகளையும் விரித்து நின்றான்..

புரியாமல் திகைத்த மஞ்சு பின்பு கள்ளம் கபடமில்லாமல், ராகுல் விரித்த கைகளுக்குள் நுழைந்து பட்டும் படாமல் அவனை கட்டி அணைத்தாள்.

ராகுலின் திட்டம் புரியாமல் குழப்பத்தில் மூழ்கி இருந்த கலையை ஏளனமாக பார்த்த ராகுல் அவளை பார்த்து கண்ணடித்து விட்டு விரிந்திருந்த தன் கைகளால் மஞ்சுவின் முதுகை சுற்றி அவன் நெஞ்சோடு மஞ்சுவை அழுத்தமாக இறுக்கினான்.. மஞ்சுவின் பழுத்த முலைகள் இரண்டும் ராகுலின் நெஞ்சை முட்ட, பாதி சொக்கிய கண்களுடன் கலையை பார்த்து சிரித்தான்..

அந்த சிரிப்பு சொன்ன பதில், இது ஆரம்பம் கூட இல்ல, ஆரம்பத்தின் சின்ன பகுதி தான் என்றது..

Thursday, June 18, 2020

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 23

பல அடுக்குகள் கொண்ட அழகான அப்பார்ட்மெண்ட்டில் இரண்டாம் அடுக்கு , ஃபிளாட் எண் 26 ன் கதவை திறந்து நடுத்தர வயது உடைய ஒரு ஆடவர் ஒருவர் கையில் காய்கறிகளை தாங்கிய வெள்ளை பாலித்தீன் பையுடன் நுழைந்தார். அந்த காய்கறிகள் நிறைந்த பாலித்தீன் பையை கூடத்தின் நடுவில் வைத்து விட்டு, வழக்கம்போல் தொலைக்காட்சி பெட்டியை ஒளிர செய்து செய்தி உலகில் மூழ்க, அவர் மனைவி காய்கறிகளை எடுத்து குளிர்சாதன பெட்டியில் வைத்து விட்டு வீட்டின் சன்னல் ஓரத்திற்கு வந்து அந்த பாலித்தீன் பையை கிடாசி விட்டாள்.

வாகங்களின் புகை, தூசி எல்லாம் நிறைந்து இருந்த சென்னையின் காற்று மண்டலம் அந்த பாலித்தீன் பையை சில தூரம் நகர்த்தி கொண்டு போக, அந்த பை மின்சார கம்பியில் தொத்திக் கொண்டு உயிருக்கு ஊசலாடியது. தன் குஞ்சிகளுக்காக உணவைத்தேடி அலைந்து கொண்டிருந்த ஒரு காகம் கண்ணில் அந்த பாலித்தீன் பையும், அதற்குள் இருந்த சில காய்ந்த வெங்காய தோல்களும் பட, காகம் அந்த மின்சார கம்பியில் அமர்ந்து அந்த வெங்காய தோல்களை கொத்தி எடுத்து பறந்தது.

காக்கையின் செயலால் கம்பியில் இருந்து நழுவிய பாலித்தீன் பை சரியாக சாலையின் நடுவில் விழுந்தது. ஏதேனும் ஒரு வாகனத்தின் சக்கரத்தில் சிக்கி மரணத்தை எதிர்பார்த்து காத்திருந்த்த அந்த பையை, TVS Excel Heavy Duty ஏற்றியது. சக்கரத்தின் மையத்தில் அது சிக்கி கந்தல் கந்தளாய் கிழிந்து மரணத்தை தழுவ, கிழிந்த அந்த பையின் ஒரு பகுதி மட்டும் சக்கரத்தில் ஆழமாக சிக்கிக் கொண்டது. சக்கரங்கள் சுழலும் போது அந்த கிழிந்த துண்டு கீச் கீச் என்ற மரண ஓலத்தை இடைவிடாமல் எழுப்பிக் கொண்டிருந்தது.

அந்த இரு சக்கர வாகனமானது ஒரு ஓரத்தில் நிறுத்தப்பட, அதனை ஒட்டி பயணித்த இன்னொரு இருசக்கர வாகனமும் கூடவே நின்றது. அந்த இரண்டு வாகனமும் கிஷோர், ராம் என்ற நாமங்கள் கொண்ட இரண்டு இளைஞர்களால் ஓட்டப்பட அவர்கள் பின்னால் கலை, வனிதா என்ற நாமங்கள் கொண்ட இரண்டு இளைஞிகள் அமர்ந்து வந்திருந்தனர்..

கிஷோர்: ச்ச்சா!!! இருக்குற டென்ஷன் பத்தாது ன்னு இது வேற ஒன்னு..

ராம்: என்னாச்சுன்னே?? எதுக்கு நிறுத்திட்ட??

கிஷோர்: டயர் ல பாலித்தீன் கவர் சிக்கிக்கிருச்சு டா.. என்று அதை வெளியில் எடுத்துப் போட்டான்.

