தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 32

 கலை கண் விழிக்கும் பொது அவள் தலை கிஷோரின் மடியில் இருந்தது.. ஆழ்ந்த உறக்கத்திலிருந்து விடுபட்டவள் சிரமப்பட்டது இமைகளை விரித்ததும் கிஷோர் உதட்டில் புன்னகையுடன் அவளை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.. அவன் முகம் அவள் முகத்தை நெருங்கி வந்து கொண்டிருந்தது.. அவள் நெற்றியில் உதடுகளை பதித்து எடுத்தான்.. பின் அவள் உதடுகளுக்கு தாவி மென்மையான முத்தத்தை இட்டு நிமிர்ந்தான்..

கண் விழித்ததும் கிஷோரின் காதல் முகமும், அவன் கொடுத்த முத்தங்களும் மனதில் இருந்த பாரங்களை தூக்கி எரிந்து இனிமையை தூவி விட முகத்தில் மகிழ்ச்சியுடன் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தாள் கலை..

கலை: (குரலில் தூக்க கலக்கத்துடன்) ரொம்ப நேரம் தூங்கிட்டேனா டா?

கிஷோர்: என்னோட மடில நீ தலை வச்சு தூங்கும் போது, இன்னும் கொஞ்சம் நேரம் தூங்குனா நல்லா இருக்குமே ன்னு தான் தோணுது..

அவனை பார்த்து சிரித்து விட்டு மறுபடியும் அவன் மடியில் தலை சாய்த்தாள்..

கலை: (அவன் கண்களை காதலாக பார்த்துக்கொண்டு) எப்பவும் இப்படியே இருப்பியா டா?

கிஷோர்: மாட்டேன்..

கலை: (கோவத்துடன்) மாட்டியா?

கிஷோர்: ஆமா!! இப்படியே இருக்க மாட்டேன்.. முடியெல்லாம் நரைக்கும்.. தோல் சுருங்கும்.. வயசாகி கிழவனா ஆகிருவேன்.. அதனால இப்படியே லாம் இருக்க மாட்டேன்..

கலை அவன் மடியில் படுத்துக்கொண்டே அவன் இடுப்பை நறுக்கென்று கொல்ல, அவன் “ஆஆஆ!!!” வென்று கத்த “நான் லவ்வோட கேட்டா நீ நக்கல் பண்றியா” என்றாள்..

கலை: சரி நான் இப்படி உன் மடில படுத்துட்டு இருக்கேன்..  உங்க அப்பா அம்மா தம்பி யாராச்சும் வந்து பாத்தாங்க ன்னா ஏதாச்சும்  மாட்டாங்களா?

கிஷோர்: யாரும் இப்போதைக்கு வர மாட்டாங்க டி.. எல்லாரும் ஜவுளிக்கடைக்கு போயிருக்காங்க.. 

கலை: (கிஷோரை ஒரு மார்க்கமாக பாதி மூடிய விழிகளுடனும் உதட்டில் நமட்டு புன்னகையுடனும் பார்த்துக்கொண்டு) ஓஹ்!! இப்போதைக்கு வர மாட்டாங்களா? (என்ற படி கிஷோரின் கால்முட்டியில் இருந்த தன் தலையை நகட்டி நகட்டி அவன் ஆண்மைக்கு அருகில் வந்து) அப்போ நாம மட்டும் தான் இங்க இருக்கோமா?

கிஷோர்: (கலையின் சமிக்ஞயை புரிந்து கொண்டு) நாம மட்டும் தான்.. (என்றபடி அவள் கண்களின் மேல் இருந்த தன் பார்வையை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக மூக்கு, உதடு, கழுத்து என்று பயணிக்க விட்டு அவள் மார்பில் வந்து நிறுத்தினான்)

துப்பட்டாவை போர்த்த மறந்த சுடிதார் அவள் மார்பை கிஷோரின் கண்களுக்கு கலையின் மார்பு வனப்பை நன்கு காட்டியது.. தனிமை, அவர்களுக்குள் அளவு கடந்த காதல் என பல காரணிகள் கட்டிலில் இருந்த இருவருக்கும் ஒரு அருமையான வாய்ப்பை அமைத்து கொடுக்க, கிஷோர் அதை ஏற்றுக் கொள்ள மனமில்லாமல் மறுபடியும் அவன் பார்வையை கலையின் கண்களுக்கு கொண்டு வந்து நிறுத்தினான்..

கலை: (தன் தலையை இன்னும் நகட்டி அவளின் மூக்கு கிஷோரின் ஆண்மையை உரசும் அளவுக்கு நெருங்கி வந்து) என்ன சாரோட கண்ணு எங்கயோ போயிட்டு வருது..

கிஷோர்: ம்ம்ம்.. அது அது ஒன்னும் இல்லடி..

கலை: (தன் தலையை மேலும் நகட்டி தூங்கி கொண்டிருந்த கிஷோரின் ஆண்மையின் மேல் அவளின் பின்னந்தலையை வைத்து) என்ன ஒன்னும் இல்ல..

கிஷோர்: எப்படி ரெண்டும் இவ்ளோ பெருசா இருக்கு ன்னு பாத்தேன்.. (என்றபடி அவளின் மார்பை பிடிப்பதற்கு தன் வலது கையை எடுத்து சென்று முழுமையாக தைரியம் வராமல் அவள் கழுத்திலேயே கையை வைத்துக் கொண்டான்)..

கலை: (அவள் கழுத்தில் இருந்த அவன் கையை எடுத்து அவளுடைய வலது மார்பில் அவளே எடுத்து வைத்து) எவ்ளோ பெருசு?

கிஷோரின் உள்ளங்கை அவளுடைய காம்பில் அழுந்தாமல் சில மில்லிமீட்டர் இடைவெளி விட்டு அந்தரத்தில் மிதந்து கொண்டிருக்க, அவன் விரல் நுனிகள் மட்டும் பரந்து அவள் மார்பை மெதுவாக தொட்டு கொண்டிருந்தது.. கலையின் மனதுக்குள் காமன் குடிபுகுந்து விட, அவள் விடும் சுவாசம் அதகரித்தது.. பெரிய மூச்சாக அவள் உள்ளிழுத்தாள்.. மார்பு விரிந்து மேலே செல்ல அவள் காம்பு அவன் உள்ளங்கையை உரசியது..

தனக்குள் இருந்த காமனை தன் மார்புக் காம்பின் வழியாக அவனுடைய உள்ளங்கைக்கு அவள் கடத்தி விட.. தைரியம் தானாக வந்த கிஷோர் அவளுடைய மார்பை அழுத்திப் பிடித்தான்.. அவளுடைய பெரிய மார்பை முழுமையாக பிடிக்க முடியாமல் முக்கால் வாசி மட்டுமே பிடித்திருந்தான்.. 

கிஷோரின் ஆண்மை அதனுடைய எழுச்சியை கலையின் பின்னந்தலை வழியாக அவளுக்கு பறைசாற்ற, அவள் விழிகள் தானாக மூடியது.. மேலும் அவள் தன் பின்னந்தலையை அவள் ஆண்மையில் அழுத்தி “கிஷோர்ர்ர்ர்ர்” என்றாள்..

கிஷோர்: (அவள் வலது மார்பை இருமுறை மென்மையாக அழுத்தி) எப்படி டி இவ்ளோ பெருசா இருக்கு..

கலையின் மனதுக்குள் காமன் முழுதாக சென்று அவளுடைய சுயத்தை மறக்க வைக்க, இருவரும் எதிர்பார்க்காத பதில் அவள் வாயில் இருந்து வந்தது.. 

கலை: முகுந்த் தான் டா பெருசாக்கி விட்டான்

(Small Recap: Mukunth is Kalai’s one and only Ex lover)

கலை அவளையும் அறியாமல் அப்படி சொல்லி விட்டு பின் என்ன சொன்னோம் என்று அவளது மூளை உணர்த்த “ஐய்யோ” என்பது போல் நாக்கை கடித்து, தலையில் அடித்துவிட்டு கிஷோரை பார்த்தாள்.. 

அவன் அதிர்ந்து வாய் தானாக திறந்து கலையை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.. ஏன் டா இந்த கேள்வியை கேட்டோம் என்பது போல் அவன் முகம் இருந்தது.. கலையின் மார்பை மென்மையாக அழுத்தம் கொடுத்து கொண்டிருந்த அவன் வலது கரம் செயலற்று வெறுமனே அவள் மார்பில் இருந்தது.. கலையின் தலையை மேலே தூக்க முயற்சித்துக் கொண்டிருந்த அவனுடைய ஆண்மை அந்த முயற்சியை கைவிட்டது போல இருந்தது.. கலையும் அதை உணர்ந்தாள்.. 

சில நாட்கள் முன்பு கடற்கரையில், கல்யாணத்துக்கு பின் தன் உடலை தான் விருப்பட்டவனுக்கு குடும்பு நலனுக்காக அர்பணிப்பேன் என்று கலை சொல்லி இருந்தாள் தான்.. கிஷோரும் அதை மனமார ஏற்றவன் தான்.. ஆனாலும் அவர்களுக்கு கிடைத்த இந்த தனிமையை வேறு எவருடனும் பங்கு போடாமல் அவர்கள் மட்டுமே எடுத்துக் கொள்ள நினைத்து இருந்தனர்.. எதிர்பாராத விதமாக கலையிடம் இருந்து வந்த வார்த்தைகள் இருவரையும் சங்கட படுத்தியது..

மன்னிப்பு கலந்த குரலில் “கிஷோர்” என்றாள் கலை.. தனக்குள் எழும்பிய ஏமாற்றத்தை கொஞ்சம் அமுக்கி வைத்து விட்டு கொஞ்சம் பொய்யாக புன்னகையை உதட்டில் தோன்ற வைத்து “என்னடி”

கலை: சாரி டா.. 

கிஷோர்: எதுக்கு டி சாரி, அதெல்லாம் ஒன்னுமில்ல..

கலை: போடா.. உன் மூஞ்சி பொய் சொல்லுது.. ஆனா உன்னோட இது உண்மை சொல்லுது (என்று பின்னந்தலையை அவன் ஆண்மையில் அழுத்தினாள்)

கிஷோர்: நீ டக்குன்னு அவனை சொன்னதும், எனக்கு கொஞ்சம் ஒரு மாதிரி ஆகிருச்சு..

கலை: நான் என்னடா பண்றது.. அந்த அளவு அவன் கை வச்சு விளையாடிருக்கான்.. (கிஷோரின் முகம் மறுபடியும் வாட, கலையின் மார்பில் இருந்த அவன் கை மார்பில் இருந்து விலகி அவள் வயிற்றுக்கு சென்றது.. அதை கவனித்து கலை) ஐயோ சாரி டா நான் மறுபடியும் அதையே சொல்லி உன்னை டென்ஷன் ஆக்குறேன்..

கிஷோர்: இல்ல டி.. விடு.. என்ன இருந்தாலும் அது தான உண்மை..

கலை அமைதியாக அவன் முகத்தை கூர்ந்து கவனித்தாள்.. அவளுக்குள் ஒரு ஐயம் உருவானது, அதற்கு பதில் கிடைக்க வேண்டினாள்.. 

கலை: கிஷோர் எனக்கு கொஞ்சம் பயமா இருக்கு டா..

கிஷோர்: ஏன் டி..

கலை: இல்ல.. இப்போ முகுந்த் பத்தி பேசுனதும் நீ ரொம்ப டல்லா ஆகுற.. அன்னைக்கு நாம பீச் ல பேசுனதுலாம் நியாபகம் இருக்கு ல.. கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் நீ மாறிடுவியோ ன்னு பயமா இருக்கு.. நம்ம வாழ்க்கையை பத்தி நான் பெரிய கனவே கட்டி வச்சிருக்கேன் டா.. அது எல்லாம் உன்னோட இந்த கவலை கலைச்சு விட்டுருமோ ன்னு பயமா இருக்கு டா..

முகுந்த் பற்றி பேசியதும் கிஷோர் தன்னுடைய முகத்தில் கவலையை வெளிக்காட்டி பெரிய தவறு செய்து விட்டது போல உணர்ந்தான்.. முகுந்த் பற்றி சொன்னதும் தான் அதை சிரித்து வரவேற்றிருக்க வேண்டும், ஏன் இப்படி முட்டாள் தனமாக நடந்து கொண்டேன் என்பது போல் நொந்து கொண்டான்..

கிஷோர்: அய்யோ சத்தியமா அப்படி லாம் பண்ண மாட்டேன் டி.. நான் உன்னோட வாழ்க்கைக்கு எப்போவும் நல்ல துணையா உறுதுணையா இருப்பேன் டி.. 

கலை: அப்போ நான் இன்னொருத்தன் கூட (என்று நிறுத்தி மீதியை கிஷோரின் வாயிலிருந்து எதிர்பார்த்தாள்)

அதை புரிந்து கொண்ட கிஷோரும் “நீ இன்னொருத்தன் கூட பண்ணுனாலும் நான் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டேன்.. என் கலை கண்டவன் கூட போறவ இல்ல.. காரியத்துக்காக மட்டும் போறவ ன்னு எனக்கு பெரிய நம்பிக்கை இருக்கு டி” என்றான்..

கலையின் முகம் முழுக்க அவன் வார்த்தைகளில் பிரகாசிக்க, அவன் பின்னந்தலையில் கை வைத்து தன் முகத்தை நோக்கி தள்ளி அவன் உதடுகளில் முத்தம் வைத்து விடுவித்தாள்.. அவள் மார்பில் இருந்து நகர்ந்து அவளுடைய வயிற்றுக்கு சென்ற கிஷோரின் கையை எடுத்து மறுபடியும் மார்பில் வைத்துக் கொண்டாள்..

கலை: நிஜமா தான டா.. இப்போதைக்கு என்னை சமாளிக்கணும் ன்னு பொய் சொல்லலையே.. 

கிஷோர்: ஏன் டி என்னை நம்ப மாட்டிங்குற.. சத்தியமா சொல்றேன்.. கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் நீ இன்னொருத்தன் கூட செய்றதுக்கு நான் எப்போவும் தடை சொல்ல மாட்டேன்..

கலைக்கு வெக்கமும் காமமும் ஒன்று போல வந்து வாட்ட, குறும்பாக கிஷோரை பார்த்து கீழ் உதட்டை பற்களால் கடித்து “செய்றதுனா? என்ன சொல்ற டா எனக்கு புரியல” என்றாள்..

அவளின் குறும்பு கிஷோருக்கு ஒட்டிக்கொள்ள மெதுவாக அவள் காதருகில் உதட்டை வைத்து “செய்றது னா ஓக்குறது டி.. நீ இன்னொருத்தன் கூட ஓக்கும் போது நான் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டேன் டி.. உனக்கு உறுதுணையா இருப்பேன்” என்றான்..

கலைக்கு வெட்கம் பிடிங்கி தள்ள நாணத்துடன் அவனுடைய நாணத்துடன் அவன் கன்னத்தில் பொய் கோபத்துடன் அடித்து “ச்சீ என்னடா இப்படி சொல்ற.. நான் உனக்கு பொண்டாட்டியா வரப்போறவ” என்றாள்..

கிஷோருக்கு கலையை மேலும் சீண்ட வேண்டும் போல இருந்தது..

கிஷோர்: என் பொண்டாட்டி தான் அன்னைக்கு பீச் ல சொன்னா.. MLA கூட ஓப்பேன், நம்ம பையனோட ஸ்கூல் HM கூட ஓப்பேன்.. அவன் கூட ஓப்பேன் இவன் கூட ஓப்பேன் ன்னு பெரிய லிஸ்ட் ஏ கொடுத்தா.. என் பொண்டாட்டி ஆசையா கேட்கும் போது நான் எப்படி மாட்டேன் ன்னு சொல்ல முடியும்.. அதான் உனக்கு பிடிச்சவங்க ஓத்துக்கோ ன்னு சொல்றேன்..

கிஷோர் அவளை சீண்டுவதாக நினைத்து பேசிய வார்த்தைகள் இருவருக்கும் உடலில் சூட்டை தாறுமாறாக கிளப்பி விட, அவனுடைய ஆண்மை மறுபடியும் வீறு கொண்டு எழுந்து கலையின் பின்னந்தலையை முட்ட, அவனுடைய வலது கரமும் தானாக கலையின் மார்பில் அழுத்தம் கொடுத்தது.. 

கலை சொக்கிய கண்களுடன் அவனை பார்த்து “அப்போ நான் இன்னொருத்தன் கூட ஓத்தா நீ என்னை எதுவும் கேக்க மாட்டியா டா?” என்றாள்..

கிஷோர்: கேட்பேன் டி.. எப்படி ஓத்தான் ன்னு கேட்பேன்..

கலை: ச்சீய்ய்ய்.. ஆனா நீ ரொம்ப மோசம் டா (என்றபடி மறுபடியும் அவன் கன்னத்தில் செல்லமாக தட்டினாள்.. அவனை சீண்ட விரும்பினாள்) சரி நான் கல்யாணத்துக்கு மட்டும் தான் இன்னொருத்தன் கூட ஓக்கனுமா.. அப்போ கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி.. 

கிஷோர்: நீ எப்போ வேணா எவன் கூட ஓத்துக்கோ டி.. ஆனா ஓக்கிறதுக்கு முன்னாடி என்கிட்டே சொல்லு.. 

கலை அவனுடைய இன்னொரு கையை எடுத்து தன்னுடைய இடது மார்பில் வைத்து அழுத்தினாள்..இவ்வளவு நேரம் மெதுவாக தடவிக்கொண்டிருந்த கிஷோரும் அவளின் மார்பை பிடித்து கசக்கினான்.. அவள் சுடிதாரின் மேல்பக்கம் வழியாக மார்பின் மேல்பகுதி பிதுங்கி தெரிந்தது.. அவளின் காம்பு விறைத்து நீண்ட அதை தன் உள்ளங்கை வழியாக உணர்ந்த கிஷோர் அதை சுடிதாரின் மேலாகவே இரு விரல்களால் பிடித்து திருகினான்.. இருவருக்கும் உணர்ச்சி கொப்பளிக்க.. பின்னந்தலை எழுதிக்கொண்டிருந்த அவன் ஆண்மையை தலையை திருப்பி அவளின் இடது கன்னம் அழுத்துமாறு படுத்து அவள் முகம் அவன் வயிற்றை ஒட்டி இருக்க, அவன் அணிந்திருந்த டி-சர்ட்டை உயர்த்தினாள்.. முடிகள் அடர்ந்த கிஷோரின் வயிறு அவனுக்கு காட்சி அளிக்க அதில் தன் முகத்தை புதைத்து அவன் வயற்றில் இருந்த முடிகளை பற்களால் கடித்து இழுத்தாள்.. 

கிஷோரின் கைகளில் அவளின் இரு மார்புகளும் சிக்கி தவிக்க, கலை அந்த வலியை இன்பமாக ஏற்று கொண்டு அதே வலியை அவன் வயிற்றில் கடித்து கொடுத்தாள்.. இருவருக்குள்ளும் இருந்த காமம் அவர்களை அடுத்த படிக்கு நகர்த்தி கொண்டு போனது..

கிஷோர்: முகுந்த் இப்படி தான் உன் மொலையை கசக்குவானா டி.. அவனை விட நான் நல்லா கசக்குறேனா..

கலையின் மார்பில் முகுந்த் கசக்கியதில் பாதி கூட கிஷோர் கசக்கவில்லை என்று அவளுக்குள் தோன்றியது.. இருந்தாலும் கிஷோரை விட்டுக்கொடுக்காத விரும்பாமல் “அவனும் இப்படி தான் டா கசக்குவான்.. அப்புறம் அவன் இப்படி சின்ன பையன் மாதிரி சுடிதாருக்கு மேல பிடிக்க மாட்டான்.. உள்ள கை விட்டு கசக்குவான் டா”

கிஷோர் அடுத்து எதுவும் பேசாமல் சட்டென அவன் வலது கையை கலையின் சுடிதாருக்குள் விட்டான்.. உள்ளே விட்டு ப்ராவுடன் அவள் வலது மார்பை பிடித்து பிசைந்தான்.. 

கலை: அவன் என் ப்ராக்கு உள்ள கை விட்டு கசக்குவான் டா.. 