அதற்குள் கலை சில அடிகள் நகர்ந்து ஒரு வேப்ப மரத்தினடியில் நிழலில் நின்று, மேலே மரக்கிளை இடுக்கில் இருந்த ஒரு காக்கை கூடை வெறுமென வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். அவள் நினைவுகள் எங்கோ போய்க்கொண்டிருக்க, "கலை போலாம் வாடி", "ஏன் அண்ணி அங்கேயே நிக்குறீங்க? வாங்க போலாம்", "கலை அக்கா வாங்க, அத்தை இந்நேரம் பிரியாணி ரெடி பண்ணி வச்சிருப்பாங்க, அது ஆறிப்போறதுக்குள்ள போய் சாப்பிடுவோம் வாங்க" என்று கிஷோர், ராம், வனிதா குரல்கள் மாறி மாறி ஒலித்தது. அவளின் செவியின் ஆரம்பத்தை எட்டிய குரல்கள் அனைத்தும் மூளைக்குள் செல்லாமல் மறைந்து போக, கலை அந்த காக்கை கூட்டையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

கலை அருகில் வந்த கிஷோர் அவள் தோளை பிடித்து உலுக்கினான்..

"என்னடா?"

"போலாம் டி.. அம்மாவும், அப்பாவும் வெய்ட் பண்ணுவாங்க"

"உடனே போகணுமா டா, எனக்கு ரொம்ப அப்செட் ஆ இருக்கு.. முத தடவ மாமா, அத்தை பாக்கும் போது கொஞ்சமாச்சும் சிரிச்ச மூஞ்சியோட இருக்க வேண்டாமா டா"

ஆதரவாக அவள் தோளை பிடித்த கிஷோர் தன்னோடு அனைத்து "இப்போ அப்செட் ஆகுற அளவு பெருசா ஒன்னும் நடந்துடல டி. அவன் என் சட்டையை பிடிச்சான் நீ அடிச்ச. அவ்ளோதான் அது அங்கேயே முடிஞ்சு போச்சு. நீ அதையே நினைச்சிட்டு இருக்காத"

"அவ்ளோ ஈஸியா முடிஞ்சு போகுற மாதிரி எனக்கு தோணல டா, இப்போ தான் ஆரம்பிச்சு இருக்கு"

"அண்ணி, இப்போ தான் ஆரம்பிக்குறதாவே இருக்கட்டும், கூட நாங்க இருக்கும் போது நீங்க எதுக்கு கவலை படணும். ஜாலியா இருங்க அண்ணி"

சினேகமாக ராமை பார்த்து புன்னகைத்த கலை "இல்ல தம்பி, என்னோட வேலை, எங்கம்மாவோட வேலை எல்லாமே அவங்க குடும்பத்தை நம்பி தான் இருந்துச்சு, இப்போ அந்த வேலை போச்சுன்னா நாங்க என்ன பண்றது ன்னு தெரியல.. எனக்கு கோவம் வந்தப்போ இது எதுவுமே என் மண்டைக்கு உறைக்கல"

"உங்கம்மாவோட வேலையும் அவங்க குடும்பத்தை நம்பி இருக்குன்னு ஏன் சொல்றீங்க அண்ணி?"

"அவங்களோட மரகதம் டிபார்ட்மென்ட் ஸ்டோர் ல தான் ப்பா எங்க அம்மா வேலை பாக்குறாங்க"

"எனக்கு தெரிஞ்சவங்க கூட அங்க" என்று ராம் சொல்லி முடிப்பதற்குள் கிஷோர் குறுக்கிட்டு "டேய் கொஞ்சம் நேரம் அமைதியா இரு" என்றான்.

கலை மறுபடியும் அந்த மரக்கிளையில் இருந்த காக்கை கூட்டை பார்க்க அதில் காகம் வாயில் வெங்காய தோல்களுடன் வந்து உக்கார்ந்து தன் குஞ்சுகளுக்கு ஊட்டியது..

அதைப்பார்த்த கலையின் மனம் இறுக்கத்தில் இருந்து விடுபட்டு, அவள் முகத்தில் சிறுது புன்னகை பூத்தது..

அவள் கண்கள் சென்ற திசைக்கு அவன் கண்களும் செல்ல, அவனும் அதில் மயங்கி "அழகா இருக்குல்ல" என்றான்.

"ஆமா டா ரொம்ப அழகா இருக்கு.. சரி வா போலாம்"

இரு வண்டிகளும் ஒன்றாக பயணிக்க, பின்னால் உட்கார்ந்திருந்த கலையும் வனிதாவும் கதைகள் பேசிக்கொண்டும், அவர்களது மார்பகங்களை காதலனின் முதுகில் இதமாக அழுத்திக் கொண்டும் வந்தனர்.

சக்கரங்கள் சுழல, நிமிடங்கள் நகர, இரு வண்டிகளும் கிஷோரின் வீட்டை வந்தடைந்தது.. வாசலை நெருங்கியதும் பிரியாணி வாசம் மூக்கை துளைத்தது. வீட்டுக்குள் காலடி எடுத்து வைத்ததும் கிஷோரின் அப்பாவும் அம்மாவும் கலையை ஆஹா ஓஹோ என்று கவனிக்க கலை மெய் சிலிர்த்து போனாள். இத்தனை அன்புக்கும் பாசத்துக்கும் நான் தகுதி ஆனவள் தானா? கிஷோரின் அளவில்லா காதலுக்கு நான் தகுதி ஆனவள் தானா? என அவள் மனம் கேள்வி எழுப்பியது. 

தகுதி இல்ல எனக்கு, கண்டிப்பா இல்ல, இவ்ளோ பாசத்துக்கு நான் தகுதியானவ கிடையாது.. என்னதான் உடம்பு மனசு ன்னு பேசுனாலும், அதை வெளிய சொன்னா ஊரும் உலகமும் எனக்கு என்ன பேரு கொடுக்கும் ன்னு நல்லா தெரியும்.. எல்லாம் தெரிஞ்சும் கிஷோர் என்னை மனசார விரும்புறான்.. ஆனா எவ்ளோ நாளு ன்னு சொல்ல முடியாது.. மனுசனோட மனசு குரங்கை விட மோசம், காலப்போக்குல அவன் என்னை வெறுக்க ஆரம்பிச்சா?? அதுக்கு பதில் என்கிட்டே இல்ல.. நல்ல வசதியான வாழ்க்கைக்காக உடம்பை வளச்சு கொடுத்து போறது பெரிய முட்டாள் தனம் ன்னு இவங்களோட பாசம் தோண வைக்குது. இவங்களோட இந்த பாசத்துக்கு முன்னாடி வசதியான வாழ்க்கை ஈடாகுமா? 

நாகராஜன்: கலை ஏன் மா பிரியாணி ய சாப்பிடாம எதையோ யோசிக்கிற? என்ன உங்க வீட்டுல சம்மதிக்க மாட்டாங்களோ ன்னு பயப்படுறியா? அந்த கவலை எல்லாம் எங்க பக்கம் விட்டுடு. நாங்க பாத்துக்குறோம்.. இல்ல என் பொண்டாட்டி பிரியாணி நல்லா இல்லையா?

கலை: ஐயோ இல்ல அங்கிள், பிரியாணி சூப்பரா இருக்கு..

கிஷோர் அம்மா: அதெல்லாம் கலை விரும்பி சாப்பிடுறா, உங்களுக்கு என் சமையலை நொட்டம் சொல்லி சாப்பிட்டா தான் உள்ள இறங்கும்.. டேய் கிஷோர் பேருக்கேத்த மாதிரியே பொண்ணு நல்ல கலையா அழகா இருக்குறா டா? பரவால்ல பொண்ணு தேடுற சிரமத்தை எங்களுக்கு கொடுக்காம நீயே பாத்துக்கிட்ட.. நாங்க பாத்திருந்தா கூட இவ்ளோ அழகா அம்சமா பாத்திருக்க முடியாது.. 

கலை வெட்கப்பட்டு குனிந்து கொண்டு தலை நிமிராமல் சாப்பிட்டு முடித்தாள். 

மொட்டைமாடியில் மர நிழலில் சுவர் ஓரத்தில் கலை தனியாக உட்கார்ந்திருந்தாள். 

அமைதியாக வந்த கிஷோர் பின்னாலிருந்து அவள் இடுப்பில் கை கோர்த்து அவள் முதுகில் முத்தமிட்டான்.. 

"என்னடி இங்க வந்து தனியா உக்காந்திட்டு இருக்குற"

திரும்பிய கலையின் கண்களில் நீர் கோர்த்து இருந்தது. "கிஷோர் நிஜமாவே நான் வேணுமா டா உனக்கு, நான் உனக்கு ஒர்த் யே இல்ல டா"

"ஹே என்னாச்சு இப்போ உனக்கு, லூசு மாதிரி பேசுற. உனக்கு பிடிக்காத மாதிரி நாங்க ஏதாச்சும் நடந்துக்கிட்டோமா?"

"போடா!! நான் சொல்றது கூட புரிஞ்சுக்காத அளவு வெகுளியா இருக்குற"

"இல்ல டி நான் வெகுளி ன்னு சொல்றது விட ஏமாளி ன்னு சொல்லலாம். அப்புடிதான் எல்லாரும் என்னை பத்தி நினைக்கிறாங்க.. என் தம்பி கூட அப்டி தான் நினைக்கிறான், ராகுல் விசயத்துல அவன் தலகிடாம இருந்தா இந்நேரம் எந்த பிரச்னையும் வந்துருக்காது.. அதனால நான் தான் சொல்லணும், நான் உனக்கு ஒர்த் இல்ல ன்னு"

"போடா லூசு!! உன் அருமை உனக்கும் தெரியல, உன்னை சுத்தி இருக்கிறவங்களுக்கும் தெரியல.. ஊரு என்ன வேணா சொல்லலாம் டா, ஏமாளி, அம்மாஞ்சி, பேக்கு, கையாளாகாதவன் ன்னு சொல்லுவாங்க,, ஆனா என்னை பொறுத்த வரைக்கும் நீ பரிசுத்தமானவன் டா, உள்ளத்துல அழுக்கு இல்லாதவன் டா.. அது போக முக்கியமா உன்னோட, உன் குடும்பத்தோட பாசத்தால என்னோட விடாப்பிடியான கொள்கையே விட்டுடலாம் ன்னு இருக்கேன் டா"

கலையின் மனதில் அவளின் உடல் கிஷோருக்கு மட்டுமே என முடிவெடுத்து அதை அவனிடம் சொல்ல இருந்தாள்..

"உனக்கு லவ் அதிகம் ஆகிருச்சு ன்னு நினைக்குறேன், அதான் என்னென்னமோ சொல்ற, சரி அது என்ன விடாப்பிடியான கொள்கை?"