கிஷோர் கையை கொஞ்சம் வெளியே இழுத்து ப்ராவுக்கு உள்ளே விட்டு அவள் வலது மார்பை மொத்தமாக பிடித்தான்.. அவள் மார்பின் வனப்பும் அதன் மென்மையும் அவனை ஸ்தம்பிக்க வைத்தது.. அதை பிடித்து கசக்காமல் மார்பை முழுமையாக தடவி அதன் மேன்மையை ஸ்ரீகரித்து கொண்டிருந்தான்.. மார்பின் மென்மைக்கு அப்படியே எதிராக மிகவும் விரைப்பாக அவள் காம்பு நீட்டமாக இருந்தது.. அதை பிடித்து இழுத்தான்.. சுடிதாருக்கு மேலாக பிடித்த பொழுது அவள் காம்பை முழுமையாக உணராதவன் இப்பொழுது நேராக பிடித்த பின்பு சில வினாடிகள் ஐயம் கொண்டான்.. தான் பிடித்திருப்பது கலையின் மார்பு காம்பையா? அல்லது நான்கு வயது சிறுவனின் கட்டை விரலையா? என்று.. மிகவும் கடினமாக உறுதியாக இருந்த அவள் காம்பை பிடித்து இழுத்து அம்மியில் உரல் ஆட்டுவது போல நாலா பக்கமும் இழுத்தான்.. 

கலை துடித்து போனாள்.. அவன் செய்த சில்மிஷத்தில் காமம் தலைக்கேறிய கலை அவள் தலையை அவன் தொடைக்கு நகற்றி, அவன் இடுப்பில் தொப்புளுக்கு கீழே பேண்ட்டை கொக்கி போல பிடித்து இழுத்தாள்.. அவன் அணிந்திருந்த ட்ராக் பேண்ட் அவள் இழுத்த இழுப்புக்கு ஜட்டியோடு கீழே வந்து கொண்டிருக்க, கிஷோர் பதறி போய் பேண்ட் ஐ பிடித்து நிறுத்தினான்.. அவன் ஆண்மை கரும்பின் இன்னும் பேண்ட் ஐ விட்டு வெளியே வரவில்லை.. ஆனால் ட்ரிம் செய்யப்பட்ட அவன் ஆண்மை முடிகள் முழுவதும் வெளிச்சத்திற்கு வந்தது.. 

கலை முகத்தில் எரிச்சலோடு “டேய் என்னடா?”

கிஷோர்: ஒரு மாதிரி இருக்கு டி, இன்னைக்கு வேண்டாம்..

கலை: ப்ப்ப்ச்ச்ச்ச்ச்ச்ச்..  எனக்கு பாக்கணும் இப்போவே.. கைய எடுடா..

கிஷோர்: ப்ளீஸ் டி.. ஒரு மாதிரி இருக்கு.. இன்னொரு நாளைக்கு பாத்துக்கோ..

கலை: போடா.. நான் சொல்ல வேண்டியது நீ சொல்ற.. போ ஒன்னும் வேண்டாம்.. (தலையை திருப்பிக் கொண்டாள்)

கிஷோர்: ஏய்.. உனக்கு முகுந்த் கூட நிறைய எக்ஸ்பீரியன்ஸ் இருக்கு.. எனக்கு இது தான டி ஃபர்ஸ்ட் டைம்..

கலைக்கு அவன் சொல்வதிலும் நியாயம் இருப்பது போலவே இருந்தது.. ஆணாக இருந்தாலும் பெண்ணாக இருந்தாலும் கூச்சம் என்பது இருபாலருக்கும் உண்டு தானே.. இருந்தாலும் அவனுடைய ஆண்மை கரும்பை பார்க்க ஆசைப்பட்டு அது கிடைக்காத கோபம் குறையாமல் அவனுடன் பேசாமல் தலை திருப்பிக் கொண்டாள்..

கிஷோர்: (அவள் கோபமாக இருப்பதை பார்த்து) சரி டி திரும்பு…

அவள் திரும்பி பார்க்க, அவனே பேண்ட் ஐ இழுத்து அதை வெளியே விட்டிருந்தான்.. 6 இன்ச் அளவில் நீட்டமாக இருந்தது.. முகுந்த் அளவுக்கு இல்லையென்றாலும் சாதாரண ஆண்மகனுக்கு இருக்க வேண்டிய அளவுக்கு வைத்திருந்தான்.. 

அதை பார்த்த மாத்திரத்தில் வேகமாக அதை கையில் பிடித்துக் கொண்டாள்.. ஆர்வமாக இரண்டு கைகளால் பிடித்து பார்த்தாள்.. கியர் போடுவது போல் ஆட்டி பார்த்து, அதை வளைக்க முடியுமா என்று சோதிப்பது போல வளைக்க முயற்சித்து கொண்டிருந்தாள்.. கிஷோர் வலியில் துடித்து ஐயோ உடைச்சிறாத டி.. என்றான்..

கலை: இது என்னோட சொத்து டா.. இதை உடைச்சிட்டா நான் தான கஷ்ட படுவேன்.. உடைக்க மாட்டேன் கவலைப்படாத.. எவ்ளோ ஸ்ட்ராங் ன்னு பாத்தேன்.. 

என்று சொல்லிவிட்டு அவன் சுன்னி மொட்டுக்கு மெதுவாக முத்தம் கொடுத்தாள்.. கிஷோரின் கை  தானாக அவள் பின்னந்தலையை பிடித்து அவன் சுன்னியை நோக்கி அழுத்தியது.. அவன் சுன்னியின் தோலை உரித்து, ரத்த சிவப்பாக இருந்த மொட்டை சுற்றி நக்கி ருசி பார்த்தாள்.. பின் தன் உதட்டை அவன் சுன்னி மொட்டை சுற்றி மொத்தமாக பிடித்தாள்.. மெதுவாக முழு சுன்னியையும் மொத்தமாக வாங்கி கொண்டாள்..

அவள் அழகாக சுன்னியை வாய்க்குள் விட்டுக்கொண்ட விதம் மிகவும் அனுபவப்பட்டவள் என்று தோற்றத்தை காட்ட, அதை அவளிடம் வேறு விதமாக கேட்டான்..

கிஷோர்: முகுந்த் க்கு இப்படி தான் ஊம்பி விடுவியா டி..

கிஷோரின் சுன்னியை வாயில் இருந்து எடுத்தாள், அவன் சுன்னி எச்சிலில் மின்ன அதை நக்கி எச்சிலை வழித்து விட்டு அவனுக்கு பதில் சொன்னாள்..

கலை: இல்ல டா.. இவ்ளோ சாப்ட்  ஆ அவனுக்கு பண்ண மாட்டேன்.. இல்ல இவ்ளோ சாப்ட் ஆ அவன் பண்ண விட மாட்டான்.. அவன் இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி என்னை பண்ண வைப்பான்..

கிஷோருக்கு அவள் வாயிலிருந்து பச்சையாக கேட்க விரும்பி, “பண்றது னா என்னது பண்றது டி” என்றான்.. கிஷோரை காட்டிலும் காமத்தில் அதிகம் அனுபவப்பட்ட கலை அவன் எதிர்பார்த்தத்துக்கு ஒருபடி மேலே சென்று பதிலளித்தாள்..

கலை: அவன் சுன்னியை நான் எப்படி ஊம்புவேன் ன்னு சொன்னேன் டா.. உன்னை உக்கார வச்சு நான் உன்மேல படுத்து பண்றேன் ல இது சாஃப்ட் டா.. ஆனா அவன் என்னை கட்டில் ஓரத்துல உக்கார வச்சு, அவன் நின்னு என் வாயில அவன் சுன்னி ய விட்டு ஊம்ப வைப்பான்..

கிஷோர்: எத்தனை தடவ டி அவனுக்கு ஊம்பி விட்ருக்க.. 

கலை: சத்தியமா கணக்கே இல்லடா.. நெறைய தடவ ஊம்பி விட்ருக்கேன்.. நாங்க மியூச்சுவல் அண்டர்ஸ்டாண்டிங் ல பிரிஞ்சபோ கூட என்னை ஊம்ப வச்சு தான் அனுப்புனான்..

கிஷோர்: உனக்கு ஊம்புறது னா அவ்ளோ பிடிக்குமா டி.. 

கலை: ம்ம்ம் ரொம்ப பிடிக்கும் டா..

கிஷோர்: இது வரைக்கும் எத்தனை பேருக்கு டி ஊம்பி விட்ருக்க..

கலை: முதல்ல கிஷோருக்கு அப்புறம் உனக்கு, அவ்ளோ தான் டா..

கிஷோர்: என்ன டி அவ்ளோ தான் ன்னு சொல்ற.. அப்போ உனக்கு நிறைய சுன்னிய ஊம்பனும் ன்னு ஆசை இருக்கா..

கலை: நிறைய சுன்னி இல்ல டா.. ஆனா பெரிய சுன்னி ஊம்பனும் ன்னு ஆசை இருக்கு.. பிட்டு படத்துல இருக்குற மாதிரி பெருசா வச்சிருக்கவனுக்கு ஊம்பி விடணும்..

கிஷோர்: ஒரு பெரிய லிஸ்ட் கொடுத்தியே, இவங்க கூட லாம் ஓப்பேன் ன்னு அவங்களுக்குல்லாம் நீ ஊம்பி விடுவியா டி.. 

கலை: ஆமா டா ஊம்புவேன்.. எல்லாருக்கும் ஊம்புவேன்.. ஏன் ஊம்ப கூடாதா டா.. நீ வேண்டாம் ன்னு சொல்லுவியா.. 

கிஷோர்: சொல்ல மாட்டேன் டி.. நீ ஊம்பி விட்டுக்கோ.. 

கிஷோர் கேட்கும் வக்கிர கேள்விகளுக்கெல்லாம் கலை இன்பமாக பதில் சொல்லிக்கொண்டே அவன் சுன்னியை வாயில் விட்டு ஊம்பிக் கொண்டிருந்தாள்.. மெய்மறந்து அவள் ஊம்ப அவள் வாயில் இருந்து எச்சில் வடிந்து அவள் நாடியெல்லாம் எச்சியாய் இருந்தது.. தன் காதலியின் முகத்தை இந்த கோலத்தில் பார்த்ததே கிஷோரின் வக்கிர கேள்விகளுக்கு காரணமாய் அமைந்தது.. 

கிஷோர்: நீ முகுந்த் க்கு ஊம்பி விட்டு அவன் உன் வாயிலேயே லீக் பண்ணுவானா?

கலை: ஆமா டா.. என் வாயிலேயே லீக் பண்ணி என்னை குடிக்கவும் வச்சிருவான்..

இதை கேட்டதும் கிஷோர் உடம்பு துள்ள அவன் சுன்னியிலிருந்து ஆண்மை ரசம் பீச்சி அவள் வாயை நிறைத்தது..

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 31

 நாகராஜன், கிஷோர் மற்றும் ராம் மூவரும் நிசப்தத்தை வீட்டில் பரவவிட்டு அமைதியாக ஒருவர் முகத்தை மற்றொருவர் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர.. கடந்த முப்பது நிமிடமாக பேசவேண்டிய அனைத்தையும் பேசி முடித்துவிட்டு முகத்தில் கவலையை அப்பிக்கொண்டு இருந்தனர். 

கிஷோரின் அறைக்குள் அவனின் அம்மா புவனேஸ்வரி முகத்தில் சோகத்தை அப்பியபடி மெத்தையில் உட்கார்ந்து இருந்தாள்.. அவளது மடியில் கலை தலை வைத்து குழந்தை போல படுத்திருந்தாள்.. கடந்த ஐந்து நிமிடமாக புவனேஷ்வரியின் அன்பு வார்த்தைகள் கலையின் செவியை ஊடுருவி அவள் மனதை தடவ, வெல்வெட்டால் ஆன கரமோ என்று வியப்பு கொள்ளும் மென்மை கொண்ட புவனேஷ்வரியின் உள்ளங்கை கலையின் தலையை தடவிக் கொடுக்க கலை இமைகளை மூடி நித்திரைக்கு சென்றாள்.. 

தாயின் கரமும், தந்தையின் கரமும் தனது கன்னத்தை பதம் பார்த்த பின்பு இரண்டு நாட்களாக சரியாக உணவு உட்கொள்ளாமல், அறைக்குள்ளேயே முடங்கி கிடந்து அழுது அழுது சோர்ந்து போனவளுக்கு புவனேஸ்வரியின் அரவணைப்பும் அவள் மடியில் ஆழ்ந்த உறக்கமும் மிக தேவையான ஒன்றாக இருந்தது.. கலை நித்திரையில் வீழ்ந்த பின்னரும் புவனேஷ்வரி அவள் முகத்தை ஏக்கமாக பார்த்து தடவிய வண்ணம் இருந்தாள்.. கலையின் கன்னங்களை மறைத்திருந்த முடியை விளக்கிப் பார்த்தாள், ஒரு பிளாஸ்திரி ஒட்டி இருந்தது..

அதை கண்டதும் புவனேஷ்வரிக்கு கண்களில் தேங்கிய நீரை புறங்கையால் துடைத்து விட்டு, கலையின் தலையை மெதுவாக தன் மடியில் இருந்து தூக்கி தலைகாணியில் வைத்து விட்டு அங்கிருந்து வீட்டின் கூடத்துக்கு வந்து அங்கு நிலவி கொண்டிருந்த நிசப்தத்தை கலைத்தாள்..

புவனேஷ்வரி: ஒரு காட்டு மிராண்டி குடும்பத்துக்குள்ள பூ ஒரு மாதிரி அப்பாவி பொண்ணு.. சீக்கிரம் கல்யாணத்தை முடிச்சு நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டி வந்துரணும்..

கிஷோர்: ம்மா காட்டு மிராண்டி லாம் ஒன்னும் இல்ல.. எதோ கோவத்துல அடிச்சுட்டாங்க.. நீங்க ரெண்டு பேரும் என் மேல வச்சிருக்கிற பாசத்தை விட அவங்க அப்பா அவ மேல அதிகம் பாசம் வச்சிருக்கார்..

புவனேஷ்வரி: பொல்லாத பாசம், பாசம் இருந்த அளவுல பாதியாச்சும் நிதானம் இருக்கணும் டா.. அது இல்லாம தான் தங்க பிள்ளைய  இப்படி கன்னத்துல ரத்தம் வர்ற மாதிரி அடிச்சுருக்காங்க..

கிஷோர்: ம்மா.. அவர் கைல ஒரு ஏதோ ஒரு சின்ன கண்ணாடித்துண்டு இருந்தது கவனிக்காம அப்படியே அடிச்சிட்டார்.. அதான் ரத்தம் வந்துருச்சு.. 

புவனேஷ்வரி: டேய் நீ என்னடா கொஞ்சம் கூட மனசாட்சி இல்லாம அந்த ஆளுக்கு சப்போர்ட் பண்ணி பேசிட்டு இருக்க..

கிஷோர்: சப்போர்ட் லாம் ஒன்னும் பண்ணல ம்மா.. அவ்ளோ கம்பீரமான ஆளு இன்னைக்கு அழுகாத குறையா என்கிட்டே வருத்தப்பட்டு பேசுனாரு.. நீங்க பக்கத்திலிருந்து பாத்தா இப்படிலாம் பேச மாட்டீங்க..

புவனேஷ்வரி: நான் அங்க இருந்தா அங்க வச்சே அந்தாள நாக்கை புடுங்கிற கேட்ருப்பேன்..

நாகராஜன்: ஏய் விடுடி.. தப்பு உணராமலயா அவரே இவனுக்கு போன் போட்டு கலையை கூப்பிட்டு போக சொல்லிருக்காரு.. ரொம்ப வேதனை பட்ருப்பாரு போல தான் தெரியுது..

ராம்: அண்ணே!! அவங்க அம்மா தான இது எல்லாத்துக்கும் காரணம்.. அவங்க இப்போ என்ன சொல்றாங்க..

கிஷோரின் மனம்: ஹையோ இவன் வேற கலையோட அம்மா பத்தி பேசும் போதெல்லாம் எனக்கு ஈர கொலையெல்லாம் நடுங்குது.. கலையோட அம்மா கூட தான் இவன் தப்பு பண்ணான் ன்னு அவனுக்கு தெரிஞ்சா??? இவன் தான் என்னோட தம்பி ன்னு கலையோட அம்மா க்கு தெரிஞ்சா?? ச்சா எல்லாத்தையும் விட இது தான் எனக்கு பெரிய பிரச்சனையா இருக்கு.. அன்னைக்கு அவன்கிட்ட பேசலாம் ன்னு ஆரம்பிக்கும் போது அம்மாவும் அப்பாவும் வந்து பேச முடியாம கெடுத்துட்டாங்க.. கடவுளே இதுல இருந்து என்னை எப்படியாச்சும் காப்பாத்திடு..

கிஷோர்: எனக்கு தெரில டா.. ரொம்ப அழுதாங்க ன்னு அவர் சொன்னாரு.. நான் போனப்போ ரூமுக்குள்ளயே தான் இருந்தாங்க.. நான் பாக்கல..

புவனேஷ்வரி: அப்படி அடிக்கிற அளவுக்கு என்னடா பிரச்னை.. அவளும் சொல்ல மாட்டிங்கிறா.. நீயும் சொல்ல மாட்டிங்கிற..

கிஷோர் திருதிருவென முழித்து விட்டு “ஒன்னும் இல்லமா” என்று சொல்லிவிட்டு அங்கிருந்து நழுவி வீட்டின் வெளியே காற்று வாங்க வர.. வனிதாவின் ஸ்கூட்டி வந்து நின்றது.. 

கிஷோர்: (முகத்தில் புன்னகையுடன்) வா வனிதா..

ஆனால் அவளோ முகத்தில் வருத்தம் மட்டுமே காட்டியபடி “என்ன அத்தான்.. அக்கா வீட்டுல ஏதோ பிரச்சனையா? ராம் இப்போ தான் சொன்னான்.. அக்கா இருக்காங்களா?” என்றாள்..

கிஷோர்: உள்ள தூங்கிட்டு இருக்கா வனிதா.. நீ உள்ள போ.. எல்லாரும் உள்ள தான் இருக்காங்க.. 

தனக்குள் இருந்த ஆதங்கத்தை தன் குடும்பத்தின் முன்பு வெளிக்காட்டாமல் அடக்கி கொண்டிருந்த கிஷோர் அதற்கு மேலும் முடியாமல் வெளியே வந்தான்.. அழகாக சென்று கொண்டிருந்த கலையின் வாழ்வில் நான் செல்லாமல் இருந்திருந்தால் அவள் எப்பொழுதும் போல பொழுதை கழித்துக் கொண்டிருப்பாள்.. நான் சென்றதால் பாவம் அவளுக்கு எவ்வளவு இன்னல்கள் முதலில் ராகுலை இழுத்து விட்டேன், இப்பொழுது அவர்கள் குடும்பத்தில் பெரிய மனக்கசப்பு ஏற்பட காரணமாகி விட்டேன்.. என்றெல்லாம் அவன் யோசிக்க அவன் விழிகளில் நீர் உடைத்து வெளியே வர துடித்துக் கொண்டிருந்தது.. 

கண்களை மிக இறுக்கமாக மூடினான்.. உலகமே கும்மிருட்டாக மாறியது.. உள்ளுக்குள் எழும் மனக்குமுறலை அடக்க அடக்க அவன் சுவாசத்தின் வேகம் அதிகரித்து சீரற்ற நிலைக்கு மாறிக்கொண்டிருந்தது.. ராகுலின் மேல் கோபத்துடன் கண்களை திறந்தான்..

கண்களை திறந்து பார்த்தவன் தன் கண்களை நம்ப முடியாமல் அதிர்ந்து போனான்..

சில வினாடிகள் சுவாசிக்க மறந்தான்.. 

வீட்டின் வாசலில் நின்ற அவனுக்கு எதிரே இருக்க வேண்டிய வீட்டின் வெளிக்கதவு காணவில்லை.. சுற்றிலும் இருந்த வீடுகள், வெளிக்கதவை தாண்டியதும் இருக்கும் தார்சாலை, சாலையில் ஆங்காங்கே இருக்கும் மின் கம்பங்கள், அந்த நகரில் எங்கிருந்து பார்த்தாலும் கம்பீரமாய் காட்சி அளிக்கும் ஐந்தாறு தெருக்களுக்கு அப்பால் இருந்த கோயிலின் கோபுரம்.. என்று எதுவுமே காணவில்லை.. கண நேரத்தில் அனைத்தும் காற்றில் கரைந்தது போலிருந்தது.. 