அவள் சொல்ல வாயெடுக்குமுன் அவள் மொபைலில் ஒரு மெசேஜ் வந்தது.. அதை பார்த்தவுடன் அவள் முகத்தில் இருந்த கலை காணாமல் போனது..

"என்னாச்சு டி, என்ன மெசேஜ் அது?"

"சேலரி மெசேஜ் டா, சம்பளம் போட்ருக்காங்க"

"சரி அதுக்கு ஏன் டி மூஞ்சி டல்லா ஆகுது"

"கிஷோர், இன்னும் ஒரு வாரம் அப்புறம் தான் சம்பள நாள் வருது, இப்போ எனக்கு வந்தது செட்டில்மென்ட் டா, சுபர்ணா அக்கா என்னை வேலை ல இருந்து எடுத்துட்டாங்க டா, என்னோட அம்மா ட்ட நான் சொல்றது, இதுல அவங்க வேலை இருக்குமா ன்னு கூட தெரியல"

"கலை இது பத்தி எதுவும் இப்போ நினச்சு மனச கொளப்ப வேண்டாம், என் குடும்பம் மொத்தமும் இருக்கிறோம் ல, இவ்ளோ ஏன் வனிதா வோட அப்பா கொஞ்சம் பெரிய ஆள் தான், அவர் கொஞ்சம் ஹெல்ப் பண்ணுவாரு.. இப்போ வா நான் உன் வீட்டுல உன்னை ட்ராப் பண்ணிடுறேன்" 

"உடனே என்ன அவசரம், சாயந்திரம் வரைக்கும் இருந்துட்டு போ" என்ற கிஷோரின் அம்மாவின் அன்பு கட்டளையை ஒரு வழியாக சமாளித்து கலையின் வீட்டிற்கு இருவரும் வந்து கதவை திறக்க அங்கே ராகுல் கலையின் அம்மா வுடன் சிரித்து பேசிக் கொண்டிருந்தான்.

Friday, June 12, 2020

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 22

ஒரு சிகப்பு கம்பிளி போர்வை தரையில் அழகாக விரிக்கப்பட்டு அதில் நால்வர் வட்டமாக உட்கார்ந்திருந்தனர். அவர்களுக்கு நடுவில் சீட்டுக்கட்டு அட்டைகள் சிதறி கிடக்க, அதற்கு நடுவிலிருந்த சீட்டுக்கட்டிலிருந்து ஒரு அட்டையை எடுத்த நாகராஜன் மற்றொரு அட்டையை தரையை பார்த்த மாதிரி கவுத்தி வைத்து விட்டு "யேய்ய்!!!!! ரம்மி அடிச்சிருச்சு தொடர்ந்து அஞ்சாவது தடவையா" என்று தான் அழகாக அடுக்கி வைத்திருந்த 13 அட்டைகளையும் தரையில் மற்றவர்கள் பார்வைக்காக வைத்தார்..

"ஹையோ போங்க!!! ச்சா!! இன்னும் ஒரு கார்டு சரியா வந்திருந்துச்சுன்னா நான் முடிச்சுருப்பேன்" என்று சலிப்பாக சொன்னாள் கிஷோரின் அம்மா..

"பரவால்ல விடுமா.. இன்னைக்கு நாள் அப்பாவோடையது ன்னு நினைக்குறேன் அதான் வரிசையா ஜெயிச்சுட்டே இருக்காரு. நாமளாச்சும் பரவால்ல ம்மா, நீ ஒரு தடவ நான் ரெண்டு தடவ ஜெயிச்சுருக்கோம்.. ஆனா அண்ணன் விளையாண்ட எல்லா தடவையும் தோத்துட்டு தான் இருக்கிறான்.. ஆனாலும் பல்ல காட்டிட்டே இருக்குறான் பாரு" என்றான் ராம்..

"டேய் என்னடா கிஷோர், நானும் பாத்துட்டு தான் இருக்கேன், நேத்து நைட்டு வந்ததுல இருந்து ஏதோ சிரிச்சுட்டே இருக்குற, என்னன்னு சொன்னா நாங்களும் சிரிப்போம் ல" என்று சிதறி கிடந்த அட்டைகளை ஒன்றாக அடுக்கிக் கொண்டே கேட்டாள் கிஷோரின் அம்மா.

கிஷோர்: ஒரு சந்தோசமான விஷயம் அது.. சொல்லிடவா

நாகராஜன்: டேய் ஸீன் போடாம சொல்லு டா

"கலை" என்று சொல்லிவிட்டு உதட்டில் சிரிப்புடன் மூவர் கண்களையும் பார்த்து சற்று இடைவெளி விட்டான் கிஷோர்.. மூவரும் ஆர்வமாக கிஷோரின் உதட்டையே பார்க்க "ஓகே சொல்லிட்டா" என்றான்..

மூவரும் யேய்ய்!!!!!!!!! என்று ஆனந்தமாக கத்த, ராம் கீழே கிடந்த அட்டைகளை அள்ளி மேலே பறக்க விட்டான், கூடவே கிஷோரின் அம்மாவும் அப்பாவும் உடன் சேர்ந்து அட்டைகளை மேலே அள்ளி எரிந்து அமர்க்களப் படுத்தினர்..

"யே தங்கம்!! இத நீ நேத்து நைட்டே சொல்லிருக்கலாம் ல டா.. எங்க கிட்ட சொல்றதுக்கு நல்ல நேரம் பாத்துக்கிட்டு இருந்தியாக்கோம்" என்று கனிவாக கேட்டாள் கிஷோரின் அம்மா..

"இல்லமா!! நைட்டு வீட்டுக்கு வந்த உடனே அவகிட்ட இருந்து மெசேஜ், அப்போ போன் கைல எடுத்தேன், காலங்காத்தால 3 மணிக்கு தள்ளி வச்சேன்.. சரி அதான் இப்போ சொல்லிட்டேன் ல, உங்க எல்லாருக்கும் ஓகே தான?"

"பாருங்கப்பா அண்ணன் அப்பாவி ன்னு நாம நினைச்சுட்டு இருக்கோம், ஆனா அவன் அமைதியா என்ன பண்ணிட்டு இருக்கான் பாத்திங்களா?" என்றான் ராம் ஏதோ தான் ரொம்ப யோக்கியம் என்பது மாதிரி.. அதையே பார்வையால் கிஷோர் அவனுக்கு சொல்ல அமைதியாக தலையை திருப்பிக் கொண்டான்..

"சும்மா இருடா ராம், இப்போ தான் அவனே ஒரு பொண்ணை பாத்து பிடிச்சு போயி இவ்ளோ தூரம் கொண்டு வந்திருக்கான்.. அது நினச்சு சந்தோசப்படு" என்று கிஷோரை விட்டுக் கொடுக்காமல் பேசினார் நாகராஜன்..

"சரி நீங்கலாம் சும்மா இருங்க.. டேய், கலையை எப்போடா கூட்டி வரப்போற வீட்டுக்கு.. இன்னைக்கே கூட்டி வாடா" என்று ஆசையாக கேட்டாள் கிஷோரின் அம்மா..

"இல்லமா!! இன்னைக்கு அவளுக்கு வேலை இருக்கு.. நாளைக்கு வரேன் ன்னு சொல்லி இருக்கா"

"அடப்போடா வேலையாம் வேலை.. இப்போ ஒழுங்கா போய் கூட்டி வா, நான் பிரியாணி சமைச்சு வைக்கிறேன், டேய் ராம் நீயும் கூடவே போ.. அது என்ன கடலையா?? ஆஹ் அது தான் இவன் போட்டுட்டு இருப்பான். நீ கூடவே போய் கூட்டி வந்துரு ரெண்டு பேரையும்" என்றால் கிஷோர் அம்மா..

அம்மாவின் அன்பு கட்டளைக்கு மறுப்பு தெரிவிக்க முடியாமல் கிஷோரும் ராமும் இரு வண்டிகளில் வேளச்சேரி ஃபீனிக்ஸ் மார்க்கெட் சிட்டிக்குள் நுழைந்தனர். அடுத்து சுத்தி முத்தி வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டே அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடத்தில் இருவரும் கடைக்குள் நுழைந்தனர்.. 

கிஷோரை எளிதாக அடையாளம் கண்ட சுபர்ணா அவனை பார்த்து "ஹேய் கிஷோர்" என்று கையை காட்டினாள்..

கிஷோரும் மகிழ்ச்சியாக அவளிடம் கையை காட்டி "ஹாய்" என்று சொல்வதற்கு வாய் எடுக்கும் முன்பே ராம் சுபர்ணாவிடம் சென்றிருந்தான்..

"ஹாய் அண்ணி!! முதல்ல உங்களுக்கு கங்கிராட்ஸ்!! எங்க அண்ணன் மாதிரி ஒரு நல்ல பையனை வாழ்க்கை துணையா தேர்ந்தெடுத்ததுக்கு.. அண்ணன் எங்கள்ட்ட எல்லாம் சொல்லிட்டான்.. சரி வாங்க வீட்டுக்கு போவோம்.. அம்மா உங்களை கூப்பிட்டாங்க" என்று கடகடவென ராம் பேசி முடிக்க, கிஷோர் "ஐயையோ" என திருதிருவென முழிக்க, குறும்பு எண்ணங்கள் நிறைய கொண்ட சுபர்ணா அவள் பங்குக்கு கிஷோரை வம்பு செய்ய முடிவெடுத்தாள்...

"என்ன கிஷோர் அதுக்குள்ள நம்ம லவ் பத்தி உங்க வீட்டுல சொல்லிட்டியா.. ஒரு ஆறு மாசம் திணற திணற லவ் பண்ணிட்டு அதுக்கப்புறம் வீட்டுல சொல்றதா தான டா நம்ம பிளான்.. அவசரப்பட்டு சொல்லிட்ட.. இப்போ பாரு அவங்க நமக்கு உடனே கல்யாணம் பண்ணி வச்சுருவாங்க" என்று கொள்ளை அழகுடன் கொஞ்சலாக சொன்னாள்..