எல்லாம் மறைந்து போயிருக்க அவனுக்கு முன்னே கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் வரைக்கும் பச்சை பசேலென்று சமமான பரந்த நிலப்பரப்பு.. அண்ணாந்து மேலே வானத்தை பார்த்தால் அப்படி தெளிவான வானம்.. வாகனங்கள் விடும் புகை, தொழிற்சாலைகள் கொப்பளிக்கும் ரசாயன காற்று எதுவும் இல்லாமல் தூய்மையான வானம்.. அந்த சூழலுக்கே உகந்த பரிசுத்தமான குளிர்ந்த காற்று அவன் நாசிக்குள் செல்ல அவன் உடலை உள்ளுக்குள் இருந்து குளிப்பாட்டியது போன்ற ஒரு உணர்வு..

“என்ன இது உணர்ச்சி பொங்கலில் மூர்ச்சையாகி உயிரை இழந்து சொர்கத்திற்கு வந்து விட்டேனா?” என்று எண்ணம் வந்தது.. ஆனால் அந்த எண்ணத்தால் அவனுக்கு அச்சம் வராமல் முகத்தால் எதிரே நிகழும் வினோதத்தை பருகிய வண்ணம் இருந்தான்.. அந்த பச்சையான பரந்த நிலப்பரப்பில் ஆங்காங்கே அழகிய மரங்களும் தொலை தூரத்தில் மலைக்குன்றுகளும் தென்பட்டது.. “ம்ம்ம்.. தான் செல்ல வேண்டிய இடம் அதுவே” என்று மனம் சொல்ல, அந்த திசையை நோக்கி நட என்று அவன் மூளை கட்டளையிட்டது.. ஆனால் அவன் கால்கள் கட்டளையை ஏற்க மறுத்து ஒரு அணு கூட அசையாமல் அப்படியே இருந்தது.. 

“தன் கால்களும் செயலிழந்து விட்டதா?” என்று கீழே பார்த்தான்.. கால்கள் முழுவதும் முற்கள் குத்தி இருந்தது.. மேலும் அவன் ஒரு ஒற்றை காலடி பாதையில் நின்று கொண்டிருந்தான்.. அந்த பாதையின் தொடர்ச்சி மலைக்குன்றுகளை நோக்கி சென்று கொண்டிருந்தது..  பாதை முழுதும் முற்கள் இருந்தது.. கால்களும் அசைய மறுக்க, எங்கே இருக்கிறோம்? என்ன செய்கிறோம்? என்ன நடக்கிறது? என்று எதுவும் புரியாமல் கிஷோர் தவித்துக் கொண்டிருந்தான்.. 

மனமானது எப்பொழுதெல்லாம் சங்கடத்தில் தவித்து திக்கற்று இருக்கிறதோ அப்பொழுதெல்லாம் அது தனக்கு விருப்பப்பட்டவர்களை நாடிச்செல்லும்.. கிஷோரின் மனம் தானாக கலையை நாடியது.. கடிவாளம் போடாத குதிரை போல சிந்தனைகள் கலையை தாண்டி பலதிக்கமும் ஓடி ராகுலிடம் வந்து நின்றது.. அவன் தரும் இன்னல்கள் அதில் இருந்து தப்பிக்கும் வழி என்றெல்லாம் சிந்தித்தான்..

“ராகுலின் காலில் விழுந்து மன்னிப்பு கேட்டு எங்கள் வாழ்க்கையில் இருந்து சென்று விடு” என்று கேட்டு விடலாமா என்று அவன் மனதில் எண்ணம் உதித்த அதே நொடியில் அவனுடைய வலது கால் தானாக ஒரு அடி முன்னே எடுத்து வைத்தது.. பாதையில் இருந்த முள் பாதத்தில் தைக்க, ராகுலின் பிம்பம் கண் முன் தோன்றி ஏளனமாக சிரித்து “என் காலை நக்கு டா நாயே.. அதுக்கு அப்புறம் வேணும்னா உன்னை மன்னிக்கலாமா? வேணாமா? ன்னு யோசிக்குறேன்” என்று கூறி மறைந்தது.. பாதத்தில் தைத்த முள் அவனுக்கு உடலில் வலி ஏற்படுத்தாமல், மனதில் வலி கொடுத்தது..

கிஷோருக்கு தான் பைத்தியம் ஆகியது போல உணர்ந்தான்.. ஏன் இப்படியெல்லாம் நடக்கிறது என்று புரியவில்லை.. சூழ்நிலையை ஆராய்வதை கைவிட்டு “கலையை ராகுலிடம் இருந்து காப்பாற்றுவதற்கு அவன் சொல்லியபடி செய்வதில் தவறில்லை.. கலைக்காக அவனிடம் கெஞ்சுவதில் எனக்கொன்றும் இழுக்கில்லை” என்று அவன் மனதில் மற்றொரு எண்ணம் உதிக்க, அவனுடைய இடது கால் தானாக ஒரு அடி எடுத்து வைத்தது.. மற்றொரு முள் பாதத்தில் தைக்க சுவிட்ச் போட்டது போல சிவந்த முகத்தோடு ராகுலின் பிம்பம் தோன்றி “உன்னையும் அந்த தேவடியா முண்டையையும் சந்தி சிரிக்க வைக்கிறேன் டா” என்று கூறி மறைந்தது.. ராகுலிடம் மன்னிப்பு கேட்டு மன்றாடுவது போல கிஷோரின் மனதில் எண்ணங்கள் உதிக்க உதிக்க அவனுடைய கால்கள் ஒரு அடி முன்னே எடுத்து வைத்துக் கொண்டே இருந்தது.. பாதத்தை முற்கள் குத்தி கிழிக்க ராகுலின் பிம்பம் மனதில் வலியை கொடுத்த வண்ணம் இருந்தது..

கிஷோர் ஏதோ புரிந்தது போல மேற்கொண்டு மனதில் எதுவும் எண்ணங்களை எழுப்பாமல் அவன் நிற்கும் அதே பாதையை திரும்பி பார்த்தான்.. முற்களும் கற்களும் குழிகளுமாய் நீண்ட பாதையாய் இருந்தது.. அவனுடைய எண்ணங்கள் தான் அவன் கால்கள் என்று புரிந்து கொண்டான், தன் வாழ்வில் தான் கடந்து வந்த பாதையை கூர்ந்து கவனித்தான்.. 

சிறுவயதில் இருந்தே தேவைக்காக மட்டுமே தன்னை பயன்படுத்திக் கொண்ட நண்பன் என்ற தோல் போர்த்திய சந்தர்ப்பவாதிகள், தோழமையுடன் நம்பி ஆரம்பித்த தொழிலை அபகரித்து கொண்டே துரோகிகள்.. என்று அவன் வாழ்க்கையில் கடந்த வந்த பாதை முழுதும் ஏமாற்றம், துரோகம், வஞ்சகம் நிறைந்து இருந்தது.. தன் வாழ்க்கையில் சந்தித்த வலிகள் அனைத்துக்கும் மகுடம் வைப்பது போல இப்பொழுது ராகுல் இருக்கிறான்.. என் வாழ்வில் நான் செல்லும் பாதை ஏன் இவ்வளவு மோசமாக இருக்கிறது என்று நொந்து உள்ளுக்குள் புழுங்கினான்.. யாருக்கும் எந்த தீங்கும் இழைப்பதற்கு நினைத்து கூட பார்த்தது இல்லையே எனக்கு ஏன் இவ்வளவு மோசமான பாதை.. வஞ்சங்கள் நிறைந்த இந்த பாதையில் என்னுடைய வாழ்க்கையின் பயணத்தை தொடர்ந்தால் இலக்கின் பாதி தூரத்தை கடக்கும் முன்னரே வஞ்சத்தால் குத்தி கிழிக்கப்பட்டு மரணித்து விடுவேனே..

நான் செல்வதற்கு வேற பாதையே இல்லையா? என்று காது ஜவ்வு கிழியும் வண்ணம் ஓலமிட்டான்..

வாழ்க்கை முழுதும் கள்ளம் கபடம் அறிந்திராமல் தூய்மையாக இருந்த கிஷோரின் மனது ராகுலின் வஞ்சகத்தால் அடிவாங்கி, அவன் மனம் இவ்வளவு நாள் கடந்து வந்த பாதையில் இருந்து விலகி மாற்று பாதையை தேடியது.. 

தன்னுடைய பாதையை ஒட்டியது போலவே ஒரு புதிய பாதை பச்சை புற்களை கிழித்துக்கொண்டு தோன்றியது.. சிறிய கற்கள் கூட இல்லாமல் நடப்பதற்கே சுகமாக இருக்கும் ஆற்று மணல் போல மென்மையான பாதை..

கிஷோர் தாமதிக்காமல் அந்த பாதைக்கு தாவினான்.. தன் வாழ்க்கையின் புது அத்தியாயம் இங்கே இருந்து தொடங்க போகிறது என்பது போல உணர்ந்தான்.. முன்பு போலவே ‘நடந்து செல்’ என்று அவன் மூளை இட்ட கட்டளையை அவன் கால்கள் மறுத்தது.. இந்த புதிய பாதையில் இருந்து ராகுலிடம் மன்னிப்பு கேட்டால் அவன் மன்னித்து விடுவான் என்று நினைத்துக்கொண்டு, அவனிடம் மன்னிப்பு கேட்க எண்ணினான்.. ஆனாலும் அவன் கால்கள் அசையவில்லை.. 

மீண்டும் மீண்டும் ராகுலிடம் மன்னிப்பு கேட்க கால்கள் அசையாமல் அப்படியே இருந்தது.. தன்னுடைய எண்ணங்கள் தானே கால்கள் இப்பொழுது என்னாயிற்று என்று விளங்காமல் தவித்தான்..

அவன் நின்று கொண்டிருந்த பாதை அதனுடைய வேலையை கிஷோரின் மேல் காட்ட தொடங்கியது.. கிஷோரின் மனதை வேறு விதமாக சிந்திக்க தூண்டியது..

மன்னிப்பு கேட்டு கேட்டு நொந்து போன கிஷோர், தவறு இழைத்தவன் அவன் ஆனால் நான் ஏன் மன்னிப்பு கேட்க வேண்டும் என்று எண்ணினான்.. அந்த எண்ணம் அவன் மனதில் தோன்றியதும், மறத்து போயிருந்த அவன் கால்களில் ரத்தம் பாய்ந்தது போலிருந்தது..

“மன்னிப்பு கேட்க வேண்டியது அவன்” என்று அடுத்த எண்ணம் உதிக்க கால் கட்டை விரல் துடித்தது..

“கலைக்கு அவன் கொடுக்குற தொல்லைக்கு அவனை பதில் சொல்ல வைக்கணும்” என்ற எண்ணத்தால் பத்து கால் விரல்களும் துடித்து ஆட்டம் போட்டது.. உடல் முழுதும் புது ரத்தம் பாய்ந்தது போன்று ஒரு அற்புத உணர்வு.. அந்த உணர்வை மேலும் பருக உடல் தூண்ட அவனுடைய எண்ணங்கள் தீவிரம் அடைந்தது..

“அவுசாரி மகன் அவனை பழி தீக்கணும், கலைக்கு என்னவெல்லாம் தொல்லை கொடுத்தானோ, இன்னும் என்னவெல்லாம் கொடுக்க நினைக்கிறானோ அதுல பத்து மடங்கு அதிகமா அவனுக்கு நான் தொல்லை கொடுக்கணும்” என்ற எண்ணம் உதித்த அதே நொடியில் அவனுடைய வலது கால் முன்னே ஒரு அடி எடுத்து வைத்தது.. வஞ்சகத்தால் காயம் பட்ட அவனுடைய கால்கள் அந்த புது மண்ணை தீண்டியதும் அவனுடைய உடலின் நரம்பு மண்டலம் மொத்தத்தையும் மென்மையாய் சுண்டி விட்டது போன்ற உணர்வில் அவன் உடல் சிலிர்த்தது.. உடலின் உள்ளுறுப்புகள் அனைத்திலும் பனி படர்ந்து சில்லிட்டது போன்ற அற்புத உணர்வு.. 

அவனுடைய வாழ்க்கையின் மீதியை கடப்பதற்கு உதவும் இந்த புதிய பாதைக்கும், அதன் தரும் சுகத்துக்கும் முழுதும் அடிமையாக மாறிய கிஷோர், ராகுலை வஞ்சிப்பதற்கு மனதில் எண்ணங்களை பிறப்பிக்க கால்கள் அடுத்தடுத்த அடியை எடுத்து வைத்தது..

அந்த பாதை அளித்த சுகத்தில் மீண்டும் கண்களை இருக்க மூடி பின் திறந்தான்.. அவனுடைய செவிகளில் மீண்டும் வாகங்களின் இரைச்சல், நாசிக்குள் மீண்டும் அழுக்கடைந்த காற்று சென்றது, விழிகளில் வீட்டின் வெளிக்கதவுமாய் நிகழ் காலத்துக்கு வந்து வீட்டிற்குள் சென்றான்..

ஒரு நிமிஷம்……..

ஒரு நிமிஷம் இருங்க…………

ஐயோ…………

கதையை மேல சொல்றது க்கு என் பேணா எழுத மாட்டிங்குது.. குண்டி ஃபுல்லா மை வச்சிக்கிட்டு அதை வாய் வழியா கக்க மாட்டேன் அடம் பிடிக்குதே!!!!!!!!

பேணா: என் கேள்விக்கு முதல்ல பதில் சொல்லு.. அப்புறம் நான் எழுதுறேன்.. 

நான்: சீக்கிரம் கேளு.. வாசகர்களை காக்க வைக்காத..

பேணா: கிஷோர் இப்போ தான் முத தடவை இந்த பாதைல கால் வைக்கிறான்.. ஆனா ராகுல் இந்த பாதையிலேயே பொறந்து வளந்து கொட்டை போட்டவன்.. அவன் முன்னாடி கிஷோர் கத்துக்குட்டி தான.. இப்படி இருக்கும் போது கிஷோரால ராகுலை பழி வாங்க முடியுமா?

நான்: Let’s wait and see.. Shall we?

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 30

 தொலைக்காட்சி பேட்டியின் ஒலிப்பான் செயலிழந்து விட்டதா? என்று சந்தேகம் கொள்ளும் அளவுக்கு மிக மிக மெல்லிய சத்தத்துடன் தொலைகாட்சி ஓடிக் கொண்டிருந்தது.. கேட்பார் யாருமில்லாமல் மின்னிக்கொண்டிருந்த அந்த தொலைக்காட்சியில் சிறிதும் நாட்டம் செலுத்தாமல், அதற்கு நேர் எதிரே நாற்காலியில் மஞ்சு உட்கார்ந்திருந்தாள்.. அவள் கண்கள் மட்டும் வெறுமென தொலைகாட்சி திரையை பார்த்துக்கொண்டிருக்க, அவள் கவனம் முழுவதும் அவள் காதில் இருந்த கைப்பேசியில் தான் இருந்தது.. 

மஞ்சுவுக்கு அப்படியே பின்னால் அவள் பெற்றெடுத்த கலை கண்களில் கொப்பளிக்கும் கோபத்துடன் பத்திரகாளி போல நின்றிருந்தாள்.. மஞ்சு பேசும் வார்த்தைகள் யாவும் அலையாய் பறந்து கலையின் செவியை வந்தடைவதற்குள் இருவருக்குள்ளும் இருந்த தொலைவு காரணமாக வார்த்தைகள் காற்றில் கரைந்து போனது.. “தன் தாய் என்ன பேசுகிறாள்?” என்ற கலையின் கேள்விக்கு, இருவருக்குள்ளும் இருந்த தொலைவு விடை கொடுக்க மறுத்தது. அதே போல “அந்த நயவஞ்சகனோடு பேசும் பொழுது தன் தாயின் முகப்பாவனை எப்படி இருக்கிறது?” என்ற கேள்விக்கு, மஞ்சு அமர்ந்திருந்த விதம் விடை மறுத்தது..

“என்ன பேசுகிறாள் என்று தெரியவில்லை, எப்படி பேசுகிறாள் தெரியவில்லை” என்ற ஆதங்கம் அவளின் கோபத்தில் எண்ணெய் தெளித்து விட, வேகமாக மஞ்சுவின் முன் நின்றாள்..

கலை: யாரு கூட பேசிட்டு இருக்குற இப்போ??

கலையை ஒரு பொருட்டாக கூட மதிக்காமல், அவளை உதாசீன படுத்தி விட்டு, கைபேசியில் “ஆமா அவ தான்.. வந்து மொறச்சிட்டு நிக்குறா!! வேலையும் தொலைச்சிட்டு, எவனையோ கூட்டி வந்து கொஞ்சம் கூட கூச்சமே இல்லாம லவ் பன்றேன்னு சொல்லிட்டு, இப்போ என்னை வந்து மொறச்சிட்டு நிக்குறா!!!”

கைபேசி எதிர்முனை: (மஞ்சுவின் காதில் ஏதோ சொல்ல)..

மஞ்சு: (ஒரு பெரிய ஏளனச்சிரிப்புடன்) என்னது பாவமா? யாரு இவளா? பாவம்..

பொறுமையிழந்த கலை “நான் கேட்டது காதுல விழலையா? என்னை மதிக்காம அவன் கூட கொஞ்சிகிட்டு இருக்குற”

மஞ்சுவுக்கு எங்கிருந்து அவ்வளவு கோபம் வந்தது என்று தெரியவில்லை.. முகம் முழுக்க கோபத்துடன் “என்னடி ஓடுகாலி, கொஞ்சம் கூட மரியாதை இல்லாம பேசுற.. அவன் இவன் ன்னு சொல்லுற”

கைபேசி எதிர்முனை மஞ்சுவிடம் ஏதோ சொல்ல, மஞ்சு பதிலுக்கு “தெரியல திடீர்னு பைத்தியம் வந்தா மாதிரி கத்திக்கிட்டு இருக்குறா”

கலை “நான் சொல்ல சொல்ல பேசிட்டே இருக்குற” என்றபடி மஞ்சுவின் கையில் இருந்த கைபேசியை பிடுங்க முற்பட்டு அதன் பாதியை கையில் பற்றினாள். மீதமிருந்த பாதியை மஞ்சு கெட்டியாக பற்றி இருந்தாள்..

இருவரும் கைபேசியின் சமபாதியை கையில் கெட்டியாக பற்றி இழுக்க, கைபேசியில் இருந்து “ஹலோ ஹலோ” என்ற மிக மெல்லிய சத்தங்கள் வந்து கொண்டே இருந்தது..

இளமை துடிப்பும், ராகுலின் மேலிருந்த கோபமும் கலைக்கு சற்று வலு  கொடுக்க, வெடுக்கென மஞ்சுவின் கையில் இருந்து கைபேசியை உருவி இழுத்தாள்.. இழுத்த வேகத்தில், கைபேசியானது கலையின் கையில் இருந்தும் நழுவி மேலே பறந்தது.. மேலே சுற்றி கொண்டிருந்த மின் விசிறியின் ரெக்கையில் மோத, தட் என்ற பெரிய சத்தத்துடன் கைபேசி சிதறி கூடத்தின் ஒரு ஒரு மூலைக்கும் பல துண்டுகளாய் பறந்து விழுந்தது.. கைபேசியை பலமாக அடித்து விட்டு மின்விசிறியும் சில சுற்றுக்கள் தள்ளாடிவிட்டு பின்பு பழைய நிலைக்கு மீண்டு சுற்றி கொண்டிருந்தது..

மின் விசிறியின் கீச் கீச் சத்தம், தொலைகாட்சி பெட்டியின் சின்ன பாடல் சத்தம் அனைத்தையும் தாண்டி மஞ்சுவின் சுவாசத்தின் ஒலி கூடத்தை நிறைத்து இருந்தது.. அந்த சில வினாடிகளில் என்ன நடந்தது என்பதை நம்ப முடியாமல், ஒவ்வொரு மூலையிலும் சிதறி கிடந்த கைபேசி துண்டுகளை ஏக்கத்துடன் பார்த்து கொண்டிருந்தாள்.. 