கலையின் மேல் கண்மூடித்தனமாக காதல் கொண்ட கிஷோர் மனதில் சின்ன சபலம் வந்தது. "ப்பா என்ன அழகா கொஞ்சிக்கிட்டே சொல்றா, நிஜமாவே இவளும் நானும் லவ் பண்ணிருந்தா.. ஸ்ஸ்ஸ் நினைக்கும் போதே கிளுகிளு ன்னு இருக்கே" என்று மனதில் எண்ணம் தோன்ற உடனே அதை புறந்தள்ளி "ஹையோ என்ன சுபர்ணா அவன் தான் தெரியாம பேசுனா, நீங்களும் கூட சேர்ந்து கிண்டல் பண்றீங்க" என்றான்..

"என்னது சுபர்ணா வா??? அண்ணி பேரு கலை ன்னு தான சொன்ன" என்று கிஷோரை பார்த்து ராம்  கேட்டான்..

"பின்ன பிரண்ட்ஸ் பிரண்ட்ஸ் ன்னு சொல்லிட்டு சைடு கேப் ல லவ் பண்ணிருக்கீங்க.. என்கிட்டே ஒரு வார்த்தை கூட சொல்லலைல.. அதான் சும்மா ஃபன்" என்று கிஷோரை பார்த்து கண்ணடித்து சொன்னவள், ராமிடம் திரும்பி "நீங்க தேடி வந்த கலை அங்க இருக்காங்க" என்று தனக்கு இடப்புறமாக கை காட்டினாள்..

கிஷோரும் ராமும் ஒன்றாக திரும்பி பார்க்க, சற்று முன் நடந்த குழப்பங்களை சிரித்த முகத்துடன் கலை ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள்.

"அண்ணா, அண்ணி ரொம்ப ஹோம்லியா அழகா இருக்காங்க" என்று சொல்லிவிட்டு கலையிடம் சென்று "ஹாய் அண்ணி" என்று கை நீட்டினான்..

பதிலுக்கு கை கொடுக்காமல், இரு கைகளையும் மார்புக்கு நேராக தூக்கி இரு கைகளையும் கூப்பி "வணக்கம் பா" என்றாள்.. 

"அட அட என்ன ஒரு பண்பு அடக்கம்" என்று ராம் அதிசயிக்க, "நேற்று கடற்கரையில் தன் கண் முன்னே, இன்னொருவனுக்கு மார்பை கசக்க கொடுத்தவள் இவள் தானா?" என்று கிஷோர் அதிசயித்துப் போனான்..

சந்தோசம் அதிகம் வரும்பொழுது கூடவே துக்கமும் வரும் என்பார்கள்.. அந்த கூற்றை உண்மைப்படுத்தும் வகையில் கடை வாசலில் ராகுல் வந்து நின்றான்.. வழக்கம் போல் செல்வ செழிப்பான தோரணையுடன்..

ராகுலை பார்த்ததும் "ஹாய் மச்சி" என்றான் கிஷோர்.. அவனிடம் "ஹே டியூட்!!" என்று சொல்லிவிட்டு சுபர்ணாவிடம் திரும்பி ஏதோ பேசிக் கொண்டிருந்தான்.. 

கோவமாக கிஷோரின் இடுப்பில் கிள்ளிய கலை "அவன் உன்கிட்ட இப்போ ஹாய் கேட்டானா? எதுக்கு வாலண்டியரா போய் பேசுற அந்த பணக்கார திமிரு பிடிச்சவன் கிட்ட.. எங்க உனக்கு மரியாதை கிடைக்குதோ அங்க தான்  நீ பேசணும்" என்றாள்..

"ஹே அவன் அப்டி இல்ல டி" என்று சொல்ல கலை மேலும் முறைப்பதை கண்டு "சரி ஓகே" என்றான்..

ராகுல் 2 நிமிடம் சுபர்ணாவிடம் பேசி விட்டு கிஷோர் அருகில் வந்தான்.. "டியூட் என்ன லவ் ஆ சொல்லவே இல்ல.. எப்போ இருந்து.. சுபர்ணா சொல்லி தான் நான் தெரிஞ்சுக்கணுமா?"

"இல்ல மச்சி நேத்துல இருந்து தான்" 

"ஓஹ் நைஸ் டியூட்" என்று அவன் தோளில் தட்டிவிட்டு "நான் தான் அன்னைக்கே சொன்னேன் ல.. உன் ஸ்டேட்டஸ் க்கு செட் ஆகும் ன்னு" என்று சொல்ல..

"ஹே சும்மா இருடா லூசு" என்று சுபர்ணா அவன் கையை கிள்ள.. கலை ராகுலிடம் கோபமாக கேட்டாள்.. "என்ன ஸ்டேட்டஸ்  ஆ!!"

"ஹே ஹே சில் சில்.. That came out wrong.. I didn't mean it" என்று மழுப்பினான்.. 

சூழ்நிலை ஒருமாதிரி இறுக்கமாக செல்ல, பேச்சை மாற்ற நினைத்த கிஷோர், "மச்சி இது என்னோட தம்பி ராம்"

ராகுல்: (சின்ன சிரிப்புடன்) ஹாய்

"ராம் இது என்னோட Colleague.." என்று சொல்லிவிட்டு "பேரு.." என்று சொல்கையில் "டேய் ராம்.." குயில் போன்ற குரலில் கோவமான சத்தம் கேட்டது. அனைவரும் திரும்பி பார்க்க அங்கே ராமின் காதலி வனிதா நின்றிருந்தாள்..

ராம்: வனிதா இங்க எப்படி வந்த, நான் இங்க இருக்குறது உனக்கு எப்படி தெரியும்..