எதிரில் கலையின் முகத்தில் தெரிந்த நிம்மதி புன்னகையை பார்த்ததும் மஞ்சுவுக்கு ஏக்கம் கோபமாக உருவெடுத்தது..

“அது என் தம்பி வாங்கி கொடுத்த போனு டி” என்று மஞ்சு சொல்லிய அதே நொடியில், இவ்வளவு காலமாக கலையின் கன்னத்தை மென்மையாய் தடவிக் கொடுத்த அன்பை வீசிய மஞ்சுவின் கரமானது இப்பொழுது வேகமாக காற்றை கிழித்து கொண்டு கலையின் கன்னத்தை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தது..

கலை சுதாரித்து முகத்தை திருப்பும் முன்னரே மஞ்சுவின் கரம் கலையின் கன்னத்தில் கைரேகையே ஒட்டுமளவு பதிந்தது.. கலைக்கு பொறி கலங்கி ஒரு வினாடி கண்ணை கட்டியது.. அதில் சற்று தெளிந்து “ம்மா...” என்று சொல்ல, யானை தன் முன் காலால் ஒருவனை வதைப்பது போல, தன் இரு கைகளையும் மேலே தூக்கி ஒன்றாக கலையின் முகத்தில் அடித்தாள்.. கலையின் முன் முடிகள் கலைந்து அலங்கோலமானாள்..

“அவனுக்காக என்னை அடிக்கிறியா?” எனறு கலை கேட்க மறுபடியும் மஞ்சுவின் கைகள் கலையை தாக்க வந்தது.. இம்முறை மஞ்சுவின் கையை கெட்டியாக பிடித்த கலை, அவளை இரண்டடி நகர்த்தி கொண்டு போய் தள்ளி விட்டாள்.. மஞ்சு தடுமாறி கீழே விழுந்து கிடக்க.. கலை வேகமாக தன் அறைக்குள் சென்று கதவை மூடிக் கொண்டாள்..

ராம்: ண்ணே!! ஒண்ணுமே இல்லாம, ஒரு உப்பு சப்பும் இல்லாம உன்னால ஒரு மணி நேரம் பேச முடியுமா?? 

கிஷோர்: டேய் என்னடா சொல்ற?

ராம்: சரி விடு.. அப்படி பேசுறவங்க கிட்ட உன்னால காது கொடுத்து கேட்க முடியுமா? 

கிஷோர்: ப்ப்ச்ச்!! கொஞ்சம் தெளிவா தான் பேசேன் டா..

ராம்: ஒன்னும் இல்லண்ணே!! வனிதாவையும் என்னையும் தான் சொன்னேன்.. சரி நீ ஏதோ பேசணும் ன்னு சொன்னியே.. என்ன விஷயம்?

கிஷோர்: (ராமின் கைபேசியை பார்த்தவாறு) மறுபடி வனிதா போன் போட மாட்டால்ல.. 

ஆனால் அந்த நொடியே கிஷோரின் செல் சிணுங்கியது.. எடுத்து பார்த்தால் “Pondati Calling” என்று திரை மின்னியது..

ராம்: அதுக்குள்ளயே பொண்டாட்டி ன்னு சேவ் பண்ணி வச்சுருக்க.. சரி எடுத்து பேசு.. நாம அப்புறம் பேசிப்போம்..

கிஷோர்: இல்லடா நான் அவகூட அப்புறம் பேசிக்குறேன்..

ராம்: சரி என்ன விஷயம் சொல்லு..

“The person you are calling is not answering your phone” 

அறையின் ஒரு மூலையில் குத்துக்காலிட்டு உட்கார்ந்திருந்த கலை கைபேசியை சோகத்துடன் மெத்தையில் தூக்கி போட்டு, தன் துக்கத்தை பகிர்ந்து கொள்ள அந்த சமயத்தில் ஆள் இல்லாமல் தனக்குள் நொந்து கொண்டாள்..

வீட்டின் வாசலில் புல்லட் சத்தம் கேட்டது.. தந்தை வந்து விட்டார் என்று உணர்ந்த கலை வெளியே செல்லலாமா? வேண்டாமா? என்று தயங்கி கொண்டிருந்தாள்.. சென்றால் தந்தையிடம் என்ன கூறுவது? அம்மா உங்களிடமிருந்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பாதை தவறி செல்கிறாள் என்று சொல்வதா? என்ன செய்வது? என்று தெரியாமல் கலை தனக்குள்ளே புலம்பிக் கொண்டிருக்க, நிமிடங்களும் கடந்து செல்ல, கூடத்திலிருந்து ராஜாராமின் குரல் கலையை அழைத்தது..

ராஜாராம்: கலை கொஞ்சம் இங்க வா..

ராஜாராமின் குரலில் கோவத்தின் சாயல் கொஞ்சம் அடித்தது..

கலை அறைக்கதவை திறந்து வெளியே வர.. ராஜாராம் சோஃபாவில் கலையின் அறையை நோக்கி அவளை எதிர்பார்த்தபடி உட்கார்ந்திருந்தார்.. அவர் கையில் உடைந்த கைபேசியின் கண்ணாடி திரை உட்பட சில பாகங்கள் இருந்தது.. 

கலை அறையில் இருந்து வெளியே வந்ததும், “நீங்களே அவகிட்ட பேசிக்கோங்க” என்று மஞ்சு அங்கிருந்து நகர்ந்து அடுப்பறைக்குள் நுழைந்து கொண்டாள்.. கலை மெதுவாக ராஜாராமிற்கு எதிரில் அமர்ந்தாள்.. அவள் கன்னத்தை கவனித்த ராஜாராம்..

“ஏய்ய்ய்ய்ய்……… புள்ளைய எதுக்கு டி இப்புடி அடிச்சு வச்சிருக்க?”

மஞ்சு: ஆமா.. நல்ல புள்ள.. அவ கையை உடச்சு அடுப்புக்குள்ள வச்சுருக்கணும்.. அவ கன்னத்தோட விட்டதை நெனச்சு சந்தோச பட்டுக்கோங்க..

ராஜாராம்: என்னடா குட்டி.. எதுக்கு அம்மா போன ஒடச்ச??

கலை பதில் எதுவும் பேசாமல் தலையை குனிந்து கொண்டு கோபத்தில் விரல் நகத்தின் நுனியை பிய்த்துக்கொண்டிருந்தாள்..

ராஜாராம்: உன்ன தான் டா கேக்குறேன்.. அப்புடி என்ன கோவம் ஒனக்கு.. அது உன் மாமா வாங்கி கொடுத்த போன் தெரியுமா? அத போட்டு ஒடச்சிருக்க.. உன்னைய செல்லம் கொடுத்து வளத்தத்துக்கு காசோட அரும தெரியாம போன போட்டு ஒடைக்கிற.. 

அடுப்பறைக்குள்ளிருந்து மஞ்சு “காரணமே இல்லாம என்கிட்ட அப்படி துள்ளிக்கிட்டு வந்த.. இப்போ உங்கப்பா கேக்குறார்ல சொல்லு டி”

ராஜாராம்: நான் தான் கேக்குறேன் ல.. நீ வாய மூடு மொதல்ல.. (பின் கலையிடம் திரும்பி) அப்பா மேல உனக்கு என்னமா கோவம்… என்னை வேற மரியாதை இல்லாம பேசுற..

கலை பதறிக்கொண்டு “நான் எப்போ ப்பா உங்களை மரியாதை இல்லாம பேசுனேன்”

ராஜாராம்: போன் ல அவன் இவன் ன்னு சொன்னியே? என்னாச்சு டா உனக்கு..

கலை: ப்பா நான் உங்களை சொல்லல ப்பா.. அம்மா அந்த ராகுல் கூட பேசிக்கிட்டு இருந்தா.. நான் அவனை தான் சொன்னேன்..

ராஜாராம்: நான் தான் டா உங்கம்மா கூட பேசிட்டு இருந்தேன்.. 

இடம்: ப்ரீத்தி வாட்ச் ஸ்டோர்

கையை கன்னத்தில் வைத்தபடி சுபர்ணா உட்கார்ந்திருந்தாள்.. பக்கத்தில் ராகுல் சிரித்தபடி அவளையே பார்த்துவிட்டு “என்ன டார்லிங் ரொம்ப சோகமா இருக்க”

சுபர்ணா: பாவம் கலை.. நானும் நீ சொல்ற மாதிரிலாம் பண்ணிட்டு இருக்கேன்.. எனக்கு ரொம்ப கில்டி ஆ இருக்கு டா.. என் போன் ல நீயே கலைக்கு போன் போட்டு கொடுத்து எதுக்கு அப்படி சொல்ல சொன்ன.. பாவம் டா அவ.. இன்னும் என்ன டா பண்ண போற..

ராகுல் அவள் காதருகில் உதட்டை வைத்து ஹஸ்கி வாய்ஸில் “Let’s wait and see.. Shall we?” என்றான்..

இடம்: கலையின் வீடு

ராஜாராம்: நான் தான் டா உங்கம்மா கூட பேசிட்டு இருந்தேன்.. அந்த பையனை பத்தி நான் விசாரிச்சு வச்சேன்.. ரொம்ப நல்ல பையன் ன்னு உங்கம்மா கிட்ட சொல்லி உங்கம்மா மனச மாத்தலாம் ன்னு பேசிட்டு இருந்தேன்.. நீ என்னடான்னா!! இப்படி பண்ணி வச்சிருக்க.. 

கலைக்கு தலை சுற்ற ஆரம்பித்தது.. அவள் காதுக்குள் சுபர்ணாவின் குரல் ரீங்காரமிட்டுக் கொண்டே இருந்தது.. “சரி யாருகிட்ட பேசுறான் ன்னு கொஞ்சம் எட்டி பாத்தப்போ மஞ்சு ன்னு நேம் இருந்துச்சு”

மஞ்சு ன்னு நேம் இருந்துச்சு

மஞ்சு ன்னு நேம் இருந்துச்சு

மஞ்சு ன்னு நேம் இருந்துச்சு

ராஜாராமின் குரல் கலையை சுபர்ணாவின் குரலில் இருந்து எழ செய்தது..

ராஜாராம்: சொல்லு டா அம்மா எதுக்கு அந்த பையன் கூட பேசணும்..

மஞ்சு கொஞ்சம் பின்னோக்கி கலையின் வார்த்தைகளை யோசித்து பார்த்தாள்.. “நான் கேட்டது காதுல விழலையா? என்னை மதிக்காம அவன் கூட கொஞ்சிகிட்டு இருக்குற”.. 

மஞ்சு: அந்த முண்டைக்கு பயித்தியம் பிடிச்சிருக்கு.. அந்த தம்பி கூட நான் எதுக்கு பேசணும்..

ராஜாராம்: ஏய்ய்… வாய மூடுறியா?? இல்ல அங்க வந்து உன்னை வெளுக்கவா?? (அதே கோபக்குரலோடு கலையிடம் திரும்பி) குட்டி உன்கிட்ட தான கேக்குறேன்.. அம்மா எதுக்கு அந்த பையன் கூட பேச போறா??

கலை: ப்பா!! அது.. நானும் கிஷோரும் லவ் பண்றது அவனுக்கு பிடிக்கல.. எங்க கிட்ட வம்பு பண்ணான், கிஷோரை அசிங்க அசிங்கமா பேசுனான்.. நான் அவனை அடிச்சேன்.. அதுக்கு தான் அவன் பழி வாங்க ட்ரை பண்ணி எதோ பன்றான் ப்பா.. அவன் அம்மா கிட்ட (தயங்கி நின்றாள்)..

மஞ்சு: என்னது அடிச்சியா?? ஏங்க இவ அந்த கிஷோரை கட்டிக்கிட்டு நாசமா போக கூடாது ன்னு அந்த பையன் கிட்ட சொன்னேன்.. அதுக்கு அந்த தம்பி அக்கறையா கேட்டுட்டு, உதவி பண்றேன் ன்னு சொல்லுச்சு.. அதுக்கு தான் இந்த ஓடுகாலி இப்போ அந்த தம்பிய இல்லாததையும் பொல்லாததையும் சொல்லுறா.. எந்த உலகத்துலயாச்சும் அடியும் வாங்கிட்டு வேலையும் கொடுத்து அந்த குடும்பத்துக்கு நல்லதும் பண்ணுவாங்களா? இவ சொல்றதுல ஒண்ணாச்சும் நம்புற மாதிரி இருக்கா? புதுசா லவ் பண்ணிக்கிட்டு அவன் சொல்றதுக்கெல்லாம் இப்படி ஆடுறா.. அவன் தான் இவளை என்னென்னமோ சொல்லி மயக்கி வச்சிருக்கான்..

ராஜாராம்: நீ வாய வச்சிக்கிட்டு சும்மா இரு.. புரியாம எதையும் பேசாத.. மாப்ள அந்த மாதிரி லாம் கிடையாது.. நான் விசாரிச்சும் பாத்துட்டேன்.. மாப்ள வீட்டுல இருந்து முறைப்படி பொண்ணு பாக்க வர சொல்லிருக்கேன்.. அவங்க வந்தப்புறம் உன் ஓட்ட வாய வச்சு ஏதாச்சும் உளறி தொலச்சுறாத..

ராஜாராமிற்கு கிஷோரின் மேல் அசையாத நம்பிக்கை இருந்தாலும் தற்போது ராகுலின் மேல் கலை வைத்த குற்றச்சாட்டை நம்ப முடியவில்லை.. கலை குழம்பி போய் இருக்கிறாள் என்று நினைத்தார்..

ராஜாராம்: சரி டா குட்டி.. நீ அந்த பையனை அடிச்ச.. அதுக்கு அந்த பையன் என்ன பண்ணான்..

கலை: ஒன்னும் பண்ணல ப்பா.. நாங்க வந்துட்டோம்.. அதான் அவன் இப்போ வேற மாதிரி பழி வாங்க ட்ரை பண்றான் ப்பா.. 

ராஜாராம்: (சிறிதும் நம்பாமல் கலையின் நடவடிக்கை நினைத்து பெருமூச்சு விட்டு) ஏன் டா  குட்டி.. என்னாச்சு.. உண்மையா என்ன நடந்துச்சு ன்னு சொல்லு.. அப்பா எப்போவும் உனக்கு தான் சப்போர்ட் பண்ணுவேன்..

கலை: ப்பா என்னப்பா நீங்க எதுவும் நீங்க நம்ப மாட்டிங்குறீங்க.. நான் உண்மைய மட்டும் தான் சொல்றேன்.. கிஷோர் கிட்ட வேணா கேளுங்க.. சரி கிஷோர் எனக்கு தான் சப்போர்ட் பண்ணுவான் ன்னு நினச்சு நீங்க அவனையும் நம்ப மாட்டீங்க.. அப்போ அந்த சுபர்.. 

“வேற யாரு ம்மா??“ என்று ராஜாராம் கேக்க “இப்பொழுது வீட்டில் பிரளயம் வெடித்ததுக்கு காரணமே அந்த சுபர்ணா தான்” என்று நினைத்து “வேற யாரும் இல்ல ப்பா.. விடுங்க நான் என்ன சொன்னாலும் நம்ப மாட்டீங்க”

ராஜாராமிற்கு தன் மகளை நினைத்து கவலைப்பட்டு “சரிடா குட்டி.. அவன் அம்மா கிட்ட ன்னு என்னமோ சொல்ல வந்த.. அவன் அம்மாகிட்ட என்ன?? 

கலை: அம்மா கிட்ட தப்பா நடக்க பாக்குறான் ப்பா..

தன் தோழியின் மகனை பத்தி கலை அவதூறாக பேசப்பேச மஞ்சுவுக்கு உடல் முழுக்க சூடான எண்ணெய் ஊத்துவது போல இருக்க.. வேகமாக வந்து கலையின் தலை முடியை பிடித்து “என் பிரண்ட் ஓட புள்ளையை பத்தி இதுக்கு மேல ஒரு வார்த்தை பேசுன உன்ன கொன்னே போட்ருவேன் டி”

மஞ்சுவை பிடித்து தள்ளிவிட்டு நிதானத்தை மறந்த கலை வார்த்தைகளை கவனமின்றி விட்டாள்.. “ஆமா உனக்கும் அவன்மேல ஆசை இருக்கு போல.. அதான் அவனுக்கு இவ்ளோ சப்போர்ட் பண்ற”

“பளார்ர்ர்ர்” என்ற சத்தம் வீட்டை நிறைத்தது..

ராஜாராம்: பெத்த அம்மா வ இப்படி பேச உனக்கு நாக்கு கூசல..

கலை தனது கையை கன்னத்தில் பொத்தியபடி அதிர்ந்து போய் சிலையாக இருந்தாள்.. அவளது அப்பா அவளது கன்னத்தில் அறைந்தார் என்ற நிகழ்வை அவளால் நம்ப முடியவில்லை.. அதிர்ச்சியில் அவள் வாய் திறந்து இருக்க, அவள் கண்கள் ராஜாராமை “நீங்களா அடிச்சீங்க” என்பது போல பார்த்துக் கொண்டிருந்தது..

“ப்பா” என்று அவள் உதடுகள் உச்சரிக்க, அவள் கண்களில் இருந்து கட்டுப்பாடின்றி நீர் வடிந்து கொண்டே இருந்தது..

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 29

 “யேஏஏஏஏ…” என்றபடி கிஷோரின் அம்மா புவனேஷ்வரி கிஷோரை கட்டி அணைத்து கன்னத்தில் நெற்றியில் மாற்றி மாற்றி முத்தமிட்டு “டேய் நான் உன்னை என்னமோ ன்னு நினைச்சேன் டா.. அவங்க வீட்டுல பேசி சம்மதம் வாங்குறதுக்கு எப்படியும் ஒரு வருஷம் ஆக்கிருவ ன்னு நினச்சேன்.. ஆனா கலைய வீட்டுல விட்டுட்டு வர்றேன் ன்னு சொல்லிட்டு போயிட்டு அவங்க அப்பா கிட்ட சம்மதம் வாங்கிட்டு வந்துருக்க.. என் தங்கோம்ம்ம்……  உம்மாஆஆ”

கிஷோர்: ஐயோ போதும்மா சின்ன பிள்ளையை கொஞ்சுற மாதிரி கொஞ்சிட்டு இருக்குற.. நான் எதுவும் பிளான் பண்ணி போகல.. எல்லாம் தானா நடந்திருச்சு ம்மா..

ராம்: ம்மா எனக்கு இவன் மேல சுத்தமா நம்பிக்கையே இல்ல.. அண்ணி தான் அவங்க அப்பாகிட்ட பேசி சம்மதிக்க வச்சிருப்பாங்க ன்னு தோணுது..

புவனேஷ்வரி: இருக்கட்டும் டா.. இவ்ளோ தைரியமான பொண்ணை செலக்ட் பண்ணது அவன் தான..

நாகராஜன்: ம்ம்ம் சரி நீங்க ரெண்டு பேரும் இருங்க.. நானும் அம்மாவும் ஜோசியர் வீட்டு வரைக்கும் போயிட்டு நிச்சயதார்தத்துக்கு நல்ல நாள் பாத்துட்டு வர்றோம்..

எல்லாம் நல்லபடியாக சென்றாலும், ஏதோ ஒரு பெரிய பாரம் தலைமேல் இருப்பதாக கிஷோர் உணர்ந்தான்.. ராகுல் தான் அந்த பாரம் என்று அவன் சொல்லிக்கொண்டாலும் அவன் மனமானது அதை விட பெரிய பாரமொன்று இருக்கிறது, அதை எப்படி சமாளிப்பாய் என்று கேள்வி கேட்டது.. கண்களை இறுக்க மூடி மூளையை போட்டு பிசைய, அந்த பாரம் என்னவென்று அவனுக்கு விளக்கியது.. 

“எவ்ளோ நாள் தான் இதை பத்தி பேசாம இருக்குறது.. இன்னைக்கு முழுசா பேசி இதுக்கு ஒரு முடிவு கட்டணும்” என்ற வைராக்கியத்தோடு கிஷோர் எழுந்து ராமின் அறைக்கு சென்று “தம்பி…. உன்கிட்ட ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணும் டா”

ராம்: ஹாஹா முக்கியமான விஷயமா.. நேரா வந்து இதுதான் விஷயம் ன்னு பேச வேண்டி தான.. வித்தியாசமா கேக்குற..

கிஷோர்: (நீண்ட பெருமூச்சு விட்டு) இல்ல அது.. நீ அன்னைக்கு

ராமின் கைபேசி க்கு மூக்கு வேர்த்தது போல சினுங்கியது..

ராம்: ண்ணே!! இங்க பாரு வனிதா போன் போட்டுட்டா.. எடுக்கலேனா என்னை தொலைச்சுருவா.. நாம அப்புறம் பேசுவோம்..

“அவகிட்ட அப்புறம் பேசு டா.. நான் ரொம்ப முக்கியமான விஷயம் பேசணும்” என்று சொல்ல நினைத்தாலும் அதை சொல்ல முடியாமல், ஒரு வித இயலாமையோடு கிஷோர் தயக்கத்தோடு நகராமல் நின்றிருந்தான்.. அவன் மனதில் இருந்த சுமையை பற்றி ராமிடம் பேசுவதற்கு அவன் மனதளவில் முழுமையாக தயாராகவில்லை..

ராம்: (இன்னும் என்ன என்பது போல் கிஷோரை பார்த்து நினைத்து கெஞ்சலாக) ண்ணே!! கொஞ்சம் தனியா பேசணும்..

கிஷோர் அதே நீண்ட பெருமூச்சு விட்டு கதவை சாத்திவிட்டு வெளியே சென்றான்..

கட்டிலில் கலை தலைகாணியை கட்டிப்பிடித்த படி உதட்டில் புன்னகையுடனும் கண்களில் கிஷோருடன் சேர்ந்து வாழ போகும் வாழ்க்கை கனவுகளுடனும் நிம்மதியாக இருந்தாள்.. அவள் மனதில் ஒரு மூலையில் ராகுல் பற்றிய சிறிய அச்சம் இருந்தாலும் அதை ஓரம் கட்டிவிட்டு தனது வாழ்வை தன்னை முற்றிலுமாக புரிந்து கொண்ட கிஷோருடன் வாழ போகிறோம் என்ற இன்பத்தில் மூழ்கி இருந்தாள்..

அவள் கண்கள் அவ்வப்பொழுது மேசையில் இருந்த கைப்பேசியை நோட்டம் விட்டு கொண்டிருந்தது.. கிஷோரிடம் இருந்து அழைப்பு வரும் என்று வெகு நேரமாக காத்துக் கொண்டிருந்தாள்.. திடிரென்று கைப்பேசியின் திரை மின்ன, கட்டிலில் இருந்து துள்ளி எழுந்து பார்க்க எதோ ஒரு புதிய நம்பரில் இருந்து அழைப்பு வந்தது..

கலை: “ஹலோ!!”

மறுமுனை: என் வீட்டுக்கு விளக்கேத்தி வைக்க போற ராசாத்தி.. என்னம்மா பண்ணுற..

கலைக்கு முகம் மலர்ந்து வாயெல்லாம் பல்லாக “அத்தை.. சும்மா தான் இருக்கேன்.. அப்புறம் எங்க அப்பா”

புவனேஷ்வரி: ஆமா உங்கப்பா சரி ன்னு சொல்லிட்டாங்களாமே.. ரொம்ப சந்தோசம் ம்மா.. கிஷோர் வந்ததும் சொன்னான்.. சொன்னதுமே உங்க மாமா என்னை கையோட ஜோசியர் வீட்டுக்கு கூட்டி வந்துட்டாரு.. சரி ம்மா உங்க அம்மா இருந்தா கொடேன்..

அய்யயோ அம்மா ஏதாச்சும் பேசி ஏழரையை இழுத்து விடுவாள் என்று பயந்து “ஆஹ்!! அது அம்மா வெளிய போயிருக்காங்க.. என்ன விஷயம் அத்தை சொல்லுங்க நான் அம்மா வந்ததும் சொல்லிடுறேன்”

புவனேஷ்வரி: அப்படியா குட்டி.. சரி ஜோசியர் உன் ஜாதகத்தையும் கேக்குறாரு.. அதான் உங்க அம்மா ட்ட கேட்டா முறையா இருக்கும் ன்னு நினச்சேன்..

கலை: ஜாதகம் தான அத்தை.. அது நானே அனுப்பி விடுறேன் உங்களுக்கு.. 

புவனேஷ்வரி: இது தான் நம்பர்.. (மறுபக்கம் கணவரிடம் திரும்பி ஏங்க அது பேர் என்ன ஆப்பா.. என்னது வாட்டப்பா.. ஓ வாட்ஸ்ஆப் ஆ) குட்டி மாமா நம்பர் சொல்றேன்.. நீ அதுல வாட்ஸ்ஆப் ல அனுப்பி விட்டுரு சரியா.. வச்சுரட்டுமா.. சரி குட்டி..

கலை ஜாதகத்தை எடுத்து அனுப்பி விட்டு மறுபடியும் மகிழ்ச்சியோடு சாய அவளது கைப்பேசி திரை மின்னியது.. எடுத்து பார்க்க சுபர்ணா என்று இருந்தது..

கலை வெறுப்புடன் எடுத்து காதில் வைத்து எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தாள்.. மறுபுறமும் சில வினாடிகள் அமைதி.. சில வினாடிகள் கடந்த பின்னர் அமைதியையும் நிம்மதியையும் கலைக்குமாறு சுபர்ணாவின் குரல் ஒலித்தது..

சுபர்ணா: ஹலோ கலை..

அந்த குரலை கேட்டதும் கலைக்கு கோபம் இன்னும் அதிகம் வர, எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தாள்..

சுபர்ணா: கலை இருக்கியா?? கலை..

கலை: ம்ம்ம்…

சுபர்ணா: கலை எனக்கு தெரியும் நீ என்மேல ரொம்ப கோபத்துல இருப்ப ன்னு.. ஆனா ஒன்னும் உன்னை வேணும்னே வேலைல இருந்து போக சொல்லல.. அது ராகுல் தான்.. நான் முடியாது ன்னு சொன்னாலும் எங்க அப்பா ட்ட பேசி அதை நடக்க வைப்பான்.. பயித்திய காரன்..

கலை: அவன் பயித்தியம் சைக்கோ எனக்கு நல்லா தெரியும்.. இதை சொல்ல தான் நீ போன் போட்டியா??

சுபர்ணா: (இவ்வளவு நாள் தன்னை மரியாதையாக அழைத்து கொண்டிருந்த கலை இன்று ஒருமையில் அழைத்தது சுபர்ணாக்கு வருத்தம் அளித்தாலும் இதற்கு தான் தகுதி ஆனவள் தான் என்று உணர்ந்து அமைதியாக) நான் அதுக்கு போன் போடல கலை..

கலை: உன் வேலை இல்லாம நான் கஷ்ட படுறேன் ன்னு கரிசனம் காட்டுறியா.. ஹாஹாஹா இப்போ தான் நல்லா இருக்கேன்.. என் வாழ்க்கை ல எல்லாம் நல்லா போகுது.. 

சுபர்ணா: எனக்கு உண்மையிலேயே ஹேப்பி தான் கலை.. ப்ளீஸ் நான் சொல்றது கொஞ்சம் பொறுமையா கேளேன்..

கலை: சீக்கிரம் சொல்லிட்டு வைங்க..

சுபர்ணா: இன்னைக்கு நீ அவனை அடிச்சதுக்கு அப்புறம் அவன் உங்க வீட்டுக்கு வந்தானா?

கலை: ஆமா அந்த சனியன் வந்தான்.. அந்த நாய்க்கு படத்துல வர்ற வில்லன் ன்னு நினைப்பு போல.. வீட்டுக்கு வந்து நாங்க தட்டுல வச்ச சாப்பாடை நாய் மாதிரி தின்னுட்டு போனான்..

சுபர்ணா: நீ அவனை திட்டுறதுக்கெல்லாம் நான் எதுவும் சொல்ல மாட்டேன் கலை.. இன் ஃபாக்ட் நீ திட்டுறது கூட சரி தான்.. அவன் உங்க வீட்டுல இருந்து வந்ததும் அவன் நேரா என் ஸ்டோர் க்கு தான் வந்தான்.. ரொம்ப நேரம் சைலன்ட் ஆ எதுவோ யோசிச்சுக்கிட்டு இருந்தான்..

கலை: அந்த நாய் என்ன வேணா பிளான் பண்ணட்டும்.. அது பத்தி எனக்கு எந்த கவலையும் இல்ல.. நீங்களும் ஒன்னும் கவலை பட வேண்டிய அவசியம் இல்ல..

சுபர்ணா: என்ன கலை.. நான் சொல்ல வர்றதை ரெண்டு காது கொடுத்து கேக்க மாட்டியா?

கலை அமைதியாக இருந்தாள்..

சுபர்ணா: தேங்க்ஸ் கலை.. இந்த நாய் எவ்ளோ மோசமானவன் ன்னு எனக்கு தெரியும்.. நீ எதுவும் பாதிக்கப்பட கூடாது ன்னு சொல்றேன்.. அவன் அவ்ளோ நேரம் யோசிச்சுட்டு அடுத்து யாருக்கோ போன் போட்டு பேசிட்டு இருந்தான்.. நான் எதுவும் பெருசா கண்டுக்கல.. ஆனா அவன் பேசுறது என் காதுல தானா  விழுந்தப்போ தான் கவனிச்சேன்..ரொம்ப வித்தியாசமா சிரிச்சு சிரிச்சு பேசிட்டு இருந்தான்..

சரி யாருகிட்ட பேசுறான் ன்னு கொஞ்சம் எட்டி பாத்தப்போ “மஞ்சு” ன்னு நேம் இருந்துச்சு.. நீ கூட ஒரு தடவை உங்கம்மா நேம் கூட மஞ்சு ன்னு..

கலை என்ன சைலன்ட் ஆ இருக்குற.. கலை இருக்கியா?? 

கலை..

ஹலோ கலை..

கலை என்னாச்சு லைன் ல இருக்கியா??

கலையின் கைப்பேசியில் சுபர்ணா வின் குரல் வந்து கொண்டே இருக்க,, கலை அங்கு இல்லை.. தன் தாயின் பெயரை கேட்ட அந்த நொடியில் கைப்பேசியை அப்படியே மெத்தையில் போட்டுவிட்டு தன் தாயை தேடி கொலை வெறியுடன் வேகமாக எழுந்து சென்றாள்..

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 28

 ராகுல்: இந்த ஒரு வார்த்தை போதும் ஆண்ட்டி.. உங்களோட கவலை எல்லாம் போக்க வேண்டியது என்னோட பொறுப்பு.. அப்புறம் ஆண்ட்டி நம்ம அங்கிளுக்கு வேலை எதுவும் இல்லை தான.. எல்லா வீட்டுலையும் ஹஸ்பண்ட் க்கு வேலை இல்லனா ஒஃய்ப் தான் வீட்டுக்கு ஹெட் ஆ இருப்பாங்க.. ஆனா இங்க நீங்க அவருக்கு ரொம்ப பயப்படுற மாதிரி தெரியுது..

மஞ்சு: அவருக்கு வேலை இல்லாதான் ப்பா ஆனா மனுஷன் கட்சி ல எதோ சின்ன பதவில இருக்காரு.. பெரிய தலைமை வரைக்கும் பழக்கம் வச்சிருக்காரு.. ஏதாச்சும் கட்சி நிதி ல இருந்து அப்பப்போ கொஞ்சம் கிடைக்கும், அது போக என்ன வேலையா இருந்தாலும் ஈஸியா முடிஞ்சுரும் கட்சி பேர்சொல்லி., அப்புறம் இதை கேளுங்க தம்பி, நம்ம ஊருல எங்க போனாலும் ஏதாச்சும் சில பசங்க ஆண்ட்டி ஆண்ட்டி ன்னு வந்து பாசமா பேசுவாங்க, கேக்காமலே உதவி ன்னு பண்ணுவாங்க.. அட யாருப்பா நீ? ன்னு கேட்டா கட்சி ல தொண்டன் ன்னு சொல்லுவாங்க.. அதனால என் வீட்டுக்காரர் வேலை இல்லனாலும் கெத்து தான்.. அதனால நான் பணிஞ்சு தான் போகணும்.. ஆனா எனக்கு இந்த மனுஷன் அரசியல் அரசியல் ன்னு போகாம உருப்படியா ஒரு வேலை பாத்தா நல்லா இருக்கும் ன்னு தோணுது..

ராகுல்: ஆண்ட்டி அந்த கேரட் எ நான் எடுத்து சாப்பிடட்டுமா

மஞ்சு: தாராளமா சாப்பிடு தம்பி.. இதெல்லாம் கேட்கணுமா? நானே எடுத்து தரேன்.

மஞ்சு கேரட்டை எடுக்க அவனும் கேரட்டை எடுக்க வந்தது போல தெரியாமல்  பிடிப்பது போல மஞ்சுவின் கையை பிடித்தான்.. அவன் கேரட்டை எடுக்க மஞ்சு அருகே வந்ததில், மஞ்சுவின் குண்டியை தன் தொடையால் அழுத்திக் கொண்டிருந்தான்.."சாரி ஆண்டி" என்று நகர்ந்து கேரட்டை சாப்பிட ஆரம்பித்தான்..

ராகுல்: ஓஹோ அதனால வெள்ளை வேஷ்டி சட்டை ல இருந்தாரா? (ச்ச இந்தாளு ரொம்ப இடைஞ்சலா இருப்பான் போல என்று மனதுக்குள் நினைத்து விட்டு) ஆண்ட்டி நான் சொன்ன தப்பா நினைக்க மாட்டீங்கள்ல. நான் எது சொன்னாலும் உங்க நல்லதுக்கு தான் சொல்லுவேன் ன்னு நீங்க புரிஞ்சுக்கணும்.. ஐ திங்க் உங்க ஹஸ்பண்ட் தான் நமக்கு பிரச்சனை.. அவரை முதல்ல காலி பண்ணனும்..

மஞ்சு: (அதிர்ச்சியாக) என்னப்பா காலி பண்ணனும்.. அவர் என்ன பிரச்சனை..

ராகுல்: ஹாஹா ஆண்ட்டி பயப்படாதீங்க!! உங்க ஹஸ்பண்ட் அவங்க ரெண்டு பேருக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கணும் ன்னு ஸ்ட்ராங் ஆ இருக்காரு.. எனக்கு என்னமோ அவர் மனசை மாத்த முடியும் ன்னு தோணலை.. அதனால அவரையே மாத்திட வேண்டி தான்.. அவருக்கு வேலை இல்லைதானே அவருக்கு வெளியூர்ல பெரிய வேலை ரெடி பண்றது என்னோட பொறுப்பு, ஆனா அவரை வேலைக்கு சம்மதிக்க வைக்க வேண்டியது உங்களோட பொறுப்பு.. நல்ல யோசிங்க ஆண்ட்டி, நல்ல சம்பளத்தோட வேலை வாங்கி தரேன்..

மஞ்சு: (அவன் கைகளை பிடித்து) தம்பி உங்க குடும்பம் எங்க குடும்பத்துக்கு எப்போவும் உதவி மட்டுமே தான் பண்றீங்க.. இதுக்கு நாங்க என்ன கைம்மாறு செய்ய போறோம் ன்னு தெரியல ப்பா..

ராகுல்: ஹாஹா எனக்கு உங்களோட பாசம் அன்பு மட்டுமே போதும் ஆண்ட்டி.. வேற என்ன வேணும் சொல்லுங்க.. லவ் யு ஆண்ட்டி..

மஞ்சு ஷாக்காகி ஹாஆஆ என்க..

ராகுல்: ஆண்ட்டி ஒன்னும் சாக் ஆகாதீங்க.. லவ் ன்னா பாசம் ஆண்ட்டி.. இப்போ ஐ லவ் யூ மம்மி ன்னு சொல்றோம் ல.. அது மாதிரி தான்.. ஏன் ஆண்ட்டி நான் உங்களை லவ் பண்ண கூடாதா?

மஞ்சு வுக்கு உடல் கொஞ்சம் வேர்க்க ஆரம்பித்தது. என்ன சொல்வதென்று தெரியாமல் "சரி தம்பி" என்று கூச்சத்தில் நெளிந்தாள்..

ராகுல்: என்ன ஆண்ட்டி உங்களுக்கு இப்படி வேற்குது (என்று அவள் நெற்றி, கன்னம், கழுத்தில் கையால் துடைத்தான்) மஞ்சு எதுவும் சொல்ல முடியாமல் வெகுளி தம்பி என்ற எண்ணத்தில் அமைதியாக இருந்தாள்..

இவ்வளவு நேரம் அடுப்பறையை எட்டி எட்டி பார்த்துக் கொண்டிருந்த கலை க்கு ராகுல் அவள் அம்மாவிடம் எல்லை மீறுவது போல தெரிய, எழுந்து கிஷோர் கையை பிடித்து அவனையும் இழுத்து கொண்டு போனாள்..

கலை: என்னம்மா சமையல் ரெடி ஆகிருச்சா..

மஞ்சு: (முகத்தில் கோபத்துடன்) ம்ம்ம்.. ஆகுது ஆகுது..

"இந்த ராகுல் என்ன பிளான் பண்ணி வச்சிருக்கான் ன்னு தெரியல.. அம்மாவை நெருங்கி நெருங்கி பேரசுரான்.. முதல்ல அம்மாவை இவன் கிட்ட இருந்து காப்பாத்தணும்" என்று மனதுக்குள் நினைத்த கலை அம்மா இங்க வா நான் சமைக்கிறேன்.. நீ கொஞ்சம் நேரம் ஹால் ல இரு.. 

"சரி பண்ணு" என்று அங்கிருந்து நகர்ந்து சென்றாள்.. "வாங்க தம்பி அவங்க ரெண்டு பெரும் பாத்துப்பாங்க.."

"ஐயையோ மறுபடியும் ரெண்டு பெரும் ஒண்ணா போறாங்களே" என்று யோசித்தவள்.."ம்மா, ராகுலை எனக்கு ஹெல்ப் பண்றதுக்கு வர சொல்லேன்"

மஞ்சு: அதான் அந்த தம்பி இருக்குல்ல டி..

கலை: அது அது கிஷோருக்கு சமையல் பத்தி எதுவும் தெரியாது..

மஞ்சு ராகுலுக்கும் எதுவும் தெரியாது டி..

ராகுல்: ஆண்ட்டி நான் போறேன்.. நான் அங்க இருக்குறதும் நல்லது தான்.. அவங்க ரெண்டு பேரை தனியா விட்டா ஏதாச்சும் கசமுசா பண்ணுவாங்க.. எனக்கு என்னமோ அந்த பையன பாத்தா பொருக்கி பையன் மாதிரி தெரியுது ஆண்ட்டி..

மஞ்சு கிஷோரின் அப்பாவியான முகத்தை உற்று பார்த்தால், ராகுல் சொல்வது போல இல்லாமல் அவளுக்கு கிஷோர் அப்பாவியாக தான் தெரிந்தான் இருந்தாலும் ராகுல் கேட்டதுக்கு ஏற்ப "ஆமா ஆமா பொம்பள பொருக்கி மாதிரியே இருக்கான்"

ராகுல்: ம்ம்ம் இப்போ தான் ஆண்ட்டி கரெக்ட்டா சொல்றீங்க.. அந்த பொம்பள பொருக்கி பக்கத்துல உங்க பொண்ண தனியா விடலாமா.. அதான் நான் போறேன் ன்னு சொல்றேன்..

மஞ்சு: தம்பி நீங்க இல்லேன்னா நான் என்ன பண்ணுவேன் ன்னே தெரியல ப்பா.. அவனை என் பொண்ணு பக்கத்துல வரவிடாம பாத்துக்க..

ராகுல்: ஒரு காலத்துலையும் அவனை உங்க பொண்ணு பக்கத்துல விடமாட்டேன்.. நான் தான் பக்கத்துல இருப்பேன்.. (என்று விஷமத்துடன் சொன்னான்)

மஞ்சு: என்னது ப்பா??