வனிதா: இங்க மட்டும் இல்ல, நீ எங்க  இருந்தாலும் எனக்கு தெரியும்.. (முதல்ல ராம் மொபைல்ல இருந்து Find My Device ல இருந்து வனிதா மெயில் ஐடி யை ரிமூவ் பண்ணனும் என்று கிஷோர் மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டான்) முந்தாநேத்து நைட்டு நீ எங்க இருந்த ன்னு என்கிட்டே ஒரு கதை சொன்னில்ல.. மரகதம் மார்க்கெட், ராகுல் ன்னு திமிரு பிடிச்ச பையன், நீ  பாத்த CID வேலை ன்னு பெரிய கதை சொன்னியே.. அதுல எனக்கு சுத்தமா நம்பிக்கை இல்ல,. அதான் அத்தான் கிட்ட கேட்டு போக வந்தேன்.. உங்க வீட்டுக்கு வந்து அத்தை முன்னாடி கேக்குறது எனக்கு பிடிக்கல.. அதான் இங்கயே வந்துட்டேன்..

கிஷோருக்கு பக்கென்று ஆனது.. "அடப்பாவி இவன் என்ன சொல்லி வச்சிருக்கான் ன்னு தெரியலையே.. வனிதா என்னடா ன்னா இங்கயே வந்து ராகுல் இருக்கும் போதே அவனை பத்தி பேசுறா" என்று அவன் பீதி அடைய "வனிதா இங்க வேண்டாம், வெளிய போயி பேசிக்கலாம் ம்மா" என்றான்..

வனிதா வாயிலிருந்து வந்த "மரகதம் மார்க்கெட், ராகுல் ன்னு திமிரு பிடிச்ச பையன்" வார்த்தைகள் ராகுலின் காதுகளில் துல்லியமாக விழுந்து அவனுக்குள் ஒரு கொதிப்பை ஏற்படுத்த கிஷோரின் மேல் அனல் கக்கும் பார்வையை வீசினான். மற்றொரு பக்கம் கலையும், சுபர்ணாவும்  இங்கே என்ன நடக்கிறது என்று புரியாமல் "கிஷோர், ராம், வனிதா" மூவரையும் மாறி மாறி பார்த்தனர்..

அதே அனல் கக்கும் பார்வையுடன் கிஷோரை பார்த்த ராகுல் அவனிடம் "டியூட் சிஸ்டர் ஏதோ சொல்ல வர்றாங்க.. ஏன் தடுக்குற" என்று சொல்லிவிட்டு வனிதா விடம் திரும்பி "சிஸ்டர் நீங்க கேளுங்க" என்றான்..

"இல்ல ப்ரோ, எங்க அண்ணனுக்கு ராகுல் ன்னு ஒரு பிரண்ட் இருக்கான்.. அவன்..." என்று ராம் இடைபுகுந்து ராகுலிடம் சொல்ல, அதற்க்கு மேல் பேசாமல் ராமை தடுத்து நிறுத்திய கிஷோர் "தம்பி சும்மா இரு, நாம வீட்டுக்கு போயி பேசிப்போம்" என்றான்..

"கிஷோர் அவங்க தான் ஏதோ சொல்ல வர்றாங்க ல.. Let them speak, don't interrupt again" என்று சொல்லிவிட்டு ராமிடம் திரும்பி "அந்த ராகுலுக்கு என்ன ப்ரோ"

"அந்த ராகுல் ங்கிறவன் பணக்கார திமிரு பிடிச்ச ஒண்ணா நம்பர் பொருக்கி பையன், பொம்பள பைத்தியம் பிடிச்சவன் ப்ரோ, உலகத்துல இருக்குற எல்லா கெட்ட வார்த்தைக்கும் பொருத்தமான ஆளுனா அவன் தான்.. இங்க பொண்ணுங்க இருக்காங்க ன்னு பாக்குறேன் ப்ரோ.. இல்லேன்னா அவனை பத்தி வேற லெவெல்ல சொல்லிருப்பேன்.. எங்க அண்ணன் விவரம் தெரியாம அவன் கூட பிரண்ட்ஷிப் வச்சிருக்கான்.. வாட்ச் ரிப்பேர் பண்றது அது பண்றது இது பண்றது ஒன்னு ஒன்னுக்கும் என்னோட அண்ணனை வேலைக்காரன் மாதிரி யூஸ் பண்ணிருக்கான்.. முந்தாநேத்து அவனை பத்தி விசாரிக்க போனேன், ஆனா சரக்கடிச்சு இருந்துருக்கேன் ன்னு இவ நினைச்சுக்கிட்டு என்கூட சண்டைக்கு வர்றா" என்று ராகுலை பத்தி ராகுலிடமே சொல்லி முடித்தான்..

ராகுலுக்கு மூக்கில் இருந்து புகை மட்டும் தான் வரவில்லை, கோவத்தின் உச்சத்தில் இருந்தான்.. கலைக்கும் சுபர்ணாவுக்கும் என்ன நடந்திருக்கும் என்று ஏதோ ஓரளவு புரிந்து, அடுத்த நடக்க போகும் பிரளயத்தை எண்ணி சற்று அச்சம் வந்தது.. இருந்தாலும் கலையின் மனதுக்குள் ஒரு ஓரத்தில் சந்தோசம், அவள் மனதில் ராகுலை பற்றி நினைத்திருந்த வார்த்தைகள் அனைத்தையும் ராம் கொட்டி விட்டது..