ராகுல்: நான் கூட பக்கத்துல இருந்து அவன் பக்கத்துல வர விடாம பாத்துக்குறேன் ன்னு சொன்னேன் ஆண்ட்டி.

அம்மாவை அவனிடம் அடுப்பறையில் தவித்துக் கொண்டிருந்த கலை, மறுபடியும் "ராகுல்" என்று கத்தினாள்..

ராகுல்: சரி ஆண்ட்டி உங்க பொண்ணு கூப்பிடுது.. நான் அங்க போய் உங்க பொண்ணை நல்லா பாத்துக்குறேன்..

ராகுல் உள்ளே வந்ததும் கலை அவனிடம் "இங்க பாரு ராகுல், நீ என்னையும் கிஷோரையும் அசிங்கமா பேசுனத்துக்கு தான் நான் அடிச்சேன்.. இப்போ எங்க அப்பா ஓகே சொல்லிட்டாரு.. எங்க ஃபேமிலி ல நல்லா போகுது.. ப்ளீஸ் நடந்ததை மறந்துட்டு ஃபிரண்ட்ஸ் ஆ இருக்கலாம்.. இல்லைனா கூட ஓகே ஆனா நீ எங்க ஃபேமிலி குள்ள வராத" என்றாள்..

ராகுல்: (உங்கம்மா கூட தனியா பத்து நிமிஷம் இருந்ததுக்கே உனக்கு அல்லு விடுது போல, இவ்ளோ நேரம் மொறச்சி மொறச்சி பாத்துட்டு இப்போ இப்புடி பம்முற என்று மனதுள் நினைத்து விட்டு) கலை நீங்க எத பத்தி பேசுறீங்க ன்னு எனக்கு ஒன்னும் புரியல.. நம்ம ரெண்டு ஃபேமிலிஸ் உம் ரொம்ப க்ளோஸ்.. நீங்க ஏன் இப்படி சொல்றீங்க.. It’s really shocking u know? Your mom would be mad if she hear you say this..

கலை: ஹே!! எங்கம்மா இதுல இழுக்காத.. உனக்கும் எங்களுக்கும் தான் பிரச்சினை.. 

கிஷோர் அவளை சமாதானப்படுத்தி "கலை இவன்கிட்ட பேசி எந்த பிரயோஜனமும் இல்ல.. நீ ஃபிரியா விடு" என்றான்.. ராகுலை உதாசீன படுத்திவிட்டு சமையலை கவனிக்க ஆரம்பித்தாள்:: 

ஆனால் ராகுல் அவளை சும்மா விடுவதாக இல்லை.. "கலை என்னை கூப்பிட்டிங்க நான் என்ன ஹெல்ப் பண்றது?"

கலை: நீ ஹெல்ப் உம் கிழிக்க வேணாம்.. அந்த ஓரத்துல குப்பையோட குப்பையா அப்படியே நில்லு.. சமைச்சு முடிச்சதும் நல்லா கொட்டிக்கிட்டு இங்க இருந்து கிளம்பு..

கலையின் வார்த்தைகள் ராகுலுக்கு சுர்ரென கோவத்தை உண்டாக அதை அடக்கி கொண்டு முகத்தில் பொய் புன்னகையை வீசி மிகவும் சத்தமாக "கலை நான் ஹெல்ப் பண்ணனும் சொல்லுங்க" என்று கத்தினான்..

இவன் எதுக்கு இப்படி கத்துறான் என்று முதலில் கலைக்கு புரியவில்லை ஆனால் மஞ்சு புரிய வைத்தாள்.. 

மஞ்சு: ஏய் என்னடி அந்த தம்பிய கூப்பிட்டு சும்மா நிக்க வைக்குறியா.. ஏதாச்சும் வேலை இருந்துச்சுன்னா கூச்ச படாம சொல்லு.. தம்பி நம்ம குடும்பத்துல ஒருத்தர் தான்..

தலையெழுத்து என்று அடித்துக்கொண்ட கலை "எனக்கு லெஃப்ட் இந்த பாத்திரம் லாம் இருக்குல்ல.. அதெல்லாம் எனக்கு ரைட் ல இருக்குற நல்லி ல கழுவி வை" என்று ராகுலிடம் சொன்னாள்.. மேலும் மனதுக்குள் "ஹெல்ப் ஆ கேக்குற போ பாத்திரத்தை கழுவு" என்று கருவிக் கொண்டாள்..

ஆனால் ராகுல் ஒரு பாத்திரத்தை மட்டும் கலையின் இடப்பக்கத்திலிருந்து எடுத்து கலையை கடக்கும் போது அவளுடைய இடுப்பில் மெதுவாக சுண்டு விரலால் உரசிக்கொண்டு நல்லிக்கு பக்கம்  சென்று கழுவி வைத்தான்.. 

கலை: ஏய் போகும் போது பாத்து போகமாட்ட.. உரசிட்டு போகுற..

ராகுல்: (முகத்தை அப்பாவியாக வைத்து) என்னது உரசிட்டனா?? அச்சோ எங்க கலை உரசினேன், உங்க முதுகுலையா?? இல்ல உங்க இடுப்புலயா?? இல்ல உங்க தொடைலயா?? இல்ல உங்க பெருத்த குண்டிலயா?? இல்ல உங்க பு" என்று நிறுத்தி விட்டு சிரித்தான்..

கலைக்கு முகத்தில் கோவம் வெடிக்க, அவனை அடிக்க சென்றாள்..கிஷோர் வேகமா கலையை பிடித்து இழுத்து "கலை விடுடி கோவப்படாத.. அவன் வேணும்னே வம்பு பன்றான்.. நாம கண்டுக்காம இருந்தா அவனே போரடிச்சு போயிருவான்." என்றான்..

கலை: இல்லைடா அவன் என்னை வேணும்னே உரசுரான் டா..

கிஷோர்: உன்னை பஸ் ல எத்தனை பேரு உரசிருக்காங்க.. ரொம்ப மோசமலாம் உரசிருக்காங்க.. அதுமாதிரி நினைச்சிட்டு இரு டி.. 

கலை: ஆமா டா.. நீ சொல்றது தான் சரி.. நான் கோவத்துல என்னோட நிதானத்தை இழந்துட்டேன்..

கிஷோர் கலையை பார்த்து கண்ணடித்து விட்டு "That’s my baby" என்றான்.. கலையும் சிரித்து விட்டு சமையல் வேலையை பார்த்துக் கொண்டிருக்க, ராகுல் இன்னொரு பாத்திரத்தை எடுத்து அவளை கடந்து செல்கையில் அவள் குண்டியில் ஐந்து விரல்களையும் படர விட்டு தடவி சென்றான்.. கலை தாம் தூம் என்று குதிப்பாள் என்று ராகுல் எதிர்பார்க்க, ராகுல் விரல் பட்ட இடத்தில அவளுக்கு தொடு உணர்ச்சியே இல்லாதது போலும் அவன் தொட்டதே தெரியாதது போலும் நின்று சமையலை கவனித்துக் கொண்டிருந்தாள்.. 

ராகுல் எதுவும் புரியாமல் குழம்பினான்.. அவன் மனதுக்குள் "இவ என்ன அசையாம நிக்கிறா.. ஒரு வேல நான் அவ குண்டிய தொடலையோ?? இல்ல தொட்டேனே, அவ குண்டி நல்லா பஞ்சு மாதிரி சாப்ஃட் ஆ மெத்து மெத்து ன்னு இருந்துச்சே.. இன்னும் கூட அந்த ஃபீல் என் கைல இருக்கு.. சரி மறுபடியும் ட்ரை பண்ணலாம்" என்று நினைத்துவிட்டு 

மறுமுறை அவளை கடந்து செல்கையில் அவள் இரண்டு குண்டியையும் கையை விரித்து பிடித்து ஒரு முறை அமுக்கி விட்டு சென்றான்.. அனால் கலையிடம் இருந்து எந்த அசைவும் இல்லை, மறுமுறை அவள் குண்டியை தடவி குண்டி நடுவில் விரலை சொருகி தடவி விட்டு சென்றான்.. 

கலை அப்படியே இருந்தாள், என்ன இவள் என்று ராகுல் முழித்து கொண்டிருக்க, கிஷோருக்கு தெரியும் இதெல்லாம் அவளுக்கு ஒன்றுமே இல்லை என்று.. சமையலும் முடிந்திருக்க ராகுல் வெறுப்புடன் ஹாலுக்கு வந்தான்..

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 27

 இருகை கட்டை விரல்கள் இரண்டும் ஒன்றையொன்று முட்டிக்கொண்டும், மற்ற எட்டு விரல்களும் ஒன்றோடு ஒன்று பிண்ணிக்கொண்டும், உள்ளங்கைகள் இரண்டும் ஒன்றையொன்று அரக்கி கொண்டும் இருக்க,. கால் விரல்கள் பத்தும் தரையில் தட்டச்சு அடித்துக் கொண்டிருந்தது.. 

தலைக்கு மேலே இடைவிடாத கீச் கீச் சத்தம், கருவிழிகள் இரண்டும் விட்டத்தை நோக்கி உருண்டு, எப்பொழுது வேணாலும் மரணிக்கும் தருவாயில் சுற்றிக் கொண்டு கீச் கீச் சத்தத்தை கொடுத்துக்கொண்டிருந்த பழைய மின் விசிறியை நோக்கியது.. அந்த கருவிழிகளுக்கு கீழேயிருந்த நாசியானது, எதிரியை முட்டித்தூக்க காத்திருக்கும் காளை மாட்டை போல புஸ் புஸ் என மூச்சை வாரி இறைத்துக் கொண்டிருந்தது.. அந்த கருவிழிகளுக்கு மேலே அடர்த்தியான இரு புருவங்களும் சுருங்கி குத்தூட்டி போல கூர்மையாக இருக்க, அதற்க்கு மேலே இருந்த படர்ந்த பெரிய நெற்றியில் வியர்வை துளிகள் ஆங்காங்கே துளிர்த்து இருந்தது..

அந்த கருவிழிகளை உற்று நோக்கினால், அதில் வன்மமாய் ஏதோ திட்டம் தீட்டப்படுகிறது போன்ற தோற்றம் புலப்பட்டது.. அந்த வன்ம விழிகள் இடப்பக்கமாய் உருண்டு அந்த வீட்டின் அடுப்பறையை நோக்க, அங்கே மஞ்சு நின்று பாத்திரங்களை விளக்கி கோபமாக "தட் தொட்" என்ற சத்தத்துடன் வைத்துக் கொண்டிருந்தாள்.. அவள் பின்னே அவள் தோளை மென்மையாய் தடவி சமாதானம் செய்து கொண்டிருந்தார் ராஜாராம்..

"அந்த பையன் யாருன்னே தெரியாது!! என்ன ஆளுங்க ன்னும் தெரியாது!! என்ன அர்த்தத்துல வீட்டுல இருந்து ஆள் கூட்டி வர சொல்லிருக்கீங்க!! அதுவும் அவளோட அம்மா என்கிட்ட ஒரு வார்த்தை கூட சொல்லாம உங்க இஷ்டத்துக்கு முடிவெடுத்திருக்கீங்க" என்ற மஞ்சுவின் அனல் பறந்த வார்த்தைகள் அந்த வன்ம விழிகளுக்கு சொந்தக்காரனின் செவியை வந்தடைய அவனுடைய முகத்தில் இறுக்கம் மறைந்து உதட்டில் புன்னகை பூத்தது..

யாரோ தன்னை பார்ப்பது போன்ற எண்ணம் அந்த வன்ம விழிக்காரனுக்கு தோன்ற, அவன் விழிகள் இப்பொழுது நேரெதிரே பார்வையை வீச, கலையின் விழிகள் வெகுநேரமாக அவனை எரித்து விடுவது போல பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. அந்த பார்வையின் உக்கிரம் தாங்க முடியாமல் பார்வையை நகற்றி பக்கத்தில் வீச அங்கே கிஷோர் அப்பாவியாக கலையை பார்த்து கொண்டிருந்தான், வன்ம விழிக்காரனின் உதட்டில் ஏளன சிரிப்பு தென்பட்டது..

அந்த வன்ம விழிக்காரன் ராகுல் அப்பாவி கிஷோரை ஏளனமாய் பார்த்துக் கொண்டிருக்க ராஜாராமின் உருவம் நடுவே வந்து நின்றது..

ராஜாராம்: என்ன மாப்ள, நான் சொன்னது நியாபகம் இருக்குல்ல.. சீக்கிரமே வீட்டுல இருந்து ஆள் கூட்டி வந்துருங்க.. என்ன??

கிஷோர்: சரி மாமா!! நான் கூட்டிட்டு வர்றேன்.. ஆனா (என்று தயங்கிக் கொண்டு அடுப்பறையில் இருந்த மஞ்சுவை பார்த்து) அத்தை க்கு என்னை..

ராஜாராம்: அவளா!! அவ சும்மா படபட ன்னு பேசுவாளே தவிர பெருசா ஒன்னும் கிடையாது.. அவளை நான் பேசி சமாளிச்சுருவேன்.. நீங்க எதுவும் கவலைப்படாம இருங்க.. என்ன??

கிஷோர்: ம்ம் சரி மாமா ..

ராஜாராம்: சரி மாப்ள.. எனக்கு வெளில கொஞ்சம் வேலை இருக்கு.. நான் கிளம்புறேன்..

கிஷோர்: மாமா நானும் கிளம்புறேன். டைம் ஆச்சு.. (என்று எழுந்து நிக்க)

கலை அவன் கையை பிடித்து இழுத்து உட்கார வைத்தாள்..

ராஜாராம்: மாப்ள என்ன அதுக்குள்ளே என்ன அவசரம்.. அவ சம்சாரம் சமைச்சிட்டு இருக்கிறா.. இருந்து சாப்பிட்டுட்டு போங்க..

கிஷோர் மறுப்பு எதுவும் சொல்ல முடியாமல் தலையை ஆட்டி "ம்ம்.. சரி மாமா" என்றான்..

ராஜாராம் ராகுல் பக்கம் திரும்பி "நீங்களும் இருந்து சாப்பிட்டுட்டு போங்க" என்று சொல்லிவிட்டு பதிலை எதிர்பார்க்காமல் கிளம்பி சென்றார்..

ராகுல்: நெறய வேலை பாக்கி இருக்கே.. அதுக்குள்ள எப்படி போவேன் அங்கிள் (வாயிற்குள் முணுமுணுத்து விட்டு அடுப்பறைக்குள் மஞ்சுவை நோக்கி நடந்து சென்றான்).

ஹாலில் கலையும் கிஷோரும் காதல் வார்த்தைகள் பரிமாறிக் கொள்ள, ராகுல் அடுப்பறைக்கு வந்து மஞ்சுவை பின்னாலிருந்து கவனித்தான்.. கட்டுக்கோப்பான உடலோடு நாட்டுக்கட்டை போல இருந்த மஞ்சுவின் முதுகை பக்கத்தில் வந்து நாக்கில் எச்சில் ஊர ரசித்துக் கொண்டிருந்தான்.. அவள் பின்கழுத்துக்கு வெகு அருகே முகத்தை கொண்டு வந்து அவள் வியர்வை வாசத்தை கண்ணை மூடி நுகர்ந்தான்.. கிஷோர் அப்படியே அவள் காதருகே வந்து முன்னால் எட்டிப்பார்த்தான் சேலையினூடே அவள் முலை தெரிகிறதா என்ற நோக்கில்.. ஆனால் மஞ்சு சேலையை இறுக்கமாக கட்டி இருந்ததால் எதுவும் தெரியவில்லை..

தன் பின்னால் ராகுல் வந்து நிற்பது எதுவும் அறியாமல் மஞ்சு முன்னே நின்று சமையல் வேலையை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.. 

அவளை ஒட்டி அருகே நின்று ரசித்துக் கொண்டிருந்த ராகுல், அவள் காதில் "ஆண்ட்டிடிடிடி!!!" மெல்ல அழைத்தான்..

வெடுக்கென பதட்டமடைந்த மஞ்சு சட்டென திரும்ப ராகுலின் மேல் முட்டி நிலை தடுமாறினாள்.. ராகுல் அவள் இரு கையையும் ப்ளவுஸோடு சேர்த்து கெட்டியாய் பிடித்து நிப்பாட்டினான்.. அவளை பிடிக்கும் சாக்கில் இரு விரல்களை அவள் அக்குள் குள்ளும் நுழைத்தான்..

மஞ்சு: தம்பி நீங்களா!!! என்ன இங்க வந்துட்டீங்க.. இங்க வேர்க்கும் ப்பா.. நீங்க ஹால் ல ஃபேன் க்கு கீழ  உக்காருங்க..

ராகுல்: நீங்க இங்கதான இருக்கீங்க.. (அவள் காதருகில் வந்து மெல்லமாக) அதுவும் முக்கியமா எனக்கு அங்க இருக்கவே பிடிக்கல ஆண்ட்டி.. அந்த பையனை பிடிக்கவே இல்ல.. அதான் இங்க வந்துட்டேன்.. 

மஞ்சு: அட ஆமாப்பா அவனும் அவன் மூஞ்சியும் எனக்கும் சுத்தமா பிடிக்கவே இல்ல.. நீங்க இங்கேயே இருங்க.. தம்பி உங்களுக்கு பின்னால அந்த கத்தி இருக்கு பாருங்க அதை எடுத்துக்கொடுங்களேன் இந்த வெங்காயம் வெட்டணும்..

ராகுல்: (அவள் விரல்களை தடவியபடியே) இந்தாங்க கத்தி.. சரி என்ன ஆண்ட்டி நீங்களும் அங்கிளும் ஏதோ சத்தமா பேசிட்டு இருந்தீங்க.. 

மஞ்சு: அந்த கொடுமைய ஏன் ப்பா கேக்குற.. நான் பெத்து வச்சுருக்கனே ராசாத்தி, அவ அந்த இருக்கானே அந்த பையனை லவ் பண்றாளாம்.. தம்பி கோச்சுக்காத உனக்கு பின்னாடி இருக்குற கூடைல இருந்து ரெண்டு தக்காளி எடுத்து கொடுப்பா..

ராகுல்: (நெஞ்சில் கை வைத்துக்கொண்டு) என்ன ஆண்ட்டி சொல்றீங்க நம்ம கலையா??  அதுவும் அந்த பையனையா?? ச்சா கலைக்கு என்னாச்சு.. (என்று சொல்லிவிட்டு இரண்டு தக்காளியில் ஒன்றை அவள் கையில் கொடுத்துவிட்டு இன்னொன்றை வேண்டுமென்றே மஞ்சுவின் காலடியில் நழுவ விட்டான்..) இருங்க ஆண்ட்டி நானே எடுக்குறேன் (என்று அவள் காலுக்கடியில் குனிந்து அவள் சேலையை கெண்டைக்காலுக்கு மேலே கொஞ்சம் தூக்கி அவள் கெண்டைக்காலை உரசியபடியே தக்காளியை எடுத்து மேலே வந்து அவளிடம் கொடுத்தான்..ராகுலின் உரசல் அவளுக்கு கூச்சத்தை ஏற்படுத்தியது.. தெரியாம உரசிருக்கும் என்று நினைத்துக்கொண்டாள்)

மஞ்சு: நான் சொல்றேன் தம்பி.. அவளுக்கு பைத்தியம் பிடிச்சிருக்கு.. அவளுக்கு மட்டும் இல்ல என் வீட்டுக்காரருக்கும் தான்.. அந்த பையன் வீட்டுல இருந்து பொண்ணு பாக்குறதுக்கு ஆள் கூட்டி வர சொல்லிருக்காரு..

ராகுல்: ஆண்ட்டி என்கிட்ட ஒரு ஐடியா இருக்கு.. இல்ல இல்ல வேணாம் இது உங்க ஃபேமிலி விஷயம்.. நான் தலைகிட கூடாது..

மஞ்சு: தம்பி என்னப்பா மூணாவது மனுசன் மாதிரி பேசறீங்க.. உங்கம்மாவும் நானும் சின்ன வயசுல இருந்து ஃபிரண்ட்ஸ் ப்பா.. அப்போ நீங்களும் நம்ம குடும்பத்துல ஒருத்தர் தான..

ராகுல்: இந்த ஒரு வார்த்தை போதும் ஆண்ட்டி.. உங்களோட கவலை எல்லாம் போக்க வேண்டியது என்னோட பொறுப்பு.. 

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 26

 ராஜாராம் ராகுலிடம் நடந்து கொண்ட விதத்தையும் கிஷோரிடம் நடந்து கொண்ட விதத்தையும் கண்டு உள்ளுக்குள் சந்தோசத்துடன்  "ஆ.. ஆமாப்பா" என்று புன்னகையுடன் ராஜாராமிடம் சொன்னாள்..

சரி கலை நான் கிளம்புறேன் என்று கிஷோர் அங்கிருந்து விடைபெற முற்பட..கலை அவனை செல்லமாக முறைத்து அவன் கையை பிடித்து அழுத்தினாள்.. "இருடா அதுக்குள்ளே உனக்கு என்ன அவசரம்" என்று கலை மெதுவாக அவனிடம் சொல்லிவிட்டு ராஜாராமிடம் திரும்பி "ப்பா!! மேல மாடிக்கு வாங்களேன்.. உங்ககிட்ட கொஞ்சம் பேசணும்.."

கலை எதைப்பற்றி பேச அழைக்கிறாள் என்பதை ராஜாராம் உடனே ஊகித்துவிட்டு அடுத்த வினாடியே சோஃபாவில் இருந்து எழுந்து நின்றார்..

மஞ்சு: ஏய் தனியா? என்னடி தனியா? இங்க வச்சு பேச முடியாதோ?

ராஜாராம்: உன் முன்னாடி பேச புடிக்காம தான் தனியா பேசணும் ன்னு சொல்றா? கொஞ்ச நேரம் உன் ஓட்ட வாய மூடிக்கிட்டு உக்காரு.. நான் பேசிட்டு வந்து சொல்லுறேன்..

மஞ்சு முகத்தை திருப்பிக் கொண்டு முணுமுணுக்க, ராஜாராம் கலையை அழைத்துக் கொண்டு மாடிப்படி ஏறினார். அந்த ரம்மியமான மாலைப்பொழுதில் குளுமையான காற்று வீசிக்கொண்டிருக்க இருவரும் மொட்டைமாடிக்கு வந்ததும்,

"ப்பா!! ப்பா!! ஒரு நிமிஷம் இங்கயே இருங்க.. நான் கிஷோரையும் கூட்டிட்டு வந்துறேன்.. அவன் அங்க தனியா உக்காந்திட்டு இருப்பான்" என்றாள் கலை..

ராஜாராம்: "ஏன் கிஷோர் என்ன குழந்தையா? தனியா இருக்க மாட்டாரா??"

கலை உதட்டை பிதுக்கி "ப்ப்பாஆஆ!! பாவம் ல ப்பா!! தனியா உம்முன்னு உக்காந்திட்டு இருப்பான். இந்த அம்மா வேற வந்ததுல அவனை முறைச்சிட்டே இருக்கு"

செல்லம் கொஞ்சும் தன் மகளின் அழகை ரசித்த ராஜாராம் புன்னகையுடன் "சரிம்மா போய் கூட்டி வா"

"ஈஈஈஈ..." என்று பற்களை காட்டிவிட்டு அங்கிருந்து கீழே ஓடி வந்தாள்.. அங்கே கிஷோர் பாவமாக திருவிழாவில் தொலைந்த குழந்தை போல அமைதியாக உக்காந்திருக்க, அந்த குழந்தையை கடத்த போகும் பிள்ளைபிடிப்பவர்கள் போல மஞ்சுவும் ராகுலும் அவனை முறைத்து முறைத்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.

இறக்கைகள் இல்லாத தேவதையாக அங்கு வந்த கலை அவன் கையை பிடித்து இழுத்து மாடிக்கு அழைத்துச் சென்றாள்.. தன்னுடைய கையை அவளிடம் விட்டுவிட்டு பின்னாலிருந்து அவளை ரசித்துக் கொண்டு, அவள் கூந்தல் முடிகளின் உரசல்களை முகத்தில் வாங்கிக் கொண்டு, அவள் பெண் வாசனையை நாசிக்குள் இழுத்துக் கொண்டு, அவள் இழுத்த இழுப்புக்கெல்லாம் சென்று கொண்டிருந்தான்..

படிக்கட்டின் பாதியில் நின்ற கலை அவன் தோளை பிடித்து சுவற்றோடு சாய்த்தாள். சுடிதாரில் முட்டி நிற்கும் அவள் மார்பை கிஷோரின் நெஞ்சில் அழுத்தி அவன் மேல் சாய்ந்த கலை, இமைகள் பாதி மூடிய கண்களோடு அவனை காதலாக பார்த்து அவன் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். 

"ஏய் கலை!! உங்கப்பா இல்லேன்னா உங்கம்மா யாராச்சும் வந்துட போறாங்க டி"

அவன் பதற்றத்தை சட்டை செய்து கொள்ளாமல் "எங்கப்பா க்கு உன்னை பிடிச்சுருக்கு டா, ப்ளீஸ் டா சீக்கிரமே எனக்கு புருஷனாகிரு டா" என்று அவன் உதட்டில் முத்தமிட்டாள் கலை..

"எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு டி, ஆனா உங்கம்மா க்கு என்னை கொஞ்சம் கூட பிடிக்கல போலருக்கு.."

"ஆமா அதுல என்ன சந்தேகம்.. ஆனா அப்பாக்கு பிடிச்சுருக்குல டா அது போதும்.. அப்பா இருக்குற வரைக்கும் எல்லாம் நல்லபடியா போகும், எந்த பிரச்சனையும் இல்ல டா" மறுபடியும் அவன் உதட்டில் மெல்லிய முத்தம் இட்டு மறுபடியும் அவன் கையை பிடித்து மாடிக்கு இழுத்துச் சென்றாள். மாடியின் ஒரு ஓரத்தில் அவனை நிற்க வைத்து "ஹேய் கொஞ்ச நேரம் இங்கயே நில்லு.. நான் அப்பா ட்ட பேசிட்டு உன்னை கூப்பிடுறேன்" என்றாள்..

அந்த மொட்டைமாடியின் மறுபுறத்தில் கம்பீரமே தனது யதார்த்தம் என்பது போல் நின்று சாலையை ரசித்துக் கொண்டிருந்த ராஜாராமின் அருகில் வந்தாள் கலை..

அவள் அருகில் வந்ததும், ராஜாராம் :"அந்த தம்பி பேரு என்னம்மா சொன்ன கிஷோரா?? தம்பி என்ன பண்றார்?"

"ஒரு பெரிய MNC கம்பெனி ல நல்ல சம்பத்துல வேலை ப்பா."

"ஓ அப்படியா?? சொந்தமா தொழில் வச்சு நடத்துனா நல்லா இருக்கும், சரி சரி அது ஒண்ணுமில்ல அப்புறம் கூட பாத்துக்கலாம்.. தம்பிக்கு சொந்த ஊரு சென்னையா?" என தொடங்கி குடும்பம் என தொடர்ந்து கிஷோரின் ஜாதகத்தை தவிர மற்ற அணைத்து விஷயங்களையும் கலை மூலமாக விசாரித்து முடித்தார்..

பேச அழைத்து என்னவோ கலை.. ஆனால் மகளின் மனதில் இருந்ததை படித்ததை போல் ராஜாராமே அனைத்தையும் பேசி முடித்தார்..

கேள்விகள் மட்டுமே இவ்வளவு நேரம் ராஜாராமிடம் இருந்து பெற்றுக் கொண்டிருந்த கலை அவரிடமிருந்து ஒரே ஒரு பதிலை மட்டும் பெறுவதற்கு ஆவலாக எதிர்பார்த்து அவர் கண்களை பார்த்து கொண்டிருந்தாள்.. ராஜாராம் எதுவும் கூறாமல் அந்த மாடியின் மற்றொரு மூலையில் சுவற்றில் லேசாக சாய்ந்து என்ன நடக்கிறது என்று புரியாமல் இவர்கள் இருவரையும் கவனித்துக் கொண்டிருந்த கிஷோரை பார்த்தார்.

ராஜாராமின் பார்வை தன் மேல் விழுந்ததும், காவலர் உடல்தகுதி தேர்வுக்கு நிற்பவனை போல சட்டென நிமிர்ந்து நின்றான் கிஷோர். அதை பார்த்ததும் ராஜாராம் சிரித்து விட்டு தன் மகளை பார்த்து புன்னகை பூத்தார்.. முகத்தில் சந்தோசம் தவழ அப்பாவின் வாயில் இருந்து சம்மத வார்த்தைகளை கலை எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருக்க.. 

ராஜாராம் "சரிம்மா!!!" என்றார்.. சட்டென பாய்ந்து அவள் அப்பாவை கட்டிப்பிடித்து அவர் நெஞ்சில் புதைத்து கொண்டாள்.. அவளையும் மீறி கண்களில் இருந்து சில ஆனந்த துளிகள் எட்டி பார்த்தது.. கலையின் தலையை ஆதரவாக பிடித்து தன் நெஞ்சோடு அனைத்துக் கொண்ட ராஜாராம், கிஷோரை பார்த்து "ஏன் அங்கேயே நிக்குறீங்க!! வாங்க இப்படி" என்றார் அந்த கம்பீரம் மங்காத குரலோடு..

கிஷோர் அருகில் வந்ததும் "என் மக சொல்ல வேண்டியதெல்லாம் சொல்லிட்டா.. நீங்க என்ன சொல்றீங்க" என்று கேட்டார்.. ராஜாராமின் நெஞ்சில் தன் தலையை சாய்த்தவாறே சற்று திருப்பி ஓரக்கண்ணால் கிஷோரை பார்த்து "சொதப்பாம தைரியமா பேசுடா" என்று வேண்டிக் கொண்டாள்..

"எனக்கு உங்களை பிடிச்சுருக்கு ரொம்ப" என்று முதல்முறை கலையிடம் சட்டென உடைத்ததை போல காரசாரம் குறையாமல் அதே பாணியில் "எனக்கு உங்க பொண்ணை பிடிச்சுருக்கு ரொம்ப" என்று சட்டென உடைத்தான்.. 

கலை பெருமிதத்தோடு சிரிக்க,, ராஜாராம் "அப்புறம் என்ன மாப்ள.. நீங்க சொல்லிட்டீங்க, இதே மாதிரி உங்கப்பா அம்மாவையும் சொல்ல வைங்க.. மேற்கொண்டு ஆக வேண்டியதை பார்க்கலாம்" என்றார்..

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 25

தன் வயதில் கிட்டத்தட்ட பாதி வயதுடைய இளைஞனை, இரு மார்பு பந்துகளும் பிதுங்கி ரவிக்கையின் மேல் விளிம்பை தாண்டுமளவு கட்டி அணைத்தாலோ அல்லது அந்த இளைஞனால் அணைக்கப்பட்டாலோ, எந்த ஒரு பெண்ணும் தடுமாறி தான் போவாள். 

மஞ்சுவும் அப்படித்தான்.. ஆனால் ராகுலால் அவள் பெரிய மார்பு பந்துகள் இரண்டும் நசுக்கப்பட்டதால், அவள் மனதில் காமம் ஏறவில்லை மாறாக கலக்கி விட்ட முட்டையை போல அவள் மனம் குழம்பிக் கொண்டிருந்தது. ராகுல் முதலில் அவளை கட்டி அணைத்த போது, விளையாட்டு, வெகுளி பையன் என்று நினைத்த அவள் மனம், ராகுல் அவள் உடலை நெருக்கி தன் உடலோடு இறுக்க இறுக்க குழம்பிக் கொண்டிருந்தது.. அவள் கைகள் இரண்டும் அவன் முதுகை பட்டும் படாமலும் பிடித்திருந்தது.. குழம்பிய மனம் அவனுடைய நடத்தையில் சந்தேகத்தை உருவாக்கி கேள்வி கேட்டு பதிலும் சொல்லிக் கொண்டது..

என்னாச்சு இந்த பையனுக்கு? வயசுல பெரியவங்க ன்னு கூட பாக்காம இப்படி கட்டி பிடிக்கிறான்? நோக்கம் வேற மாதிரி இருக்குமோ? அய்யோ ச்சீ சின்ன பையனை போய் இப்படி நினைக்குறேனே, மரகதத்தோட மகன் அப்படிலாம் இருக்க மாட்டான், அவ அப்டி வளத்துருக்க மாட்டா?  அவளோட மகன் எனக்கும் மகன் மாதிரி தான்.. ச்சீ என்ன பொம்பள நான்..

என்னதான் அவளுக்கு அவளே சமாதான படுத்தினாலும், ராகுலின் ஆண்மை அவளின் வயிற்றில் முட்டிய அந்த தருணத்தில் பெண்களுக்கே உரிய பாதுகாப்பு அமைப்பு (Defensive Mechanism) சக்கரத்தை சுழல வைக்க, அவள் கைகள் இரண்டும் அனிச்சையாக அவன் தோளை பற்றி மென்மையாக அணைப்பிலிருந்து விடுபட முயற்சிக்க, ராகுல் விடவில்லை, இறுக்கமாக இன்னொரு அழுத்தம் குடுக்க அவள் முலை காம்புகள் நசுங்கி அவளை இம்சித்தது..

சங்கட சூழ்நிலையில்  விடுபட முடியாமல் அவள் தவிக்க, புலியின் உருமலைப் போன்று தொண்டை செருமும் சத்தம் கம்பீரமாக வீட்டு வாசலில் இருந்து வந்தது..

அனைவரின் விழிகளும் வாசலை நோக்க, கலையின் தந்தையும் மஞ்சுவின் கணவனுமான ராஜாராம் வெள்ளை வேட்டி சட்டையில் மிடுக்காக கம்பீரமாக நின்று கொண்டிருந்தார்..

ராஜாராமை பார்த்து ராகுலின் உடலில் நரம்பு மண்டலம் மொத்தத்திலும் சின்ன நடுக்கம் பரவ, அவன் கைகள் தானாக மஞ்சுவை விடுவிக்க, அவள் நழுவி இரண்டு அடிகள் நகர்ந்து நின்றாள்.. நடுவீட்டில் வேறொரு இளைஞனுடன் கட்டிப்பிடித்து நின்றதை கணவன் கண்டது, அவளுக்கு உடல் முழுவதும் நடுக்கத்தை கொடுக்க, உடலில் வியர்வை பூத்து அவளால் அந்த இடத்தில நிற்க முடியவில்லை.. அவளின் கணவன் ராஜாராமை நேருக்கு நேர் பார்க்க முடியாமல் தரையை பார்த்தபடி "என்னங்க உக்காருங்க, நான் போய் காபி போட்டு கொண்டு வரேன்" என்று நடுங்கிய  சொல்லிவிட்டு  நகர்ந்து சென்றாள்..

இவ்வளவு நேரம் ராகுலின் அட்டகாசத்தால் செய்வதறியாது தவித்துக் கொண்டிருந்த கலை சோஃபாவிலிருந்து துள்ளிக் குதித்து போய் அவளுடைய அப்பாவை கட்டிப்பிடித்து அவள் முகத்தை அவர் மார்பில் புதைத்து கண்களில் தேங்கி இருந்து சில துளி கண்ணீரை அவருடைய வெண்மை சட்டையில் துடைத்துவிட்டு தலையை நிமிர்ந்து அவர் முகத்தை காக்க வந்த தெய்வத்தை போல் பார்த்தாள்.

ராஜாராம்: (கலையின் தலையை ஆதரவாக தடவி கொடுத்து சிரித்தவாறு) அட!!! என்னடா தங்கம் அப்பாவை ரொம்ப வருஷம் கழிச்சு பாக்குற மாதிரி ஓடி வந்து கட்டிப்பிடிக்குற.

கலை: "ஒண்ணுமில்ல வந்து உக்காருங்க ப்பா" என்று அவர் கையை பிடித்து இழுத்து ஒரு தனி சோஃபாவில் உக்கார வைத்துவிட்டு ராகுலை பார்த்து முறைத்தாள்..

பதற்றத்தால் வியர்த்த நெற்றியை துடைத்துக் கொண்டிருந்த ராகுலின் பக்கம் ராஜாராமின் கண்கள் சென்றது. அதை உணர்ந்த ராகுலும் அவரை பார்த்து பற்கள் தெரிய சிரித்தான்..

ராஜாராம் பதிலுக்கு தன் உதட்டின் இரு ஓரத்தையும் சின்னதாய் அகட்டி கடமைக்கென சின்ன புன்னகை காட்டி விட்டு பேச ஆரம்பித்தார்.. 

ராஜாராம் என்பவர் விருந்தோம்பல் அறிந்த நல்ல குணமுடைய சிறந்த மனிதர். அப்படிப்பட்டவர் ராகுலிடம் இப்படி நடந்து கொள்வதன் காரணம் என்ன? மஞ்சுவும் ராகுலின் அம்மா மரகதமும் சிறுவயது முதலே தோழிகள், ஆதலால் இரு குடும்பத்தாரும் ஒருவருக்கொருவர் நன்கு அறிமுகம்.. ராகுலின் குணாதீசியங்களில் ஓரளவை ராஜாராம் முன்கூட்டியே அறிந்தவர் தான், அதுவே இன்று ராகுல் அவரின் மனைவியை அனைத்திருந்த விதத்தை கண்டு கோபமுற்றதே அவர் நடத்தையின் காரணம்..

"என்ன தம்பி!! நம்ம வீடு பக்கம்?"

"இல்ல அங்கிள், அது.. அ..:" ராகுலுக்கு எங்கே இருந்து ஆரம்பிப்பது என தெரியாமல் திணறினான். மஞ்சுவிடம் நேர்த்தியாக சொன்ன அனைத்தையும் தலைகீழாக உளறினான்.. "அங்கிள் அது.... ஆண்ட்டி க்கு மேனேஜர் போஸ்டிங் கொடுக்க நாங்க மு... முடிவு பண்ணிருக்கோம்" திக்கி திக்கி சொன்னான்.

ராஜாராமோ மஞ்சுவை போல தாம் தீமென்று குதிக்கவில்லை.. மாறாக அவர் புருவங்கள் இரண்டும் சுருங்கியது, கை விரல்கள் பத்தும் ஒன்றோடு ஒன்று பின்னியது, சோஃபாவில் சாய்ந்திருந்த அவரின் முதுகு நிமிர்ந்தது.. அவரின் விழிகள் ராகுலை உற்று நோக்கி ஆராய்ந்தது..

ராஜாராமின் திடகாத்திரமான தோற்றமே ராகுலுக்கு சற்று பதற்றத்தை ஆரம்பம் முதலே கொடுத்துக் கொண்டிருக்க, ராஜாராமின் இந்த பார்வை அவனை மேலும் ஆட்டியது..

ராஜாராம் பேச ஆரம்பித்தார்..

"அப்படியா!! எதுக்கு மேனேஜர் போஸ்டிங் இப்போ??" ராஜாராம் சோஃபாவில் உக்காந்தவாறே பின்னால் திரும்பி அடுப்பாங்கரையில் காஃபி போட்டுக் கொண்டிருந்த மஞ்சுவை ஒருமுறை பார்த்து விட்டு திரும்பி ராகுலிடம் "மேடம் அப்படி என்ன சாதிச்சுட்டாங்க??"

"என் அம்மாவை ஏமாத்துன மாதிரி, முடிஞ்சா எங்கப்பா வ ஏமாத்தி பாருடா பாப்போம் நாயே!! ஒழுங்கா ஓடி போயிரு.. இல்லேன்னா எங்கப்பா கிட்ட உதை வாங்கிட்டு தான் போவ" என்று கலை தன் மனதுக்குள் கருவிக்கொண்டு ராகுலை முறைத்துக் கொண்டிருந்தாள்..