கிஷோர் செய்வதறியாது திகைத்து போய் ராகுல் கண்களை நேருக்கு நேர் காண முடியாமல் வேறு பக்கம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். பதற்றத்தில் அவன் தொண்டையில் எச்சில் வற்றிப் போனது..

ராகுலின் முழு குணத்தையும், சூழ்நிலையின் உக்கிரத்தையும் புரிந்த சுபர்ணா "கிஷோர் தயவு செஞ்சு எல்லாரையும் இங்க இருந்து கூட்டிட்டு போ" என்று சொல்லிவிட்டு ராகுலின் அருகில் சென்று "ராகுல் அவங்க அப்டி மீன் பண்ணிருக்க மாட்டாங்க டா, நீ டென்ஷன் ஆகாத, இத அப்படியே விற்று, நீ கீழ போய் இரு நான் வரேன்" என்று அவன் கையை பிடித்துக் கொண்டு கனிவாக சொன்னாள்.. அவளுக்குள் ஒரு நப்பாசை போல், ராகுல் இதை அப்படியே  விட்டுவிடுவான் என்று..

இவ்வளவு அருகில் நின்றது வேறு யாருமல்ல சாட்ஷாத் ராகுல் தான் என்ற உண்மை புலப்பட ராமும் வனிதாவும் ஸ்தம்பித்து போயினர்.. ராகுலுக்கு பயந்தவன் அல்ல ராம், இருந்தாலும் அண்ணனை இப்படி ஒரு இக்கட்டான சூழ்நிலையில் தள்ளி விட்டதை எண்ணி வருத்தம் கொண்டான்..

சுபர்ணா வின் கட்டளையை பின்பற்றுவதில் இருந்து கிஷோருக்கு வேறேதும் சிறப்பான வழி எதுவும் தென்படவில்லை. அவன் அங்கிருந்து நகல முற்பட, ராகுல் தன் கையை நீட்டி கிஷோருக்கு அணை போட்டான்.. 

பக்கா கிளாஸ் ஆக மட்டுமே ராகுலை பார்த்த கிஷோர் அன்று தான் தரை லோக்கல் ஆக பார்த்தான்.. 

ராகுல்: ஓத்தா நில்லுடா.. என்கிட்ட பம்மி பம்மி பேசிட்டு, வெளிய போயி இப்படி தான் ஓலு ஓக்கிறயா??

காதல் சுரப்பி கலைக்குள் வேகமாக சுரக்க, அவளால் அந்நியன் ஒருவன் கிஷோரை திட்டுவதை ஏற்க முடியவில்லை.. ராகுல் எவ்வளவு மோசமானவன் என தெரிந்தும் அவனை எதிர்க்க துணிந்தாள்..

"hey mind your words, take your filthy hand of him, let him go"

"ஹே நான் உன்கிட்ட பேசல டி.. பிச்சைக்காரி.. நான் வாங்கி கொடுத்த வேலைல தான் உன் பொழப்பே ஓடுது.. மூடிட்டு ஒதுங்கி நில்லு.. என்கிட்ட வச்சுக்கிட்ட உன் வாழ்க்கை முழுக்க மறக்க முடியாத மாதிரி செஞ்சுருவேன்"

"ராகுல் இதான் லிமிட்.. கலையை பத்தி மரியாதை இல்லாம பேசாத" என்று கலைக்காக ராகுலை எதிர்த்தான் கிஷோர்..

"ஒம்மாள.. என்னடா லிமிட்" என்றவன் கிஷோரின் நெஞ்சு சட்டையை பிடித்து அவனை இழுத்தான்.. 

அவ்வளவு தான் பொளாஆஆஆர் என்ற சத்தம் தான் அந்த கடையை நிறைத்தது. கிஷோர் அப்படியே உறைந்து போனான்.. சுபர்ணா வாயை இரு கைகளால் பொத்திக் கொண்டு சிலையாகிப் போனாள்..

ராகுலுக்கு சில வினாடிகள் உலகமே இருளாகிப் போனது, தலையில் பொறி கலங்கியது.. என்ன நடந்தது என்று அவனால் சில வினாடிகள் யூகிக்க முடியவில்லை.. 

காரணம் ராகுலின் கன்னத்தில் கலை கொடுத்த அரை.. ராகுலின் கைகள் இன்னும் கிஷோரின் நெஞ்சு சட்டையை பிடித்திருக்க "கையை எடுடா நாயே" என்று முதல் அரையை மிஞ்சும் வகையில் இரண்டாவதாக ஒரு அரை ராகுலின் கன்னத்தில் விழுந்தது..

கிஷோரின் சட்டையில் இருந்து கையை எடுத்த ராகுல் முகத்தில் எந்த ஒரு பாவனையும் காட்டாமல் அமைதியாக இருந்தான்..

கலை அவள் வாழ்க்கையில் அடுத்து வரப்போகும் பாதிப்புகளை அறிந்திராமல் கிஷோர், ராம், வனிதாவை அழைத்துக் கொண்டு அங்கிருந்து கிளம்பினாள்..