"அ... அது அங்கிள்" என்ற ராகுல் எச்சியை தொண்டைக்குள் முழுங்கினான்.. "அங்கிள் போன வருஷம் நல்ல ப்ராஃபிட், அதுல ஆண்ட்டி நல்லா ஒர்க் பண்ணாங்க.. அதான்.." சொல்லிவிட்டு ராஜாராமை பார்த்து மறுபடியும் பல்லை இளித்துக் காட்டினான்.. கலையின் வேலை பறித்து மஞ்சுவிடம் நாடகமாடியதை போல் அவனால் ராஜாராமிடம் ஆட முடியவில்லை, அவன் ராஜாராமிடம் பேச்சை வளர்ப்பதை முற்றிலுமாக தவிர்த்தான். விட்டால் போதும் இங்கிருந்து இப்பொழுது ஓடி விடலாம் என்றிருந்தான்..

ராஜாராமின் கம்பீரத்தையும் தெளிவையும் கிஷோர் ரசித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.. மறுபக்கம் ராகுலின் இந்த பதற்றத்தையும் ஆச்சரியத்துடன் பார்த்து வியப்புற்றான்..

ராஜாராம்: அதே கூர்மையான பார்வையுடன் "ம்ம்ம்ம்..." என்றார்.. அந்த ம்ம்ம் என்ற ஒலியே சிங்கத்தின் சின்ன உறுமலை போன்று தோன்றியது ராகுலுக்கு.. மேலும் அவனை கேள்வியால் துளைக்க விரும்பாமல்  "சரி.. சாப்பிட ஆண்ட்டி ஏதாச்சும் கொடுத்துச்சா" என்றார்.

ராகுல் வாயை திறப்பதற்குள், கையில் தட்டுடனும் அதில் ஐந்து டம்ளருடனும் வந்த மஞ்சு "இல்லங்க, தம்பியும் இப்போ தான் வந்துச்சு.. அதான் எதுவும் குடுக்கல" என்று சொல்லிவிட்டு எல்லாருக்கும் காஃபி கொடுத்துவிட்டு  கடைசியாக பாவமாக உட்கார்ந்திருந்த கிஷோருக்கும் முறைத்துக் கொண்டே கொடுத்தாள்..

அப்பொழுது தான் கலைக்கு அருகிலிருந்த கிஷோரை கவனித்த ராஜாராம் கையிலிருந்த காஃபியை கீழே வைத்துவிட்டு முகத்தில் சின்ன புன்னகையுடன் "தம்பி யாரும்மா? இவ்ளோ நேரம் நான் கவனிக்கவே இல்ல" என்று கலையிடம் கேட்டார்..

"அப்பா!! இது கிஷோர்.. இவர்ர்ர்ர்..." என்று அடுத்து என்ன சொல்வதெனயறியாமல் தயங்கிக் கொண்டிருக்க 

அவளது தயக்கத்தை பார்த்து மனதில் ஒன்று ஊகித்த ராஜாராம் உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டு வெளியில் சாதாரணமாக "உன்னோட பிரண்ட் ஆ!! ம்மா"

அவருக்கு தன் மகள் கலையின் மீது அதீத நம்பிக்கை எப்பொழுதும்.. எதை தேர்ந்தெடுத்தாலும் சரியாக இருக்கும் என்று ஆழமான நம்பிக்கை அவருக்கு.. இங்கு நாம் கவனிக்க வேண்டியது, என்னதான் கலை அவளுடைய வாழ்க்கைக்கு ஒரு முரண்பாடான, உலகத்துக்கு ஒவ்வாத ஒரு கொள்கையை பிடித்துக் கொண்டிருந்தாலும் அந்த கொள்கையுடனே வாழ்க்கையை வாழ, அவள் தேர்தெடுத்த கிஷோர் பத்துக்கு பதினைந்து பொருத்தத்தில் இருந்தான். ஆக இங்கு ராஜாராம் தன் மகள் மீது கொண்டிருந்த நம்பிக்கை சரிதான் போலும்.. மேலும் ராஜாராம் அவருடைய கூர்மையான பார்வையை கிஷோரின் மேல் சில வினாடிகள் மேய விட்டு ஆராய்ந்து நல்ல சாதுவான பையன் தான் என்று முடிவுக்கு வந்திருந்தார்..

ராஜாராம் ராகுலிடம் நடந்து கொண்ட விதத்தையும் கிஷோரிடம் நடந்து கொண்ட விதத்தையும் கண்டு உள்ளுக்குள் சந்தோசத்துடன்  "ஆ.. ஆமாப்பா" என்று புன்னகையுடன் ராஜாராமிடம் சொன்னாள்..

தாலி மட்டும் தான் கட்டினேன் - பாகம் 24

குளிர்சாதனப் பெட்டியில் இருந்து ஒரு பால் பாக்கெட்டை எடுத்து அதன் நுனியை கத்திரிக்கோளால் வெட்டி, அதை ஒரு சட்டியில் ஊற்றி கீழே ஸ்டவ்வை பற்ற வைத்தாள் கலை..

சட்டியில் இருந்த பால் கொதிக்க கொதிக்க கலையின் மனமும் கொதித்து கொண்டிருந்தது.. போயும் போயும் இவனுக்கு பால் காய்ச்சி கொடுக்க வேண்டியதா போயிருச்சு.. என்னோட வேலையை போக வச்ச இவனுக்கு நான் பால் காய்ச்சி கொடுக்கணும், எல்லாம் என்னோட நேரம்.. 

நல்ல கொதி நிலைக்கு வந்த பால் பொங்கி நுரை வந்தது. அந்த நுரையை பார்த்ததும் அவளுக்குள் ஒரு வித்தியாசமான எண்ணம் தோன்றியது. நுரையோடு நுரையாக எச்சிலை துப்பி ராகுலுக்கு கொடுத்து விடலாமா என்று, பின்னர் தன் அன்பு அம்மாவுக்கும், ஆசை காதலனுக்கும் இந்த பாலை தான் கொடுக்க வேண்டும் என்று அதை அப்படியே களைத்து விட்டாள்.. 

பாலில் ஹார்லிக்ஸ், சீனி எல்லாவற்றையும் கலந்து கொண்டே ஹாலில் எட்டிப் பார்த்தாள் என்ன நடக்கிறது என்று.. 

கலையும், கிஷோரும் வீட்டுக்குள் நுழைந்ததும், கலையின் அம்மா மஞ்சு வேக வேகமாக ஒரு ஆர்வத்துடன் சின்ன சந்தோசத்துடன் பேசினாள். வீட்டிற்கு விருந்தாளி வரும்போது எல்லா அம்மாக்களிடம் இருக்கும் அதே பரபரப்பு தான் மஞ்சுவிடமும் இருந்தது.

"ஏய் கலை எங்கடி போன, ராகுல் தம்பி வந்துருக்கு பாரு, வேகமாக கிச்சனுக்கு போயி ஹார்லிக்ஸ் போட்டு கொண்டு வா, (கிஷோரை பார்த்தவள்) சரி இந்த தம்பி யாரு உன் பிரண்ட் ஆ.. உக்காருங்க தம்பி, கலை ஹார்லிக்ஸ் போட்டு கொண்டு வருவா, இருந்து குடிச்சுட்டு போங்க" என்றாள்.. 

அப்பொழுது உள்ளே சென்றவள், இப்பொழுது தான் வெளியே வந்தாள். கையில் ஒரு சில்வர் தட்டுடனும் அதில் ஹார்லிக்ஸ் நிரப்பப்பட்ட நாலு டம்ளருடன் ஹாலுக்கு வந்து மேசையில் வைத்துவிட்டு கிஷோர் அருகில் உட்கார்ந்து கொண்டாள். கிஷோருக்கு ஒரு டம்ளரை எடுத்து கொடுத்துவிட்டு தானும் ஒன்று எடுத்துக்கொண்டு பருகினாள்.

ராகுலின் கன்னத்தை கலை பழுக்க வைத்த விடயம் முதல், அவள் வேலை பறிபோனது வரை மஞ்சு அறிந்திருக்கவில்லை, ராகுலும் அதை பற்றி சொல்லியிருக்கவில்லை என்று மஞ்சுவின் நடவடிக்கையில் இருந்து கலைக்கும் கிஷோருக்கும் தெளிவாய் புரிந்தது..

இது எதுவும் சொல்லாமல் இவன் ஏன் இங்கு வந்திருக்கிறான் என்று கலை மனதுக்குள் புலம்பி கொண்டிருக்க, அனைவரின் டம்ளரும் காலியாகி டேபிளில் வைக்கப்பட்டது.. மெதுவாக மஞ்சு ஆரம்பித்தாள்..

"அப்புறம் தம்பி மரகதம் எப்புடி இருக்கிறா? அவளை பாத்தே ரொம்ப நாள் ஆச்சு, அவளையும் ஒரு நாள் வீட்டு பக்கம் வரச்சொல்லுங்க"

"அம்மாவுக்கு என்ன ஆண்ட்டி, ஜம்முன்னு இருக்காங்க, அவங்க தான் வேளச்சேரி பிரான்ச் ஐ முழுசா பாத்துக்குறாங்க. அதனால கொஞ்சம் பிசியா இருக்காங்க"

"சரி தம்பி!! அப்புறம் என்ன விஷயம் அதிசயமா நம்ம வீட்டுக்கெல்லாம் வந்துருக்கீங்க?"

கலையும் கிஷோரும் படபடப்புடன், பதற்றத்துடன் ராகுல் என்ன சொல்ல போகிறான் என்று கவனித்தனர்.

என்ன சொல்ல போகிறான்? நான் அடித்ததை சொல்வானா? அதனால தான் உங்க பொண்ணு க்கு வேலை போக வச்சேன், அதே மாதிரி உங்க வேலையும் போக வைக்க போறேன் என்று சொல்வானோ? என்றெல்லாம் காலை சிந்தித்து கொண்டிருந்தாள்..

"ஆக்ட்சுவலா ஆண்ட்டி நான் கலை கூட பேசலாம் ன்னு தான் வந்தேன்" என்றவன் கலையிடம் திரும்பி "ஏன் கலை என்னாச்சு உங்களுக்கு, ஏன் ஸடன்னா வேலைய விட்டு நின்னீங்க. சுபர்ணா கிட்ட கூட நீங்க சரியா ரீசன் சொல்லல ன்னு சொல்லி வருத்தப்பட்டா"

ஒரு பெரிய குண்டை லாவகமாக கலையின் மேல் வீசி விட்டிருந்தான்.. இதை சற்றும் எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை.. கிஷோர் பேயறைந்தது போல் திகைத்து போய் இரு கை விரல்களை ஒன்றுடன் ஒன்றாக பின்னி அமைதி காத்தான்.. 

"ராகுலை அடிச்சேன், அதனால அவன் தான் என்னோட வேலை போக வச்சான்" என்ற உண்மையை சொல்ல முடியாமல் ராகுலை பார்த்து முறைத்துக் கொண்டிருந்தாள் கலை.

எல்லாரையும் விட மஞ்சுவுக்கு தான் பலத்த அதிர்ச்சி.. வீட்டிற்கு வரும் இரு சம்பளத்தில் ஒன்று நின்று போனால், அந்த வலி அவளை பயங்கரமாய் தாக்க, பக்கத்தில் இருந்த கலையின் கையை பிடித்து இறுக்கினாள்..

"யேய்!! என்னடி பண்ணி வச்சுருக்க, எதுக்கு வேலையை வேண்டாம் ன்னு சொல்லிருக்க.. உங்கப்பன் சொத்து நெறய சேத்து வச்சிருக்கான் ன்னு நினைப்போ, இல்ல உனக்கு கலெக்டர் வேலை காத்துக்கிட்டு இருக்கா"

ஆனந்தத்தால் வந்த சிரிப்பை கஷ்டப்பட்டு அடக்கிய ராகுல் "இருங்க ஆண்ட்டி கோவப்படாதீங்க, நானே கேக்குறேன்" என்று சொல்லிவிட்டு மறுபடியும் கலையிடம் திரும்பி "உங்ககூட வேலை பாக்குற பொண்ணு வேற மாதிரி சொல்லுது கலை. நீங்க யாரையோ லவ் பண்ணுறீங்க ன்னும், அதனால வேலை பிடிக்கல ன்னு வேலை விட்டு நின்னதாவும் சொல்லுது. அது உண்மையா கலை" 

கலை மற்றும் கிஷோரின் நிலையை ராகுல் வெகுவாக மோசமாக்கி விட்டிருந்தான். வேலை போன விஷயத்தை பக்குவமாக பேசி, பின்பு வனிதா வின் தந்தை மூலமாக வேறு ஒரு நல்ல வேலை பெற்று, பின்பு தன் காதலை வெளிப்படுத்தலாம் என்று கலை தீட்டியிருந்த எண்ணத்தை ராகுல் வெறும் இரண்டு கேள்விகளில் தவிடுபொடியாக்கி விட்டான்.. 

மஞ்சு திகைத்து போய் உட்சபட்ச கோபத்தில் கலையை பார்வையாலே எரிக்க, அவள் வாயை திறக்குமுன் ராகுல் கேள்வி எனும் பேரில் அடுத்த குண்டை தூக்கி எறிந்தான்.

"ஆமா கலை, உங்க பக்கத்துல இருக்காருல்ல இவர் யாரு?" கலை மௌனமாய் ராகுலை முறைக்க, அவன் "ஒருவேளை இவர் தான் (இரண்டு வினாடி இடைவெளி விட்டு) உங்க" என்று இழுத்து நிறுத்தினான்.. (ராகுல் வந்ததில் இருந்து கிஷோரை சிறிதும் தெரியாதவன் போல நடந்து கொண்டான்)

கிஷோர் ஒரு வார்த்தை கூட பேச முடியாமல் அப்பாவியாய் திகைத்து இருந்தான்.

பெரிதாய் மூச்சை இழுத்து விட்ட மஞ்சு ஒரு பத்திரகாளியாகவே மாறியிருந்தாள்.. இவ்வளவு நேரம் கலையை மட்டுமே கோவ பார்வையை வீசியவள் இப்பொழுது கிஷோர் மேலும் வீசினாள்.. 

"சொல்லுடி முண்ட, யாரு இது?"

"அம்மாஆஆ" கலை கண்களில் நீர் கோர்த்தது.. அவளின் காதல் என்று அழகிய குளத்தில் ராகுல் பெரிய பாறாங்கல்லை தூக்கி போட்டு பெரிய அதிர்வை உண்டாக்கினான்..

"ராகுல் தம்பி இருக்குன்னு பாக்குறேன், இல்லேன்னா எனக்கு இருக்குற ஆத்திரத்துக்கு உன்னை வெளக்கமாத்தாலயே சாத்தியிருப்பேன்.. ஒழுங்கா சொல்லு டி யாரு இது?"

கிஷோர் சங்கடத்தில் நெளிந்தான்..கலையின் கண்களில் இருந்து சில துளி கண்ணீர் வடிந்து கீழே சொட்ட அதை கண்டு ராகுல் ஆனந்தம் கொண்டான்.. இப்போதைக்கு இது போதும், இவளையெல்லாம் ஒரேடியா அழ வைக்க கூடாது, கொஞ்சம் கொஞ்சமா அழ வச்சு அதை ரசிக்கணும் என்று நினைத்த ராகுல் சூழ்நிலையை மாற்றுவதற்கு அவனுடைய திட்டத்தில் அடுத்த காயை நகர்த்தினான்..

"ஆண்ட்டி!!! கூல் கூல். ஏன் இவ்ளோ கோவப்படுறீங்க.. இந்த காலத்துல லவ் பண்றதுலாம் நார்மல் ஆண்ட்டி.. எனக்கும் கலை மேல சின்ன கோவம் தான். நான் சுபர்ணா ட்ட பேசி கொஞ்சம் கஷ்டப்பட்டு வாங்கி கொடுத்த வேலையை இப்பிடி வீசி எறிஞ்சுட்டு வந்துருக்காங்களே ன்னு.. (உள்ளுக்குள் சிரித்தான் அவ வேலையை போக வச்சதே நான் தான்) சரி முடிஞ்சு போச்சு, வேலை போச்சு, இனி என்ன பண்ண?" என்றவன் கலையின் முகத்தில் இருந்த கண்ணீரை பார்த்து ரசித்து ஆனந்தம் கொண்டு மேலும் தொடர்ந்தான்.

"அம்மா பாத்துட்டு இருக்குற வேளச்சேரி பிரான்ச் பெருசாக்கலாம் ன்னு பிளான் ல இருக்கோம், இன்னும் நெறய ஸ்டாஃப் வேலைக்கு வைப்போம், அதுக்கு எக்ஸ்ட்ரா சூப்பர்வைசர் வேணும், கலைக்கு இஷ்டம் இருந்தா அந்த சூப்பர்வைசர் வேலையை பாக்கலாம்.. இல்ல லவ் தான் பண்ணனும் வேலை பாக்க மாட்டேன் ன்னு நினைச்சாங்க ன்னா அது அவங்க இஷ்டம்"

மஞ்சுவின் கண்களுக்கு ராகுல் ஒரு கடவுள் போல தெரிந்தான். "தம்பி" என்று கண்களில் நீர் மல்க ராகுலை நன்றியாய் பார்த்து அவன் கைகளை பிடித்து நன்றி தெரிவித்து விட்டு "இனிமேல் அவ லவ் ஏதாச்சும் பேச்சு எடுத்தா அப்புறம் இருக்கு அவளுக்கு" என்றவள் ராகுலிடம் திரும்பி "தம்பி என் வேலை உங்கம்மா கொடுத்தது, இப்போ அவ வேலை நீங்க கொடுக்குறது, மொத்தத்துல உங்க குடும்பம் தான் ப்பா எங்களுக்கு ரொம்ப உதவி பண்றீங்க"

"அச்சோ ஆண்ட்டி, உங்க வேலை பத்தி நீங்க சொன்னதுக்கப்புறம் தான் நியாபகம் வருது, நீங்க இருக்குற போரூர் பிரான்ச் ல லாஸ்ட் இயர் செம்ம ப்ராஃபிட், அங்க இருக்குற எல்லாரும் உங்களை பத்தியும், உங்க ஹார்ட் ஒர்க் பத்தியும் சொன்னாங்க, ஆல்ரெடி அங்க இருக்குற மேனேஜர் "பாலா" க்கு வயசு ரொம்ப ஆகி போச்சு, அதுனால ஒரு ஏனெர்ஜெட்டிக் ஆன ஒருத்தங்களை மேனேஜர் ஆ மாத்தலாம் ன்னு பிளான். உங்களை தான் மேனேஜர் ஆக்கணும் ன்னு நானும் அம்மாவும் நினச்சு வச்சிருக்கோம். உங்களுக்கு ஓகேயா ஆண்ட்டி"  சொல்லிவிட்டு ராகுல் எழுந்து நின்றான்..

உடனே மஞ்சுவும் எழுந்து நின்றாள், ராகுலின் தேள் குணம் அறியாமல் ஆனந்தத்தில் அவள் கண்களில் நீர் சேர்ந்தது. பேச வார்த்தையில்லாமல் "தம்பி எனக்கு என்ன சொல்றதுன்னே தெரியலப்பா" என்றாள்..

ராகுல் எதுவும் பேசாமல் மஞ்சுவின் செழிப்பான உடல் வனப்பை ஆராய்ந்தான், சேலை ஒதுங்கி அவள் வலது முலை ராகுலின் கண்ணை பறித்தது. மஞ்சுவை பார்த்து ராகுல் இரு கைகளையும் விரித்து நின்றான்..

புரியாமல் திகைத்த மஞ்சு பின்பு கள்ளம் கபடமில்லாமல், ராகுல் விரித்த கைகளுக்குள் நுழைந்து பட்டும் படாமல் அவனை கட்டி அணைத்தாள்.

ராகுலின் திட்டம் புரியாமல் குழப்பத்தில் மூழ்கி இருந்த கலையை ஏளனமாக பார்த்த ராகுல் அவளை பார்த்து கண்ணடித்து விட்டு விரிந்திருந்த தன் கைகளால் மஞ்சுவின் முதுகை சுற்றி அவன் நெஞ்சோடு மஞ்சுவை அழுத்தமாக இறுக்கினான்.. மஞ்சுவின் பழுத்த முலைகள் இரண்டும் ராகுலின் நெஞ்சை முட்ட, பாதி சொக்கிய கண்களுடன் கலையை பார்த்து சிரித்தான்..

அந்த சிரிப்பு சொன்ன பதில், இது ஆரம்பம் கூட இல்ல, ஆரம்பத்தின் சின்ன பகுதி தான் என்றது..